یک رسانه آمریکایی گزارش داد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، در جنگ با دو موقعیت متفاوت روبرو هستند.
NBC News گزارش داد: یک سال پیش، زلنسکی مورد تشویق طولانی مدت در کنگره ایالات متحده قرار گرفت و وعده کمک چند میلیارد دلاری برای کمک به مبارزه با ارتش پوتین را دریافت کرد. در عین حال، رئیس جمهور روسیه از جلب توجه اجتناب کرد. ارتش او در حال شکست بود و او با چالش هایی در صفوف خود مواجه بود که سعی کرد بر آنها غلبه کند.
روز سه شنبه به نظر می رسید که آنها جای خود را تغییر داده اند. پوتین در کنفرانس خبری وزارت دفاع مصمم و پیروز به نظر می رسید، در حالی که زلنسکی در یک کنفرانس خبری شتابزده پایان سال مضطرب و ناامید به نظر می رسید.
اکنون رئیس جمهور روسیه در کنفرانس مطبوعاتی خود در محاصره افسران ارشد نظامی کشورش، متحرک به نظر می رسید و از اقدامات جنگی روسیه تمجید می کرد و این با شش ماه پیش که موقعیت او در قدرت و رهبری ارتش روسیه تهدید شده بود بسیار متفاوت است. قرار بود با شورش و ضدحمله های جدید اوکراین، روسیه را مجبور به عقب نشینی به مرزهای خود کند.
این گزارش ادامه می دهد: مارک گالئوتی، نویسنده و محققی که مقالات زیادی در مورد تاریخ روسیه و پوتین نوشته است، می گوید اعتماد به نفس پوتین چندان تعجب آور نیست. از آنجایی که پوتین اکنون در موقعیت بهتری نسبت به هر زمان دیگری از زمان آغاز جنگ قرار دارد، دلیلی برای لاف زدن دارد.
گالئوتی همچنین خاطرنشان می کند که در این میان، وضعیت زلنسکی متفاوت است. این کشور در موقعیت دشواری قرار دارد و به تاکتیک اثبات شده القای حس تعهد اخلاقی در متحدان خود برای کمک به اوکراین متوسل شده است، گویی می خواهد در تاریکی واشنگتن را شلیک کند. وی به خبرنگاران گفت: مطمئن هستم که آمریکا به ما خیانت نخواهد کرد و آنچه با آمریکا به توافق رسیده ایم به طور کامل اجرا خواهد شد.
جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، یکی از نزدیک ترین متحدان زلنسکی، درخواست 61 میلیارد دلار کمک مالی اضافی برای اوکراین کرده است، اما کنگره به او چراغ سبز نشان نداده است. زلنسکی از سفر خود به ایالات متحده هفته گذشته بدون موفقیت و بدون تضمین قابل اعتماد برای کمک بیشتر بازگشت.
گالئوتی معتقد است که استفاده زلنسکی از کلمه “خیانت” بخشی از استراتژی “باج گیری اخلاقی” است که در دو سال گذشته برای رئیس جمهور اوکراین موثر بوده است، اما این روش در غرب محدودیت هایی نیز دارد و در حال رنگ باختن است.
این نویسنده بر این باور است که این نشان دهنده این واقعیت است که او نه تنها از نتیجه سفر خود به آمریکا ناامید شده است، بلکه او را در درون ضعیفتر نشان میدهد. گالئوتی می گوید که انتظار می رود زلنسکی “معجزه گری باشد که می تواند همه این مشکلات را یکجا حل کند.”
این رسانه آمریکایی میافزاید: در هفتههای اول جنگ، اقدامات خستگیناپذیر زلنسکی برای جلب حمایت بینالمللی از کشورش مورد تحسین و قدردانی قرار گرفت، اما به نظر میرسد که قدرت خارقالعاده او بهعنوان خستگی از جنگی که پیش از این نزدیک به دو سال به دوش کشیده، در حال محو شدن است. در حال محو شدن است
نیروهای مسلح اوکراین در سال گذشته بسیاری را غافلگیر کردند، زیرا نه تنها توانستند جلوی پیشروی روس ها را بگیرند، بلکه برخی از بخش هایی از خاک اوکراین را نیز پس گرفتند. این امر انتظارات زیادی را در مورد حمله متقابل کییف در ژوئن افزایش داد، اما کمپین مورد حمایت غرب در ماههای اخیر به دلیل شکست اوکراین در دستیابی به پیشرفت تا حد زیادی خاموش شده است. این امر اعتماد متحدان کییف را در مورد پیروزی در جنگ تضعیف کرده است و سؤالاتی را در واشنگتن و اروپا در مورد پایداری کمک بیشتر به اوکراین ایجاد کرده است.
این موضوع با وجود اختلافات بین زلنسکی و فرمانده کل ارتش که اعلام کرده بود جنگ به بن بست رسیده است، درگیری های داخلی نیز ایجاد کرده است. گالئوتی میگوید پوتین تلاش کرده است از این واقعیت استفاده کند که انگیزه و قدرت اوکراین و زلنسکی به نفع او تضعیف شده و اعتماد به نفس خود را برجسته کند.
او روز سه شنبه گفت که سربازانش در اوکراین “پیشرو راه” هستند و تجربه نظامی که آنها در اوکراین به دست آورده اند در جهان بی نظیر است. به گفته وی، اوکراین متحمل «تلفات و خسارات بزرگ» شده و ذخایر خود را تا حد زیادی هدر داده است.
این مقاله ادامه میدهد: شش ماه پیش، کرملین بر سر نحوه مدیریت ارتش روسیه در این جنگ با اختلافات داخلی مواجه شد که با شورش یوگنی پریگوژین، وفادار سابق به دولت روسیه، پایان یافت.
پس از این حادثه، پوتین ضعیف شد و سعی کرد از دید عموم دور بماند، اما پس از سرکوب قیام و تردید متحدان اوکراینی در مورد ضدحمله، رهبر روسیه شجاع شد و بزرگترین کنفرانس مطبوعاتی خود را هفته گذشته برگزار کرد. از زمان آغاز جنگ، و اوایل ماه جاری نامزدی خود را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده اعلام کرد.
در همین رابطه «مایکل کلارک» استاد مدعو مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن می گوید: نمی توان انکار کرد که اوکراین و پوتین چند ماه سختی را پشت سر گذاشته اند و پوتین که از شورش پریگوژین جان سالم به در برده است، شخصاً بیشتر است. از این تابستان بهتر است
کلارک همچنین گفت که زلنسکی با وجود شکستها، مصممتر از همیشه است. بر اساس یک نظرسنجی اخیر، بیش از 60 درصد اوکراینی ها همچنان از او حمایت می کنند، اگرچه این رقم نسبت به 84 درصد در سال گذشته کاهش یافته است.
زلنسکی روز سهشنبه به رسانهها گفت که اوکراین «سال سختی» داشته است، اما قاطعانه شکست کشورش در جنگ را رد کرد. او گفت که کیف همچنان مصمم به آزادسازی تمام سرزمین های اشغالی است.
به گفته استاد کالج کینگز، زلنسکی “قطعا خسته است و با مخالفت های داخلی قابل توجهی مواجه است.” او می گوید که دقیقاً همین اتفاق برای وینستون چرچیل در سال 1943 رخ داد. او خسته، تندخو بود و به طور فزاینده ای در بین مردم منفور بود که منجر به شکست او در انتخابات 1945 شد. کلارک میگوید، اما این از اثربخشی او بهعنوان یک «رهبر جنگ» نمیکاهد.
310310