نادیا زکالوند: خودایمنی اختلالی در سیستم دفاعی بدن است که در آن برخی از سلول ها و مولکول های بدن مهاجم به حساب می آیند و سیستم ایمنی بدن به اشتباه به آنها حمله می کند. انواع مختلفی از بیماری های خود ایمنی وجود دارد، از جمله بیماری کرون، دیابت نوع 1، کهیر خود ایمنی، کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید. برخی از بیماری های خودایمنی آنقدر جدی هستند که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند.
هر یک از علائم زیر نشان دهنده بیماری های خود ایمنی است. در صورت مشاهده هر یک از آنها به پزشک مراجعه کنید:
خستگی مفرط
شایع ترین علامت بیماری خودایمنی خستگی بیش از حد و غیر قابل توضیح است. در واقع، وقتی سیستم ایمنی با سلول‌ها و بافت‌های بدن شما مبارزه می‌کند، انرژی بدن شما را کاهش می‌دهد.
بیماری سلیاک
افراد مبتلا به این بیماری به گلوتن حساس هستند و هر ماده ای که حاوی گلوتن باشد و وارد بدن و سپس روده شود، سیستم ایمنی بدن آن را مهاجم می داند و به آن حمله می کند.
واسکولیت
یکی از انواع بیماری های التهابی رگ های خونی ( تصلب شرایین، وریدی و مویرگی) است که با محدود کردن خون رسانی یا پاره شدن رگ های خونی و ایجاد خونریزی، بافت های بدن را از بین می برد.
اضافه وزن
اضافه وزن می تواند ناشی از بیماری خودایمنی تیروئید باشد.
ضربان قلب بالا و عصبی بودن.
گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن متابولیسم بدن را افزایش می دهد و انرژی زیادی را می گیرد تا جایی که ضربان قلب شما افزایش می یابد و شما را عصبی می کند.
مشکلات روده ای
بیماری التهابی روده یا سندرم روده تحریک پذیر، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو از جمله بیماری های ناشی از اختلالات سیستم ایمنی هستند.
لوپوس
در این بیماری، سیستم دفاعی بدن به اندام ها و بافت های همبند بدن که اغلب شامل پوست و اندام های داخلی است، حمله می کند.
سه علامت دیگر از بیماری های خود ایمنی وجود دارد. درد مفاصل، گزگز و بی حسی دست و پا. و مشکلات پوستی اشاره کرد
اگر هر یک از علائم بالا را تجربه کردید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید عوارض خطرناک این بیماری های خودایمنی را مدیریت کنید.
فواره:
