https://spnfa.ir/20230909/تلاش-برای-تغییر-مرزها-منجر-به-ورود-نظامی-ایران-خواهد-شد-17652656.html
تلاش برای تغییر مرزها منجر به ورود نظامی ایران خواهد شد؟
تلاش برای تغییر مرزها منجر به ورود نظامی ایران خواهد شد؟
ایران بارها و بارها بر ضرورت احترام به تمامیت ارضی کشورهای همسایه و خودداری از تلاش برای تغییر مرزها تاکید داشته. 09.09.2023, اسپوتنیک ایران
2023-09-09T14:19+0430
2023-09-09T14:19+0430
2023-09-09T14:19+0430
سیاسی
آذربایجان
ایران
ارمنستان
گزارش و تحلیل
/html/head/meta[@name=”og:title”]/@content
/html/head/meta[@name=”og:description”]/@content
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e5/0a/01/8326110_0:63:1201:738_1920x0_80_0_0_e5d4d644eb8d06d1a8ccd02a8ab879b9.jpg
شاید اگر خیانتی که در واگذاری قره سو از طرف ایران به ترکیه انجام شد نبود امروزه کل منطقه دچار چنین مشکلاتی نمی بود و اصلا بحث ایجاد یک دالان که ارتباط ایران با قفقاز را قطع کند به وجود نمی آمد.به هر صورت گو اینکه اختلافات فیما بین آذربایجان و ترکیه و ارمنستان اختلافاتی دیرینه است اما ایران همیشه به تمامیت ارضی کشورهای همسایه خود احترام گذاشته و بر همین اساس روابط خود با این کشورها را تنظیم کرده.علیرغم ادعاهای طرفین آذربایجانی و ارمنی درباره منطقه قره باغ که دارای اکثریت ساکنین ارمنی است اما طبق آنچه در مجامع بین المللی به عنوان مرزهای آذربایجان از آن نام برده می شود جزو آذربایجان می باشد، ایران در جریان جنگ های اخیر قره باغ دخالتی نداشته و چه بسا حتی بسیاری از ایرانی ها به دلایل قومی و یا مذهبی طرف آذربایجان را گرفتند.البته با توجه به دخالت ترکیه و اسرائیل در این ماجرا ایرانی ها بسیار از حضور اسرائیلیها نزدیک به مرزها خود ناراضی بودند و همین ماجرا موجب ایجاد تنش های شدید میان ایران و آذربایجان شد که تا به حال نیز ادامه دارد.همچنین برای ایران بسیار مهم است که حضور ترکیه به عنوان عضو ناتو بهانه ای برای گسترش نفوذ ناتو به شرق نباشد.البته بماند که یکی از آرزوهای دیرینه ترکیه عثمانی همیشه این بوده که به دریای خزر متصل شود و خوب امروزه تلاش دارد آن آرزوی دیرینه را محقق نماید.به هر حال با همه این شرایط مشاهده کردیم که در ماجرای درگیری های اخیر قره باغ ایرانی ها بیشتر طرف آذربایجان را گرفته بودند.همین سیاست دولت غربگرای ارمنستان منجر به آن شد که ایران و روسیه در جنگ اخیر قره باغ موضع بی طرف داشته باشند، که البته در پایان هم اگر ورود ایران و روسیه به ماجرا نبود شاید ارتش آذربایجان به پیشروی های خود در ارمنستان ادامه می داد و به نخجوان هم می رسید.وقتی که مساله از بحث های حقوقی خارج می شود و به سمت و سوی تغییر مرزها و قطع ارتباط ایران و روسیه برود دیگر ماجرا سیاست های دولت ها نیست بلکه منافع دولت ها است و در این بین منافع ایران و روسیه اقتصا نمی کند که ارتباط زمینی شان توسط عضوی از اعضای ناتو کنترل شود.گو اینکه هم ایران و هم روسیه روابط خوبی با ترکیه دارند اما به هر حال ترکیه عضوی از ناتو است و مجبور است منافع ناتو را تامین کند و می بینیم که در دریای سیاه ناتو نقش بسیار مخربی در جریان توافق غلات بازی کرده و بالطبع در صورتی که دالان موسوم به دالان زنگزور ایجاد شود و ارتباط ایران و روسیه قطع شود آنوقت محاصره روسیه توسط ناتو تکمیل می گردد و ارتباط روسیه با آب های گرم تحت سیطره ناتو خواهد بود چرا که بقیه معابر دریایی اصلی روسیه نیز امروزه تحت سیطره اعضای ناتو هستند.به همین دلیل قطعا نه ایران و نه روسیه حضور ناتو و یا ایالات متحده در ارمنستان را بر نخواهند تابید چه این حضور با تصرف مناطقی از ارمنستان توسط ترکیه به واسطه آذربایجان باشد چه با حضور و همکاری نظامی ارمنستان با آمریکا.تصوری که برخی غربگراها و لابی های ارمنی در غرب دارند مبنی بر اینکه در صورت حضور نیروهای آمریکایی در ارمنستان امنیت این کشور تامین خواهد شد هم تصور ساده لوحانه ای بیش نیست.سابقه نشان داده که آمریکایی ها حاضر نخواهند بود خون سربازانشان را به خاطر دیگران فدا کنند و تنها اتفاقی که ممکن است رخ دهد این است که کاری کنند جنگی تمام عیار همانند شرق اروپا در قفقاز راه بیافتد.با توجه به اینکه ارمنستان عضو سازمان پیمان امنیت دست جمعی است در صورتی که ارمنستان با حمله آذربایجان مواجه شود می تواند این پیمان را فعال کند و از اعضای این پیمان بخواهد که برای دفاع از خود به این کشور کمک کنند.در جریان جنگ اخیر قره باغ کشورهای عضو این پیمان به بهانه اینکه منطقه قره باغ جزو خاک ارمنستان نیست به جنگ ورود نکردند اما در صورتی که اقدامی نظامی بر علیه خاک ارمنستان شود احتمال ورود این کشورها بسیار زیاد است.البته نکته بسیار مهم در این ماجرا این است که ارمنستان باید خودش تکلیف خودش را روشن کند که می خواهد کدام طرفی باشد و اینکه برود با آمریکایی ها مانور نظامی برگزار کند و بعد بخواهد از حمایت اعضای پیمان دفاع جمعی تقاضای کمک کند مقداری تناقض به وجود می آورد.مثل این می ماند که ترکیه بخواهد با روسیه مانور نظامی برگزار کند و توقع نداشته باشد دیگر اعضای ناتو معترض باشند.به هر حال، اگر از ماجرای اختلافات ارمنستان با دیگر اعضای پیمان دفاع جمعی بگذریم، اینجا یک بازیگر اصلی دیگر هم در ماجرا وجود دارد و آن ایران است که به نظر نمی رسد حاضر باشد بپذیرد چنین اتفاقاتی بیخ گوش ایران اتفاق افتد و امنیت ملی ایران و منافع ایران مورد تهدید قرار گیرد.در چنین شرایطی به نظر نمی رسد ایران ساکت و یا بی طرف بنشیند و تماشاگر ماجرا باشد و بسیار احتمال دارد که ایران برای حفظ منافع ملی و امنیت ملی خود حتی مجبور شود ورود نظامی کند و معادلات را به هم بزند.بر کسی هم پوشیده نیست که علیرغم همه شرایط موجود ایران توان لازم برای به هم زدن همه معادلات و نقشه ها در این محدوده را دارد وهمه طرفها به خوبی می دانند که اینبار ایران مانند دو سه سال پیش (جنگ اخیر قره باغ) بی طرف نخواهد بود، به هر حال نباید فراموش کرد که به صورت تاریخی ارمنی ها مانند آذری ها یکی از اقوام اصیل ایرانی به حساب می آیند وهمانگونه که ایران نمی پذیرد گزندی به آذری ها برسد نمی پذیرد گزندی به ارمنی ها برسد.
https://spnfa.ir/20230908/برگزاری-کمیسیون-مشترک-نظامی-ایران-و-جمهوری-آذربایجان-در-باکو-17642448.html
https://spnfa.ir/20230908/ارمنستان-وضعیت-مرز-با-آذربایجان-را-متشنج-خواند-17647618.html
آذربایجان
ارمنستان
2023
دکتر عماد آبشناس
https://smartech.news/wp-content/uploads/2023/09/تلاش-برای-تغییر-مرزها-منجر-به-ورود-نظامی-ایران-خواهد.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://smartech.news/wp-content/uploads/2023/09/تلاش-برای-تغییر-مرزها-منجر-به-ورود-نظامی-ایران-خواهد.jpg
خبرها
fa_FA
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e5/0a/01/8326110_66:0:1133:800_1920x0_80_0_0_6e36130730d0fa742083d9ff31a9fc48.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://smartech.news/wp-content/uploads/2023/09/تلاش-برای-تغییر-مرزها-منجر-به-ورود-نظامی-ایران-خواهد.jpg
سیاسی, آذربایجان, ایران , ارمنستان
سیاسی, آذربایجان, ایران , ارمنستان
ایران بارها و بارها بر ضرورت احترام به تمامیت ارضی کشورهای همسایه و خودداری از تلاش برای تغییر مرزها تاکید داشته.
شاید اگر خیانتی که در واگذاری قره سو از طرف ایران به ترکیه انجام شد نبود امروزه کل منطقه دچار چنین مشکلاتی نمی بود و اصلا بحث ایجاد یک دالان که ارتباط ایران با قفقاز را قطع کند به وجود نمی آمد.
به هر صورت گو اینکه اختلافات فیما بین آذربایجان و ترکیه و ارمنستان اختلافاتی دیرینه است اما ایران همیشه به تمامیت ارضی کشورهای همسایه خود احترام گذاشته و بر همین اساس روابط خود با این کشورها را تنظیم کرده.
دلیل اش هم این است که اگر کشورها به تمامیت ارضی همدیگر احترام نگذارند و به دنبال اهداف و خواسته های دیرینه خود باشند قطعا کل منطقه واحتمالا جهان دچار بحران ها و جنگ هایی می شود که نمی توان پایان آن را تصور کرد.
علیرغم ادعاهای طرفین آذربایجانی و ارمنی درباره منطقه قره باغ که دارای اکثریت ساکنین ارمنی است اما طبق آنچه در مجامع بین المللی به عنوان مرزهای آذربایجان از آن نام برده می شود جزو آذربایجان می باشد، ایران در جریان جنگ های اخیر قره باغ دخالتی نداشته و چه بسا حتی بسیاری از ایرانی ها به دلایل قومی و یا مذهبی طرف آذربایجان را گرفتند.
البته با توجه به دخالت ترکیه و اسرائیل در این ماجرا ایرانی ها بسیار از حضور اسرائیلیها نزدیک به مرزها خود ناراضی بودند و همین ماجرا موجب ایجاد تنش های شدید میان ایران و آذربایجان شد که تا به حال نیز ادامه دارد.
همچنین برای ایران بسیار مهم است که حضور ترکیه به عنوان عضو ناتو بهانه ای برای گسترش نفوذ ناتو به شرق نباشد.
البته بماند که یکی از آرزوهای دیرینه ترکیه عثمانی همیشه این بوده که به دریای خزر متصل شود و خوب امروزه تلاش دارد آن آرزوی دیرینه را محقق نماید.
به هر حال با همه این شرایط مشاهده کردیم که در ماجرای درگیری های اخیر قره باغ ایرانی ها بیشتر طرف آذربایجان را گرفته بودند.
یکی از نکاتی که نباید فراموش شود هم این بود که دولت ارمنستان تمایلات غربی داشت و بالطبع این ماجرا موجب آن شده بود که روابط اش با ایران و روسیه سرد شود و تصور می کردند که در صورت بروز درگیری با آذربایجان غربی ها به کمک ارمنستان خواهند شتافت، که دیدیم این اتفاق نیافتاد و کشورهای غربی حتی تلاش نکردند به متحدین خود یعنی ترکیه و یا اسرائیل فشار بیاورند که در جنگ قره باغ دخالت نکنند.
همین سیاست دولت غربگرای ارمنستان منجر به آن شد که ایران و روسیه در جنگ اخیر قره باغ موضع بی طرف داشته باشند، که البته در پایان هم اگر ورود ایران و روسیه به ماجرا نبود شاید ارتش آذربایجان به پیشروی های خود در ارمنستان ادامه می داد و به نخجوان هم می رسید.
وقتی که مساله از بحث های حقوقی خارج می شود و به سمت و سوی تغییر مرزها و قطع ارتباط ایران و روسیه برود دیگر ماجرا سیاست های دولت ها نیست بلکه منافع دولت ها است و در این بین منافع ایران و روسیه اقتصا نمی کند که ارتباط زمینی شان توسط عضوی از اعضای ناتو کنترل شود.
گو اینکه هم ایران و هم روسیه روابط خوبی با ترکیه دارند اما به هر حال ترکیه عضوی از ناتو است و مجبور است منافع ناتو را تامین کند و می بینیم که در دریای سیاه ناتو نقش بسیار مخربی در جریان توافق غلات بازی کرده و بالطبع در صورتی که دالان موسوم به دالان زنگزور ایجاد شود و ارتباط ایران و روسیه قطع شود آنوقت محاصره روسیه توسط ناتو تکمیل می گردد و ارتباط روسیه با آب های گرم تحت سیطره ناتو خواهد بود چرا که بقیه معابر دریایی اصلی روسیه نیز امروزه تحت سیطره اعضای ناتو هستند.
به همین دلیل قطعا نه ایران و نه روسیه حضور ناتو و یا ایالات متحده در ارمنستان را بر نخواهند تابید چه این حضور با تصرف مناطقی از ارمنستان توسط ترکیه به واسطه آذربایجان باشد چه با حضور و همکاری نظامی ارمنستان با آمریکا.
تصوری که برخی غربگراها و لابی های ارمنی در غرب دارند مبنی بر اینکه در صورت حضور نیروهای آمریکایی در ارمنستان امنیت این کشور تامین خواهد شد هم تصور ساده لوحانه ای بیش نیست.
سابقه نشان داده که آمریکایی ها حاضر نخواهند بود خون سربازانشان را به خاطر دیگران فدا کنند و تنها اتفاقی که ممکن است رخ دهد این است که کاری کنند جنگی تمام عیار همانند شرق اروپا در قفقاز راه بیافتد.
با توجه به اینکه ارمنستان عضو سازمان پیمان امنیت دست جمعی است در صورتی که ارمنستان با حمله آذربایجان مواجه شود می تواند این پیمان را فعال کند و از اعضای این پیمان بخواهد که برای دفاع از خود به این کشور کمک کنند.
در جریان جنگ اخیر قره باغ کشورهای عضو این پیمان به بهانه اینکه منطقه قره باغ جزو خاک ارمنستان نیست به جنگ ورود نکردند اما در صورتی که اقدامی نظامی بر علیه خاک ارمنستان شود احتمال ورود این کشورها بسیار زیاد است.
البته نکته بسیار مهم در این ماجرا این است که ارمنستان باید خودش تکلیف خودش را روشن کند که می خواهد کدام طرفی باشد و اینکه برود با آمریکایی ها مانور نظامی برگزار کند و بعد بخواهد از حمایت اعضای پیمان دفاع جمعی تقاضای کمک کند مقداری تناقض به وجود می آورد.
مثل این می ماند که ترکیه بخواهد با روسیه مانور نظامی برگزار کند و توقع نداشته باشد دیگر اعضای ناتو معترض باشند.
به هر حال، اگر از ماجرای اختلافات ارمنستان با دیگر اعضای پیمان دفاع جمعی بگذریم، اینجا یک بازیگر اصلی دیگر هم در ماجرا وجود دارد و آن ایران است که به نظر نمی رسد حاضر باشد بپذیرد چنین اتفاقاتی بیخ گوش ایران اتفاق افتد و امنیت ملی ایران و منافع ایران مورد تهدید قرار گیرد.
در چنین شرایطی به نظر نمی رسد ایران ساکت و یا بی طرف بنشیند و تماشاگر ماجرا باشد و بسیار احتمال دارد که ایران برای حفظ منافع ملی و امنیت ملی خود حتی مجبور شود ورود نظامی کند و معادلات را به هم بزند.
بر کسی هم پوشیده نیست که علیرغم همه شرایط موجود ایران توان لازم برای به هم زدن همه معادلات و نقشه ها در این محدوده را دارد وهمه طرفها به خوبی می دانند که اینبار ایران مانند دو سه سال پیش (جنگ اخیر قره باغ) بی طرف نخواهد بود، به هر حال نباید فراموش کرد که به صورت تاریخی ارمنی ها مانند آذری ها یکی از اقوام اصیل ایرانی به حساب می آیند وهمانگونه که ایران نمی پذیرد گزندی به آذری ها برسد نمی پذیرد گزندی به ارمنی ها برسد.
