غدیر ابیانه:
یک مقام سابق ایرانی در استرالیا و کارشناس اصولگرا گفت: برخی موضوع آقازاده ها را مطرح می کنند، حقیقت این است که این سوء استفاده ها آنقدر که رسانه ها و فضای مجازی غربی شما را باور می کنند اغراق آمیز نیست.
گفتن فردا | حکومت محمدحسن قدیری ابیانه سفیر سابق ایران در استرالیا و کارشناس اصولگرا گفت: تورم دست دولت ها نیست! در غیر این صورت هر دولتی بخشنامه ای صادر می کرد که تورم را به صفر برساند.
بخش‌هایی از اظهارات ایشان را در زیر می‌خوانید:
*می گویند اینقدر نفت داریم چرا وضعیت کشور این گونه است و اگر به هر ایرانی سهمی از فروش نفت داده شود و اختلاسی صورت نگیرد، مردم ایران پول می گیرند. سوال من این است که چقدر نفت می فروشیم و چقدر از این مکان درآمد داریم؟
*اگر فرض کنیم تحریمی وجود ندارد و می‌توانیم بدون تحریم 2.3 میلیون بشکه نفت خود را به طور کامل بفروشیم و پول آن را به طور کامل دریافت کنیم که اکنون تا حدودی به این میزان فروش نزدیک شده‌ایم، آن وقت خواهد بود. 100 هزار میلیارد تومان و اگر این پول را بین مردم تقسیم کنیم سهمی که به هر ایرانی می رسد 1.1 میلیون تومان می شود.
*بعضی ها کره جنوبی را مثال می زنند، ما جمعیت مشابهی داریم و ذخایر زیادی نداریم و با هم ماشین سازی و … را شروع کردیم، اما آنها کجا و ما کجا؟ و در پاسخ به سوال من که کره ای چقدر کار می کند و ایرانی چقدر کار می کند؟ روز کاری مفید در کره جنوبی در ایران 9.5 ساعت و 22 دقیقه است، یعنی یک کره ای معادل 24 ایرانی کار می کند. علاوه بر این کار سخت، توقعات بسیار کمی دارند و بسیاری در آپارتمان های 15 و 17 متری زندگی می کنند.
*حتی برخی صحبت از کار و تلاش و … می کنند، بحث را از سر آقایان خارج می کنند، ما قطعا از این موضوع ناراحت هستیم و باید به آن رسیدگی شود، اما حقیقت این است که این سوء استفاده ها به قول رسانه های غربی و فضای مجازی، اغراق آمیز است. روی آن مانور می دهند، نه.
اولا تورم دست دولت ها نیست! در غیر این صورت هر دولتی بخشنامه ای صادر می کرد که تورم را به صفر برساند.
* زمانی که مقام معظم رهبری بر خرید کالای ایرانی تاکید می کنند باید نیاز آن را درک کنند و مردمی که محصولات خارجی و وارداتی را ترجیح می دهند در شکل گیری این عدم تعادل پولی و افزایش تورم دخیل هستند چرا که ارز صرف شده است. این محصولات
* کمتر کسی در ایران حاضر است از خودگذشتگی کند و محصولات بی کیفیت ایرانی را به محصولات خارجی با کیفیت ترجیح دهد و به همین دلیل وضعیت اقتصادی ما به همین منوال است و امیدواریم شرایط ما مانند ژاپن باشد.
* با شرایط فعلی و میزان درآمد باید شرایط زندگی خود را با کشورهایی مانند هند، بنگلادش و پاکستان مقایسه کنیم. اگر از محصولات ایرانی حمایت می کنیم و ساعات کار و تلاش خود را افزایش می دهیم، باید سطح زندگی خود را با ژاپن و آلمان مقایسه کنیم.
* برخی ایران را با آلمان مقایسه می کنند و واقعیت این است که آلمانی ها خیلی بیشتر از ایرانی ها کار می کنند. پس از جنگ جهانی دوم، آلمان بسیار فقیر بود و فقط زنان آلمانی 12 ساعت در روز کار می کردند و تنها 100 گرم نخود به عنوان درآمد به دست می آوردند و آنها با این کار سخت پیشرفت کردند: کار با آنها.
* احادیثی داریم که می گوید بهترین تفریح کار است اما به نظر ما ایرانی ها بهترین کار تفریح است و وضعیت ما اینطور شده است.
*اگر رونق بیشتری می خواهیم باید تلاش بیشتری کنیم و فرهنگ کاری خود را تقویت کنیم.
برخی با اغراق ادعا می کنند که تمام دارایی های کشور اختلاس شده و اگر این مبالغ به هر ایرانی داده می شد، ایران گلستان می شد و شعار می دهند “اگر اختلاس ها کم شود مشکل ما حل می شود” در حالی که بخشی از اختلاس ها به هر ایرانی سه میلیارد تریلیون تومان فقط 37 هزار تومان است و اگر از تمام اختلاس هایی که تا به امروز رخ داده است، سهم هر ایرانی را حساب کنیم، برای هر نفر حدود 100 هزار تومان می شود. نباید در مورد آنها هیاهو وجود داشته باشد.
منبع: ایسنا
