هادی حجازی فر در برنامه «حماسه خوان» شبکه اول سیما که به بهانه پخش قسمت آخر سریال «عاشورا» روی آنتن رفت، به انتقاد از نهاد‌های مسئول در ساخت آثار سینمایی دفاع مقدس پرداخت و گفت:ای کاش این سازمان‌ها و نهاد‌های مسئول، منحل شود چرا که با روح کارمندی نمی‌شود این پروژه‌ها را پیش برد؛ آدم‌ها در طول پیگیری ها، خسته می‌شوند و می‌بُرند! اگر این‌ها نباشند کار‌ها بهتر جلو می‌رود.
وی افزود: من حتی گاهی برای دریافت امکانات، جلوی همین سازمان‌ها تحصن کردم تا بتوانم نامه بگیرم! البته اگر من «بازیگر» نبودم این کار به پایان نمی‌رسید، چون من تریبون داشتم و صدایم می‌رسید برای پیشبردن کار. او تاکید کرد: این اثر محصول پنج درصد توان ماست چرا که ۹۵ درصد توان ما را دوندگی برای دریافت مجوز‌ها و امکانات و پشتیبانی برای تولید گرفت؛ اگرچه از محصول نهایی در حد نمره قبولی راضی هستم.
حجازی فر در همین زمینه از ارتش جمهوری اسلامی به طور ویژه تشکر کرد و گفت: با اینکه نتوانستیم نقش بی نظیر ارتش در عملیات‌های والفجر و رمضان را در این اثر به خوبی نشان دهیم، ولی باید صادقانه از همراهی منحصر به فرد ارتش در این اثر تشکر کنم، آن‌ها خیلی جا‌ها جلوتر از سپاه با ما همراهی و کمک کردند.
وی اضافه کرد: سکانس‌های زیادی از کار حذف شد که علتش نبود امکانات بود شاید هم برخی دوستان به ما اعتمادی نداشتند و همراهی نکردند.
حجازی فر در خصوص روند تولید این فیلم و سریال گفت: عملیات‌هایی که قرار بود در این اثر نشان دهیم، در زمستان اتفاق افتاده، اما چون مجوز کار صادر نشده بود، تابستان در آبادان شروع کردیم با آن حجم لباس گرم و بادگیر و… وی افزود: سه ماه بدون مجوز داشتیم کار می‌کردیم!
کارگردان «موقعیت مهدی» خاطرنشان کرد: این کار ۹ بار به خاطر پول متوقف شد در حالی که ما در اوج کرونا کار را شروع کردیم و حداقل دستمزد‌ها را به تیم دادیم و این تیم همراه، با وجود همه کاستی‌ها و کمبودها، سر کار دیگری نرفتند و در تمام مدت، کار را باهم ادامه دادیم. وی افزود: برای هفت قسمت سریال و نسخه سینمایی، حدود یکسال فیلمبرداری داشتیم که توقف چندین باره در کار، این زمان را به ما تحمیل کرد، اما حدود یکسال هم تحقیق این کار زمان برد.
کارگردان «موقعیت مهدی» با انتقاد از صداوسیما برای کنداکتوری دیدن جنگ و دفاع مقدس، گفت: وقتی هفته جنگ می‌شود یک عده آدم خاص با خاطراتی خاصی که دست به دست شده، می‌آیند، افراد خاص تقدیر می‌شوند و آدم‌های اصلی همیشه کنار می‌مانند، چون تحقیق خیلی موضوعیت ندارد وگرنه خاطرات بی واسطه از آدم‌های موجودی که هنوز یادگار‌های جنگ هستند استفاده کنید.
