دکتر احمد ناظری با تاکید براهمیت تشخیص زودرس اختلالات شنوایی، تاکید کرد: تشخیص زودرس اختلالات شنوایی باعث ارائه بهتر خدمات و مداخلات درمانی و توانبخشی شنوایی و در نتیجه باعث کاهش تعداد ناشنوایان میشود.
وی با اشاره به اجرای طرح ملی غربالگری شنوایی کودکان در بدو تولد و هنگام ورود به مدرسه در تمام کشور، گفت: در این طرح در قالب دو آزمون و با استفاده از ابزار غربالگری در نخستین ساعات زندگی نوزاد ارزیابی و بررسی عصب شنوایی و گوش داخلی انجام میشود و سلامت شنوایی وی بررسی میشود.
به گفته وی غربالگری شنوایی در بدو ورود به مدرسه نیز در قالب طرح ملی سنجش انجام میشود.
وی افزود: در صورت وجود علائم مربوط به اختلال شنوایی، کودک به کلینیک شنواییسنجی ارجاع میشود تا ضمن انجام آزمون، کمیت و کیفیت کاهش شنوایی مشخص شده و درمانهای دارویی و جراحی یا مداخلات توانبخشی برای آنان انجام پذیرد.
به گفته ناظری با تشخیص زودرس و ارائه به موقع مداخلات توانبخشی مبتنی بر استفاده از ابزار کمک شنیداری (سمعک یا کاشت حلزون) شاهد رشد و شکلگیری بهتر گفتار و زبان در کودک خواهیم بود.
این دانشیار دانشگاه یادآور شد: با گسترش همه جانبه نظام غربالگری شنوایی نوزادان در آینده شاهد کودک ناشنوا مبتلا به اختلالات گفتاری و ارتباطی در جامعه نخواهیم بود.
وی خاطرنشان کرد: در دهه اخیر بسیاری از کودکانی که دارای کم شنوایی بودند و بیماری آنان به موقع شناسایی شد و مداخلات به هنگام توانبخشی یا تجویز سمعک یا کاشت حلزون برای آنان انجام گرفت مانند سایر کودکان در مدارس عادی تحصیل کرده و توانستند مراحل رشد و بالندگی اجتماعی خود را سپری کنند.
وی کاشت حلزون را از جمله درمانهای بسیار پیشرفته و از شاخصهای توسعه فناوری برشمرد که امروزه توسط ۱۵ مرکز در کشور انجام میشود.
دانشیار گروه شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اظهار کرد: والدین باید همواره الگوی رشد طبیعی زبان و گفتار کودک خود را پایش کنند و در صورت بروز تغییر و اختلال برای معاینات ادواری شنوایی شناسی اقدام کنند.
ناظری افزود: ممکن است فرد در کودکی و سالهای اولیه زندگی دارای شنوایی نرمال و رشد طبیعی زبان و گفتار بوده اما به صورت ناگهانی در دوره های بعدی زندگی (نوجوانی یا جوانی) دچار کاهش شنوایی شود که باید برای پیگیری به متخصص مراجعه کند.
این دانشیار دانشگاه؛ تاکید کرد: والدین در سه ماهه اول پس از تولد نوزاد باید به پاسخهای رفلکسی (عکسالعملی ) وی به صدای بلند ناگهانی توجه کنند و در صورت عدم وجود این عکسالعمل باید برای پیگیری مراجعه کنند.
وی با اشاره به این که پس از سه ماهگی جهتیابی صدا در کودک شکل میگیرد، گفت: والدین باید به ارزیابی جهتیابی صدا در کودک خود بپردازند. همچنین باید به الگوی شکلگیری گفتار و زبان وی توجه داشته باشند.
به گفته وی اوایل یک سالگی کودک باید کلماتی ساده مانند بابا و مامان را آگاهانه تکرار کند و اگر این روند تولید کلمات در وی با کندی و تاخیر همراه باشد و پاسخ مناسبی به منابع صدا و جهات آنها نداشته باشد باید پیگیری کنند.
او پیگیری و درمان مشکلات گوش میانی، علائم مربوط به فرایند رشد طبیعی گفتار و زبان را ضروری برشمرد تا در صورت وجود مشکل با مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی و شنوایی شناسی، مداخلات لازم درمانی و توانبخشی انجام پذیرد.
ناظری با اشاره به خودمراقبتی به عنوان یکی از شعارهای عمومی سازمان بهداشت جهانی، گفت: اجتناب از مواجهه با اصوات بلند یکی از مهمترین اصول نظام خودمراقبتی است.
وی با اشاره به وجود آلودگیهای صوتی در زندگی اجتماعی و شهرنشینی، بیان کرد: متاسفانه امروزه کودکان کم سن و سال، نوجوانان و جوانان تمایل زیادی به استفاده طولانی مدت از هدفون بویژه هدفونهای داخل گوشی دارند که یکی از موضوعات نگران کننده است.
این دانشیار دانشگاه با بیان این که استفاده از هدفون داخل گوشی باعث می شود فشار صوتی بسیار بالایی به گوش داخلی منتقل شود، خاطرنشان کرد: استفاده طولانی مدت از این هدفونها باعث اختلالات شنوایی در فرکانسهای بالا میشود.
ناظری وزوز گوش را از دیگر عوارض استفاده نادرست از هدفونها بویژه داخل گوشی برشمرد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی وی در خاتمه سخنان خود به افراد، توصیه کرد: هنگام استفاده از هدفون سعی کنید با حجم معمولی صدا از آنها استفاده کنید. ترجیحا از هدفونهای روگوشی استفاده شود و در صورت استفاده از هدفونهای داخل گوشی، زمان استفاده و حجم صدا را کاهش دهید تا آسیب تداوم نیابد.
