گروه طالبان، که ابتدا با شعار‌های فریبنده و ادعای تغییر در دیدگاهها و مواضع، سعی در فریب افکار عمومی بین‌المللی و کسب مشروعیت داشت، سرانجام ذات درونی و دیدگاه‌های متحجرانه خود را بروز داد و ثابت شد که این گروه، هیچ تفاوتی با گذشته نکرده است.
طالبان نه‌تن‌ها به وعده‌های خود در اصلاح رفتار‌های ضدانسانی‌اش عمل نکرد و به درخواست‌های جامعه جهانی برای تشکیل یک دولت فراگیر، بی‌اعتنایی کرد، بلکه با وحشی گری بیشتر از گذشته به سرکوبگری در افغانستان پرداخت. کشتار‌های گسترده مخالفان و وابستگان به حکومت سابق، ایجاد حکومت یکدست از عناصر افراطی، اخراج کارمندان و کارکنان دولتی غیرهمفکر و جایگزینی آن با عوامل وابسته به خود، سرکوب، کشتار و تحقیر اقلیت‌های قومی، اخراج زنان از کار و جلوگیری از تحصیل آنان در همه مقاطع، تنها بخشی از عملکرد این گروه تروریستی و متحجر در طول دو سال گذشته بوده است.
صد‌ها نفر ناپدید شده‌اند و فقر، گریبان بخش عمده جامعه افغانستان را گرفته است. به گفته مسئولان سازمان ملل، جهان دیگر رغبتی به ادامه کمک‌های بشردوستانه به افغانستان ندارد، زیرا این کمک‌ها را طالبان در راستای تحکیم پایه‌های حکومت خود و نه رفع فقر به کار می‌گیرد.
این گروه نشان داده است علاوه بر نقض حقوق انسانی در داخل، در سیاست خارجی نیز به هیچ معیار و قاعده‌ای پایبند نیست. پناه دادن به گروه‌های تروریستی، که چندی قبل مورد اشاره سازمان ملل قرار گرفت و خودداری از رعایت حقابه ایران، از جمله اقدامات ضدقوانین بین‌المللی طالبان است.
