بازار؛ گروه بین الملل: در جهانی که با تغییرات ژئوپلیتیکی پویا و دگرگونی‌های اقتصادی مشخص شده است، جنوب جهانی که بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه را تشکیل می‌دهد، به عنوان یک بازیگر مهم ظاهر شده است. در این راستا، پیشنهاد چهار ماده ای چین که در جریان نشست اخیر در آفریقای جنوبی مطرح شد، پتانسیل کشورهای در حال توسعه را برای تقویت صلح و توسعه مشترک برجسته می کند.
در سیزدهمین نشست مشاوران امنیت ملی بریکس و نمایندگان عالی امنیت ملی که در ۲۵ جولای در ژوهانسبرگ برگزار شد، وانگ یی، وزیر امور خارجه چین اعلام کرد که همه کشورها باید در چهار زمینه با یکدیگر همکاری کنند: حذف درگیری ها و ایجاد صلح مشترک؛ تقویت نشاط و ترویج توسعه؛ فراگیری و پیشرفت مشترک؛ و دستیابی به وحدت و همکاری.
از آن جایی که ایجاد و ترویج صلح برای همه مهم است، این پیشنهاد با تعهدی تزلزل ناپذیر به یک معماری امنیتی متعادل، مؤثر و پایدار، به دنبال رسیدگی به نگرانی‌های امنیتی مشروع هر کشور و در عین حال تأکید بر نیاز اولیه به راه‌حل‌های سیاسی برای نقاط داغ است.
جنوب جهانی با پذیرش یک مفهوم امنیتی جامع و مشارکتی، آماده ایجاد یک جامعه امنیتی فراتر از مرزها است، در حالی که این موضوع منعکس کننده ماهیت ویژگی سیاسی تعیین کننده جنوب جهانی یعنی استقلال آن است
در این راستا، جنوب جهانی با پذیرش یک مفهوم امنیتی جامع و مشارکتی، آماده ایجاد یک جامعه امنیتی فراتر از مرزها است، در حالی که این موضوع منعکس کننده ماهیت ویژگی سیاسی تعیین کننده جنوب جهانی یعنی استقلال آن است. بر همین اساس، ملت های جنوب جهانی با دوری از رویارویی ها و نزاع ها، می توانند راه را برای توسعه و شکوفایی جمعی هموار کنند.
اصل دوم این پیشنهاد چینی، بر ارتقاء و احیای توسعه تمرکز می کند. در این پیگیری، از جنوب جهانی خواسته می شود تا توسعه را در هسته دستور کار بین المللی قرار دهد و پایه و اساس تعهد قاطعانه برای پیشرفت به سوی تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل را ایجاد کند. با تثبیت اجماع بین‌المللی در زمینه ارتقای توسعه و حفاظت از حقوق توسعه کشورهای در حال توسعه، جنوب جهانی می‌تواند جرقه‌ای برای تجدید حیات مشارکت جهانی در توسعه باشد.
این تلاش هماهنگ با پر کردن شکاف نابرابری‌های اقتصادی، محرک‌های رشد جدید، کاهش فقر و توانمندسازی بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه را تقویت خواهد کرد. علاوه بر این، وانگ، که همچنین مدیریت دفتر کمیسیون امور خارجی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین را به عهده دارد، بر اهمیت دادن کشورهای توسعه یافته به تعهدات کمکی خود و مسئولیت پذیری در قبال ردپای کربن تاکید و اطمینان حاصل کرده که پاداش توسعه به دورترین نقاط جهان خواهد رسید.
فراگیری، اصل سوم طرح اولیه چین، عمیقاً با دیدگاه جمعی جنوب جهانی برای پیشرفت، طنین انداز است. این مفهوم دگرگون‌کننده، به پاسداشت ارزش‌های مشترک انسانی و پذیرش تمدن‌ها بستگی دارد. این مسئله، ضمن توجه به تنوع نظام‌های سیاسی و مسیرهای توسعه، قید و بندهای تقابل ایدئولوژیکی را که مانع رشد مشترک می‌شود را رد می‌کند.
در این روحیه همکاری، جنوب جهانی مبادلات حکمرانی و یادگیری متقابل را تقویت می کند و تشخیص می دهد که وحدت و فراگیری برای پیشبرد پیشرفت بشریت ضروری است. این رویکرد اصولی جوهره انصاف و عدالت را که در قلب پیشنهاد مشترک جنوب جهانی قرار دارد، مجسم می کند.
چین، به عنوان عضوی از جنوب جهانی، مصمم است که دست در دست با بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه به فعالیت بپردازد
همبستگی و همکاری، زیربنای قدرت جهانی جنوب را در رویکرد اتحادی تشکیل می دهد. جنوب جهانی با هدایت اصول مشاوره گسترده، مشارکت و منافع مشترک، تله‌های هژمونی و سیاست قدرت را رد می‌کند. این عدم پذیرش، به نوبه خود، محیطی مساعد برای همکاری ثمربخش ایجاد می کند؛ در حالی که حمایت از نقش فعال سازمان ملل متحد در امور جهانی، تعهد جنوب جهانی را در قبال مسئولیت جمعی بیشتر می کند.
چین، به عنوان عضوی از جنوب جهانی، مصمم است که دست در دست با بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه به فعالیت بپردازد. آنها با همکاری یکدیگر تلاش خواهند کرد تا به ابتکار توسعه جهانی پیشنهادی چین، ابتکار امنیت جهانی و ابتکار تمدن جهانی دست یافته و بنابراین جامعه ای با آینده ای مشترک برای بشر ایجاد کنند.
در حالی که پیشنهاد چهار ماده ای چین برای جنوب جهانی نمونه ای از درک عمیق این کشور از چالش های پیش روی جهان پیچیده فعلی است، اما پکن با چالش هایی در رابطه با تفاوت های ایدئولوژیک، پویایی قدرت و پیچیدگی اصلاحات حکمرانی جهانی مواجه است
پیشنهاد چهار ماده ای چین نمونه ای از دولتمردی زیرکانه، آینده نگری رویایی و درک عمیق از چالش های پیش روی جهانپیچیده فعلی است. با این حال، این کشور با چالش هایی در رابطه با تفاوت های ایدئولوژیک، پویایی قدرت و پیچیدگی اصلاحات حکمرانی جهانی مواجه است.
نکته اول، پایان دادن به درگیری ها و ترویج صلح، بر اهمیت یک ساختار امنیتی متعادل، مؤثر و پایدار تأکید می کند. این نکته شامل احترام به نگرانی‌های امنیتی مشروع هر کشور و حمایت از راه‌حل‌های سیاسی برای رسیدگی به مسائل مهم بحرانی ست. با پایبندی به مفهوم امنیت جامع و مشارکتی، جنوب جهانی می تواند راه را برای جامعه ای امن برای همه ملت ها هموار کند. این نکته با ویژگی سیاسی تعیین کننده استقلال جهانی جنوب همسو می شود، زیرا حل و فصل مسالمت آمیز برای توسعه و رفاه جمعی ضروری است.
نکته دو، با تمرکز بر توسعه هسته دستور کار بین المللی، گامی مهم در پیشرفت سفر جنوب جهانی برداشته خواهد شد. همچنین، با تثبیت اجماع بین‌المللی در زمینه ارتقای توسعه و حفظ حقوق کشورهای در حال توسعه، جنوب جهانی که با معضل فوری حفظ اکولوژی و در عین حال ریشه‌کنی فقر و دستیابی به رفاه مواجه است، می‌تواند مشارکت توسعه جهانی را برای انجام مأموریت تاریخی خود یعنی توسعه و احیاء تقویت کند.
نکته سه، ترویج فراگیری، به معنای ایستادگی در برابر یکجانبه گرایی، و احترام به تنوع تمدن ها است. این رویکرد در تضاد شدید با تقابل‌های ایدئولوژیک و تمرین‌های دیپلماتیک دوست یا دشمن است که کره زمین را تقسیم می‌کند و به آن آسیب می‌رساند. با پرورش مبادلات حاکمیتی و یادگیری متقابل، جنوب جهانی می تواند به پیشرفت جمعی بشریت کمک کرده و منعکس کننده پیشنهاد انصاف و عدالت در بین اعضای خود باشد.
پیشنهاد چهار ماده‌ای چین برای تقویت همکاری‌های جهانی جنوب، چراغی از امید را برای غلبه بر چالش‌ها و استفاده از فرصت‌ها در جهانی به‌هم پیوسته اما پیچیده‌تر روشن می کند
نکته چهار یعنی وحدت و همبستگی، یکی از جنبه‌های کلیدی تقویت روابط جهانی جنوب است، زیرا بسیاری از کشورها به دلیل آنکه با فشارهایی مواجه هستند، ممکن است به سوی جبهه یا طرفی متمایل شوند. با حمایت از اصول مشاوره، مشارکت و منافع مشترک و در عین حال عدم پذیرش هژمونی و سیاست قدرت، جنوب جهانی می تواند نظم بین المللی عادلانه تر و مشارکتی را تقویت کند.
بر همین اساس، پیشنهاد چهار ماده‌ای چین برای تقویت همکاری‌های جهانی جنوب، چراغی از امید را برای غلبه بر چالش‌ها و استفاده از فرصت‌ها در جهانی به‌هم پیوسته اما پیچیده‌تر روشن می کند. با توجه به تنوع منافع و پویایی قدرت در میان کشورها، جنوب جهانی نیاز به همکاری متفکرانه، اجرای اختصاصی و تعهد واقعی به اصول پیشنهادی دارد که موفقیت آن را در احیای جهان و تحقق چشم انداز آینده مشترک تعیین می کند.
