پنجمین نشست از سلسله نشست‌های تالار هنر با حضور سه هنرمند حوزه تئاتر کودک و نوجوان؛ احسان مجیدی، آرش صادقیان و محمد عبدی و محسن امیری (مدیر تالار هنر) برگزار شد.
به نقل از روابط عمومی تالار هنر، روز گذشته ۳ شهریور ماه تالار هنر میزبان پنجمین نشست با هنرمندان بود و موضوع “رابطه کیفیت آثار نمایشی و بیزینس هنر” مورد بررسی قرار گرفت.
احسان مجیدی کارگردان تئاتر بیان کرد: نگرش و سلیقه مدیر در اتفاقات یک سالن نمایش تاثیر زیادی دارد و از این دریچه می‌توان به شاخص‌هایی برای انتخاب آثار رسید.
وی به دوره مدیریت در گذشته اشاره کرده و افزود: در آن دوره افرادی در شورای هنری حضور داشتند که به جوان‌ها خیلی بها دادند و کارگردان‌های جدیدی به حوزه تئاتر کودک و نوجوان معرفی شدند.
وی خودش را یکی از کارگردانان همان دوران معرفی کرده و ادامه داد:این بها دادن و انتخاب‌های درست در جشنواره بین المللی همدان خودش را نشان داد، به طوری که بیشتر کار‌هایی که انتخاب و یا برگزیده شدند از تالار هنر بودند.
مجیدی حمایت خوب از نمایش را زمینه‌ای برای انتخاب بازیگران و عوامل با کیفیت برشمرد و تصریح کرد: مدیران باید متوجه این باشند که آینده مملکت در دست بچه هاست و بچه‌ها در این سالن تربیت می‌شوند و برای تربیت مدیر و تربیت تماشاگر نیاز است که توجه ویژه‌ای به این مسئله بشود.
وی ادامه داد: اگر یک کار خوب و پر از تماشاگر می‌شود، دلیلش این است که آن کارگردان اساسا پول دارد که می‌تواند بازیگر خوب بیاورد، دکور خوب بزند، موسیقی خوب بسازد و این طور کار‌ها بازگشت مالی خوبی هم خواهد داشت.
وی تالار هنر را مکانی بسیار مهم دانست که کیفیت بالای آن باعث خواهد شد که سالن‌های دیگر هم بکوشند به لحاظ کیفی خودشان را به سطح تالار هنر برسانند. اتمسفری که به لحاظ کیفی ایجاد می‌کند کانون و حتی فرهنگسرا‌ها و سالن‌های دیگر را هم در حالت رقابتی قرار می‌دهد تا خودشان را ارتقا بدهند.
این کارگردان تئاتر در بخش دیگر صحبت‌هایش گفت: خیلی‌ها آرزوی اجرا در تالار هنر را داشته و دارند. ما روی صحنه تالار هنر بزرگ شده‌ایم و در همین مسیر خیلی از دوستان و عزیزانمان را از دست دادیم، خیلی از دوستانمان تشکیل خانواده دادند و.. بنابراین دلمان برای تالار هنر می‌لرزد و برایمان مهم است که تالار هنر حتی برای یک ساعت بسته نباشد.
مجیدی درباره کارگردانان جوان نیز ابراز کرد: باید به جوان‌ها فرصت داد، اما لازم است که به آن‌ها سخت گرفت تا کسانی که توانایی اش را دارند بر صحنه تالار بروند. تالار هنر جای کار اولی‌ها نیست مگر این که سانس ویژه برایشان در نظر گرفته شود. تا کم کم خودشان را با محیط حرفه‌ای تطبیق بدهند.
آرش صادقیان با تاکید بر جنبه‌های اقتصادی نمایش کودک و نوجوان گفت: مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که در هر منطقه و کشوری که برای فرهنگ هزینه شده در آن منطقه جرم و جنایت خیلی کم شده و این را باید یک مدیر فرهنگی بداند و تمام تلاشش را برای حمایت مادی و معنوی از تولید آثار فرهنگی انجام بدهد.
وی ادامه داد: برای ارتقا اقتصاد تئاتر ابتدا باید ببینیم که مشتری چه می‌خواهد و این مسئله خیلی سختی نیست. در وهله دوم باید ببینیم که چه چیزی تالار هنر را متمایز می‌کند؟ آیا از اپلیکیشن یا سایت مشخص استفاده می‌کند که مشتری را مدیریت کند؟ چقدر از فناوری برای مدیریت استفاده می‌کند؟ تالار هنر به خودی خود یک مکان فیزیکی است و ما با کار‌هایی که انجام می‌دهیم باید تعریف کنیم که قرار است چه اتفاقی بیافتد.
وی با پرداختن به شیوه انتخاب آثار نمایشی گفت: چرا درکنار داور‌ها و مدیریت، از باشگاه مشتریان و تعدادی از تماشاگران دعوت نمی‌کنیم تا قبل از انتخاب اثر برای اجرای عموم یک بازخورد ببینیم؟ “پرویو شو” روشی برای انتخاب آثار می‌تواند باشد که در آن تعدادی آدم با سلیقه‌های مختلف می‌آیند و نمایش را می‌بینند و اعلام می‌کنند که این نمایش مناسب بچه‌ها هست یا نه.
صادقیان استفاده از مدارس و مکان‌هایی که مخصوص بچه‌هاست را یکی از راه‌های افزایش مخاطب عنوان کرد و پیشنهاد داد: برای بچه‌های این مراکز برگه‌های تخفیف برای یک سال اجرا در نظر بگیریم. باید با این روش تالار هنر را برای مخاطبینش تعریف کنیم.
وی در ادامه تعمین مالی که بخشی از آن را دولت و بخش دیگر را بیزینس‌ها بر عهده داشته باشد را شیوه درست‌تری دانسته و ارتباط خوب و مستمر با بیزینس‌ها را یکی از نکات پر اهمیت دانست.
این کارگردان تئاتر تاکید کرد که باید از پتانسیل تابستان استفاده بهینه بکنیم و برای بچه‌ها برنامه‌های تفریحی ایجاد کنیم.
وی ادامه داد: سیستم سازی برای تالار هنر بسیار مهم است تا بعد از رفتن مدیر همه چیز بهم نریزد.
این هنرمند حوزه تئاتر کودک و نوجوان درباره شیوه انتخاب آثار نیز پیشنهاد داد: برای انتخاب آثار به جای متن، پروپوزال بگیریم. خروجی نمایش را طبق طراحی که کارگردان دارد بسنجیم.
وی درباره اجرای نمایش‌های ایرانی یا خارجی نیز افزود: با توجه به این که بچه‌های امروز از دنیای مجازی بهره می‌برند، مرز‌ها دیگر وجود ندارد و نمی‌شود گفت که کار ایرانی اولویت داشته باشد یا خارجی. این تفکیک دیگر معنا ندارد. هر کاری که بتواند تاثیر بگذارد می‌تواند کار خوبی باشد.
محمد عبدی بازیگر و کارگردان تئاتر با بیان این جمله که “تئاتر کودک و نوجوان نیاز به حمایت دارد و حمایت به سبک گذشته پوسیده است ” گفت: کارگردان در بخش اول دغدغه تماشاگر دارد و این باید به نوعی سازماندهی شود که هر تماشاگری که به سالن می‌آید، مشخصاتش ثبت شود که در آینده بتوان از آن استفاده کرد.
وی ادامه داد: همه تغییرات در همه دنیا از کودکان شروع می‌شود بنابراین سالن کودک و نوجوان جای مهمی است و باید از کارمندان متخصص استفاده شود. حتی در بازاریابی و جذب اسپانسر باید نیروی متخصص این حوزه را داشته باشد. باید چکمه‌های آهنی به پا کنیم و تغییرات اساسی ایجاد کنیم. نمایش کودک و نوجوان را در کنار کار هنری به بیزینس تبدیل کنیم.
وی تعامل با صدا و سیما و بهره مندی از تبلیغات نمایش در تلویزیون را یکی از راه‌هایی بیان کرد که می‌تواند تاثیر بلند مدت و به سزا در این زمینه بر جای بگذارد.
عبدی نیز انتخاب اثر به جای متن از خروجی تولید شده را مسیری کاملتر دانست که با آن می‌توان ارزیابی درست تری از این که سلیقه کودک امروز را برآورده می‌کند یا نه به دست آورد.
وی افزود: باید در درامی که برای کودکان استفاده می‌شود از مدرنیته استفاده کرد چرا که بچه‌ها بیشتر اوقات با تبلت کار می‌کنند، بنابر این نمایش‌های قدیمی باید به روز شوند که بچه‌های امروزی ببینند و بپسندند.
محمد عبدی اضافه شدن درس نمایش کودک و نوجوان در دانشگاه‌ها ضروری دانست و پیشنهاد کرد: خیلی از هنرمندان کار‌های خارجی خوب را ندیده‌اند. می‌تواند در تالار هنر این اتفاق بیافتد که یک روز مشخص را برای اکران فیلم تئاتر‌های خوب خارجی برای هنرمندان این حوزه در نظر بگیرد. این اقدام تاثیر خوبی روی بروز شدن و سبک کار هنرمندان خواهد داشت.
