ثبت اولین تصویر از یک ستاره در حال مرگ

دانشمندان می گویند برای اولین بار تصویری از یک ستاره در حال مرگ ثبت کرده اند. به گفته ستاره شناسان رصدخانه جنوبی اروپا، این جرم آسمانی که توسط گاز و غبار احاطه شده است، در آخرین مرحله زندگی خود قبل از انفجار ابرنواختر است.

اطلاع رسانی کند اتنا به گزارش دویچه وله، محققان در مقاله ای که در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است، جزئیات بیشتری درباره این ستاره در حال مرگ توضیح داده اند. به گفته آنها، ستاره در حال مرگ، WOH G64، حدود 160000 سال نوری از زمین فاصله دارد و در ابر ماژلانی بزرگ، کهکشانی همسایه با کهکشان راه شیری قرار دارد.

این تصویر کمی تار با تداخل سنج تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی گرفته شده است. در این تصویر، ستاره در حال مرگ در یک پیله بیضی شکل درخشان از گاز و غبار جاسازی شده است.

به گفته اخترشناسان، به نظر می رسد که این مواد محیطی از خود ستاره به بیرون پرتاب شده اند. در خارج از این پیله، حلقه بیضی شکل ضعیف دیگری دیده می شود که ممکن است از گرد و غبار بیشتری تشکیل شده باشد.

دانشمندان با بررسی جزئیات به دست آمده از مشاهدات خود به این نتیجه رسیده اند که این ستاره در آخرین مرحله زندگی خود و قبل از مرگ یک ستاره است.

به گفته آنها دلیل این شکل عجیب این است که ستاره در برخی جهات مواد بیشتری را نسبت به سایر جهات دفع می کند. دانشمندان معتقدند که این ساختارها در غیر این صورت کروی به نظر می رسیدند. در عین حال، آنها اشاره می کنند که یکی دیگر از توضیحات احتمالی برای این حلقه بیضوی وجود اثرات گرانشی از یک ستاره همراه ناشناخته است.

 

زندگی کوتاه اما پر سر و صدا یک ستاره.

ستاره شناسان می گویند قبل از اینکه ستاره WOH G64 شروع به پرتاب مواد کند، جرم آن بین 25 تا 40 برابر جرم خورشید تخمین زده می شد، اما قطر این ستاره که قبل از انفجار پیوسته در حال افزایش بود، به فاصله ای از خورشید می رسید. به مدار زحل

این ستاره یک ستاره پرجرم به نام ابرغول سرخ است. این ستاره ها در واقع عمر کوتاه تری نسبت به ستارگان کم جرم مانند خورشید دارند میلیون سال

محققان می گویند این اولین بار است که توانسته اند ساختارهای اطراف یک ستاره در حال مرگ را رصد کنند و ما حتی چنین تصویری را در کهکشان راه شیری خود نداریم.

اخترشناسانی که این ستاره را رصد می کنند دریافتند که ظاهر WOH G64 در ده سال گذشته به طور قابل توجهی تغییر کرده است و احتمالاً درخشندگی ستاره به دلیل لایه ای از گاز و غبار کم شده است.

در ابر ماژلانی بزرگ، یعنی کهکشان میزبان این ستاره، شرایط متفاوتی نسبت به کهکشان راه شیری حاکم است. این کهکشان دارای غبار و عناصر فلزی کمتری است (یعنی عناصری به جز هیدروژن و هلیوم).

محققان می گویند این ویژگی می تواند در نحوه زندگی و مرگ ستاره ها تفاوت ایجاد کند.

چنین شرایطی بیشتر در مراحل اولیه شکل گیری کیهان وجود داشته و اصولاً می توان گفت که ممکن است چنین شرایطی شبیه شرایط کهکشان راه شیری در دوران جوانی باشد.