به گزارش بازار، حمیدرضا آرامی، دبیر کارگروه مسکن و شهرسازی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس در نشست تخصصی دسترسی مؤثر به مسکن (مطالعه تطبیقی ایران و اتحادیه اروپا) عنوان کرد: در سالهای اخیر قیمت مسکن در کشور فراتر از تورم افزایش داشته و این وضعیت برای خانوادههای کمدرآمد و محروم جامعه درد آور است.
مدرس معماری دانشگاه قم با انتقاد از روی آوردن بانکها به ساختوساز گفت: در ۱۷ بانک کشور تعداد ۷۸ شرکت فعال انبوهساز در زمینه ساختوساز و مسکن مشغول به کار هستند، این در حالی است که مبتنی بر قوانین بالادستی، بانکها و مؤسسات اعتباری حداکثر تا سقف ۲۰ درصد از سرمایه پایه خود را -آن هم در سه محل مشخص- میتوانند سرمایهگذاری کنند، که تعداد زیادی از بانکها از این قانون عدول کردهاند.
آرامی یکی از عوامل رشد افسارگسیخته مسکن را وجود خانههای خالی ذکر و اضافه کرد: تعداد خانههای خالی تهران ۸ برابر لندن است. در بازه زمانی ۱۳۸۵-۱۳۹۵ با احتساب تعداد خانههای خالی و شبه خالی، تعداد ۱۰.۵ میلیون واحد مسکونی به موجودی مسکن کشور اضافه شده؛ اما تنها ۲.۴ میلیون خانوار صاحب مسکن شدهاند.
وی ادامه داد: این بدین معنی است که ۷۷ درصد تقاضای موجود در بازار املاک مسکونی کشور طی ۱۰ سال اخیر که به خرید منجر شده، به قصد سکونت نبوده و تنها ۲۳ درصد آن برای سکونت انجام شده است. این در حالی است که بر اساس آمارها، در بازه سرشماری ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵ نزدیک به ۸۰ درصد از تقاضای بخش مسکن، تقاضای مصرفی بوده است.
دبیر کارگروه مسکن و شهرسازی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس در ادامه ضمن اشاره به مشکل مسکن طی سالهای گذشته و تأکید امام راحل و رهبر معظم انقلاب مبنی بر تهیه مسکن برای محرومان، گفت: امام راحل میفرماید: این از حداقل حقوق هر فرد است که باید مسکن داشته باشد، مشکل زمین باید حل شود و همه بندگان محروم خدا باید از این موهبت الهی استفاده کنند، همه محرومان باید خانه داشته باشند. هیچکسی در هیچ گوشه مملکت نباید از داشتن خانه محروم باشد. بر دولت اسلامی است که برای این مسئله مهم چارهای بیندیشد و بر همه مردم است که در این مورد همکاری کنند.
آرامی همچنین با اشاره به اینکه ایران برای تهیه مسکن با مشکل زمین مواجه نیست، گفت: در حال حاضر یک درصد از پهنه سرزمین به ساخت شهرها و روستاها اختصاص دادهشده است و امکان استقرار حدود یک میلیارد نفر با مسکنهای بالای ۳۰۰ متر در یک طبقه و تأمین تمام سرانههای خدماتی و رفاهی وجود دارد.
وی در ادامه افسردگی و اضطراب، کاهش شادکامی، اختلال کودکان و سالمندان در کنار معضلات فرهنگی را بخشی از معضلات توسعه عمومی شهرها توصیف و عنوان کرد: راهکارهای کلانی مانند عرضه زمین کافی توسط دولت با اولویت دهکهای پایین، مقابله با ملک بازی و تقاضاهای غیرمولد زمین و مسکن از طریق نظام مالیاتی و تهیه برنامه جامع زمین و مسکن با چشم انداز مشخص و ارائه گامهای تدریجی حرکت از موجود به مطلوب پیشنهاد داد.
این محقق و پژوهشگر مرکز تحقیقات اسلامی مجلس همچنین به نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهاد داد۲۰۰ متر زمین برای زوجهای جوان در قانون خانواده و جوانی جمعیت در نظر بگیرند و اضافه کرد: هویت، کیفیت و قیمت سه رکن اصلی فضاهای سکونتگاهی هستند که «قیمت» آن دو موضوع مهم دیگر یعنی «هویت» و «کیفیت» را تحت شعاع قرار میدهد.
امین عبدمجیری، عضو هیات علمی دانشگاه قم نیز با بیان اینکه در موضوع مسکن کیفیت نباید فدای کیفیت شود، گفت: از ابتدای انقلاب در موضوع مسکن همیشه کمیت بر کیفیت ارجحیت داشت؛ درحالیکه باید به سمت کیفیسازی برویم.
وی در بخش دیگر صحبتهای خود تاکید کرد: دولت به هیچ عنوان نمیتواند مشکل مسکن را رفع کند مگر اینکه فرهنگ اجتماعی ساخت را تغییر دهد.