9 دسامبر 2022 – استفاده از آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری – نه فقط درمان – عفونت های مقاربتی یک ایده حاشیه ای بود که همین یک دهه پیش بود. اکنون، از حمایت چندین مطالعه و چراغ سبز یک بخش بهداشت عمومی کالیفرنیا برخوردار است.
جفری کلاوسنر، پزشک بیماری‌های عفونی و استاد بهداشت عمومی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، منتشر کرد. اولین کارآزمایی تصادفی شده و کنترل شده در مورد اینکه آیا داکسی سایکلین – آنتی بیوتیکی که معمولاً برای درمان عفونت ها از جمله سیفلیس، کلامیدیا و غیره استفاده می شود – می تواند در سال 2015 از بیماری های مقاربتی جلوگیری کند یا خیر. پتانسیل مقاومت ضد میکروبی
در بدترین سناریو، میکروب‌ها در طول زمان تغییر می‌کنند و دیگر به دارو پاسخ نمی‌دهند و درمان‌ها از کار می‌افتند.
اما یک بحران رو به رشد STI متخصصان مراقبت های بهداشتی را به دنبال گزینه های جدید برای کمک می کند.
«بیشتر از 170000 مورد سیفلیس [in the U.S.] سال گذشته، و موارد سالانه در طول پنج سال گذشته دو برابر شده است.”
مطالعات مکرر، با طرح‌های کمی متفاوت، همچنین میزان کمتری از بیماری‌های مقاربتی را در میان افرادی که داکسی‌سایکلین را روزانه یا بعد از رابطه جنسی مصرف می‌کردند، نشان داد. روشی که به عنوان پروفیلاکسی پیش از مواجهه با داکسی سایکلین شناخته می شود، اکنون نام خاص خود را دارد: doxyPEP.
و در ماه اکتبر، وزارت بهداشت عمومی سانفرانسیسکو doxyPEP توصیه می شود برای مردان سیس جندر و زنان تراجنسیتی که در سال گذشته یک STI باکتریایی داشته اند و همچنین رابطه جنسی دهانی یا مقعدی بدون کاندوم با یک یا چند مرد سیس یا زن ترنس در سال گذشته داشته اند.
برای کسانی که معیارهای دوم را دارند اما در سال گذشته مبتلا به STI تشخیص داده نشده اند، این بخش یک “رویکرد تصمیم گیری مشترک” را توصیه می کند، که در آن پزشکان در مورد مزایا و خطرات doxyPEP بحث می کنند و آن را برای بیمارانی که احساس می کنند تجویز می کنند. استفانی کوهن، MD، مدیر موقت پیشگیری و کنترل بیماری در بخش بهداشت جمعیت توضیح می دهد که آنها سود خواهند برد.
این بخش همچنین doxyPEP را برای هر کسی که مبتلا به سیفلیس تشخیص داده شده است، صرف نظر از جنسیت یا شریک جنسی آنها توصیه می کند.
کوهن می‌گوید که ایالات متحده بالاترین میزان عفونت‌های مقاربتی را در جهان دارد و «به‌ویژه سانفرانسیسکو دارای بالاترین میزان عفونت‌های مقاربتی در این کشور است».
آخرین نتایج
بیشترین مطالعه اخیر DoxyPEP 501 مرد و زن ترنس را در سیاتل و سانفرانسیسکو دنبال کرد. حدود دو سوم افراد از پروفیلاکسی قبل از مواجهه با HIV (HIV PrEP) استفاده می کردند و بقیه با HIV زندگی می کردند. نتایج آن مطالعه، به اشتراک گذاشته شده در کنفرانس بین المللی ایدز (IAS). در اوایل سال جاری، مشخص شد که در گروهی که گفته شده بود یک دوز داکسی سایکلین را در عرض 72 ساعت پس از رابطه جنسی محافظت نشده مصرف کنند، عفونت های مقاربتی کمتر بود. میزان کاهش STI در گروه HIV PrEP 66% و در گروه HIV مثبت 62% بود.
آنی لوتکمایر، پزشک متخصص بیماری‌های عفونی و محقق بیماری‌های عفونی در دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو، که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشت، می‌گوید: «زمانی که در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قبل از ابتلا به عفونت صحبت می‌کنید، ممکن است کمی تغییر پارادایم باشد. .
او به یاد می آورد که وقتی HIV PreP منتشر شد، مخالفت هایی وجود داشت که منجر به رابطه جنسی پرخطرتر یا افزایش مقاومت دارویی HIV می شود. در واقع، “ما آموخته ایم که برای برخی از بخش های جمعیت، دسترسی به HIV PrEP برای کاهش خطر ابتلا به HIV کاملا ضروری است.”
در حال حاضر، پس زدن doxyPEP این است که می تواند منجر به مقاومت ضد میکروبی بیشتر شود. اما لوتکمایر خاطرنشان می کند که جمعیت های پرخطر، که مداخله برای آنها در نظر گرفته شده است، در حال حاضر در معرض میزان بالای استفاده از آنتی بیوتیک ها، عمدتاً برای درمان بیماری های مقاربتی هستند.
در گروه کنترل مطالعه، میزان STI در یک دوره 3 ماهه 32 درصد بود، در مقایسه با 11 درصد در گروه doxyPEP. اما استفاده از doxyPEP کامل نبود و افراد شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که به طور متوسط پس از 87 درصد از برخوردهای جنسی محافظت نشده آن را مصرف کردند.
Luetkemeyer می‌گوید: «مسئله مصرف داکسی‌سایکلین در مقابل عدم مصرف آنتی‌بیوتیک نیست. در واقع، گروه کنترل 50 درصد بیشتر در معرض سفتریاکسون قرار گرفتند، یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف که در مقایسه با داکسی سایکلین پتانسیل بالاتری برای تحریک سوزاک مقاوم به دارو دارد.
با این حال، Luetkemeyer و Klausner می گویند که نظارت بر بیماری های مقاربتی مقاوم به دارو، و همچنین سایر عفونت ها، مانند مقاوم به داکسی سایکلین، مهم است. استافیلوکوکوس اورئوس، برای اطمینان از اینکه doxyPEP آنها را افزایش نمی دهد.
بدتر کردن اوضاع؟
Luetkemeyer و همکارانش اکنون در حال مطالعه هستند تا ببینند آیا doxyPEP باکتری های مقاوم به دارو را در افرادی که آن را مصرف می کنند افزایش می دهد یا خیر. هنوز هیچ پرچم قرمزی وجود ندارد، اما تحقیقات ادامه دارد.
در حالی که دپارتمان بهداشت عمومی سانفرانسیسکو اولین تایید رسمی DoxyPEP را ارائه کرده است، پزشکانی که با جمعیت های پرخطر کار می کنند سال ها آن را بدون برچسب تجویز می کنند. کلاوسنر می‌گوید که وقتی بیماران مبتلا به HIV یا در معرض خطر ابتلا به HIV را درمان می‌کرد، بسته به تعداد دفعات فعالیت جنسی بیمار، داکسی‌سایکلین پیشگیرانه را روزانه یا بعد از رابطه جنسی بدون کاندوم تجویز می‌کرد. برای استفاده در صورت نیاز، او معمولاً با 15 دوز در 200 میلی گرم، با پر کردن مجدد شروع می کند.
او همچنین خاطرنشان می‌کند که یک گروه ثابت از افراد وجود ندارد که به doxyPEP نیاز داشته باشند، و اشاره می‌کند که افراد ممکن است برای مدتی بین روابط تک‌همسری یا نسبتاً تک همسری سود ببرند.
او می‌گوید: «پروفایل ریسک افراد پویا است. … doxyPEP استراتژی نیست که ما مردم را تشویق می‌کنیم تا همیشه آن را اتخاذ کنند».
کلاوسنر می‌گوید در حالی که doxyPEP می‌تواند خطر عفونت‌های مقاوم به دارو را افزایش دهد، از لحاظ نظری می‌تواند با کاهش بار بیماری‌های مقاربتی در جمعیت و نیاز به درمان‌های آنتی‌بیوتیکی، آن را کاهش دهد.
او می‌گوید: «از دهه 1970 مشخص شده است که عفونت‌های مقاربتی – مانند کلامیدیا، سوزاک، سیفلیس – توسط یک گروه اصلی تداوم می‌یابد، معمولاً مردانی که در طول یک ماه با بسیاری از شرکای مرد رابطه جنسی دارند. “اگر بتوانید آن گسترش عفونت را در گروه اصلی کنترل کنید، بقیه جمعیت بیشتر محافظت می شوند.”
کوهن از دپارتمان بهداشت عمومی سانفرانسیسکو گفت که در حالی که “به طور حتم این یک اولویت است زیرا ما آن را برای بررسی اینکه آیا نشانه های نگران کننده ای از مقاومت ضد میکروبی وجود دارد یا خیر” در حال حاضر، “میل جامعه به داشتن ابزارهای جدید” برای محافظت از خود در برابر بیماری های مقاربتی از خطرات بالقوه و ناشناخته مقاومت ضد میکروبی بیشتر است.”
آنچه مسلم است این است که دهه‌ها تجربه نشان می‌دهد که تنها ابزار پیشگیری دیگر، کاندوم، به دلیل ترجیحات شریک یا شخصی، به طور گسترده توسط همه مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
Luetkemeyer می‌گوید: «برای برخی از جمعیت‌ها، با نرخ واقعاً رو به افزایش عفونت‌های مقاربتی، آنچه در حال حاضر ارائه می‌دهیم کار نمی‌کند، بنابراین ما واقعاً به ابزارهای جدید نیاز داریم.
