به گزارش صبح؛ در اروپا در قرون وسطی، و به ویژه در اروپای شرقی، افسانه های رستاخیز خون آشام ها و برخاستن از گور (بازگشت اجساد که روح در آنها حل شده است) رواج داشت. ساکنان خرافاتی آن زمان اغلب به اشتباه همه چیز را از بیماری های رایج گرفته تا اختلالات روانی به موجودات ماوراء طبیعی نسبت می دادند.
به عنوان مثال، قبل از اینکه علت واقعی و علمی سل شناخته شود، اغلب افراد مبتلا به این بیماری را با افراد مبتلا به بیماری های ناشناخته، خطرناک و یا حتی گاهی گناهکار و نجس اشتباه می گرفتند.
در طول یک پروژه بازسازی در باغ یک کلیسا در گورا چلمسکا در شهر خم، استان لوبلین، کارگران در حال برداشتن ریشه های درخت بودند که با اسکلت ها روبرو شدند. دکتر استانیسلاو گلوب، باستان شناس اداره آثار باستانی لهستان که رهبری کاوش را بر عهده داشت، گفت: «دفن به وضوح نشانه هایی از اقدامات ضد خون آشام را نشان می دهد.
به گزارش یورونیوز، باستان شناسان می گویند که قدمت این استخوان ها بر اساس نوع خاک و همچنین قطعات سفالی و دیگر آثار مدفون به قرن سیزدهم می رسد. زمانی که انجام اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از زنده شدن مردگان رایج بود.
به گفته آنها، یکی از قبرها تمام ویژگی های «دفن ضد خون آشام» را داشت. در این روش مخصوص تدفین که در قرون وسطی در اروپا انجام می شد، جسد را به صورت رو به پایین می گذاشتند و پس از بریدن سر و برداشتن جمجمه، سنگی قرار می دادند. پیر را بر پشت او گذاشتند تا این «مخلوق خبیث» نتواند فرار کند و از قبر برخیزد.
دکتر گلوب در این باره می گوید: دفن با صورت روی زمین، بریدن سر و یا سنگ گذاشتن روی بدن از جمله روش هایی بود که برای جلوگیری از خروج فردی که گمان می رفت موجودی اهریمنی است به کار می رفت.
نوزاد «خون آشام دیو» در خاک گچی دفن شد و جسدش در محور شرق به غرب قرار گرفت. هر دوی این آیین‌های تدفین در آن زمان به عنوان شیوه‌های خرافی رایج در نظر گرفته می‌شد.
محل دفن همچنین دارای سوراخ هایی بود که احتمالاً برای نظارت بر قبرها و جستجوی نشانه هایی از رستاخیز خون آشام ها استفاده می شد.
واقعیت شگفت‌انگیز این بود که هر دو کودک بدون تابوت یا تزئینات سنتی تشییع جنازه و در مکانی دور از هر گورستان شناخته شده دفن شدند.
کارشناسان می گویند این نشان می دهد که مردم محلی احتمالاً برای مدتی از این منطقه برای دفن غیرقانونی استفاده می کردند.
محققان در حال حاضر در حال تجزیه و تحلیل بقایای آن هستند تا درباره شیوه های دفن در آن دوران اطلاعات بیشتری کسب کنند.
