ایسنا/لرستان رئیس پژوهشگاه میراث و ابنیه تاریخی و فرهنگی کشور گفت: هنوز بسیاری از آثار معماری دستکند در استان های کشور بی هویت است.
مهناز اشرفی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: آمار دقیقی از تعداد معماری های دستکند در کشور وجود ندارد، زیرا بسیاری از محوطه های دستکند در زمان جنگ عامل دفاعی یک شهرک یا پناهگاه بوده و به گونه ای ساخته شده اند. که ورودی آنها از دید پنهان می ماند.
وی ادامه داد: علاوه بر این، ورودی بسیاری از سایت ها به دلیل سیل و مخاطرات طبیعی پوشیده شده و قابل شناسایی نیست، اما با توجه به بافت سرزمین کشورمان که در بسیاری از نقاط قابل حفاری است و همچنین گدازه و خاکستر آتشفشانی سرد شده است و در بسیاری از نقاط کشورمان لایه هایی از نوعی سنگ توف داریم که از سنگ نرمتر و از خاک قویتر و برای حفاری مناسب است.
رئیس پژوهشکده ابنیه و بافت های تاریخی و فرهنگی میراث کشور تصریح کرد: تدوین این موارد باعث شده بسیاری از آثار دستکند از دیدگان پنهان بماند.
گفت: شهرهای بزرگ زیرزمینی مانند سامان ملایر، ارزنفورد همدان، نوش آباد، اصفهان و بسیاری از شهرهای دیگر به طور تصادفی در نتیجه عملیات توسعه عمرانی پیدا شده اند. به عنوان مثال، یک کشاورز در حال شخم زدن زمین بود که به طور تصادفی یک سوراخ پیدا کرد و بعداً مشخص شد که یک شهر زیرزمینی است.
اشرفی اضافه کرد: بخشی دیگر از معماری دستکند در کشور که مقاله ارائه شده توسط دکتر علی بیگی نیز گویای آن است، این است که ترکیب دستکند دست ساز است و ما با بناها و مجموعه های زیادی مواجه هستیم که در ابتدای پیدایش دستکند بوده است. و خلقت اما به مرور زمان با در نظر گرفتن نیازهایی که وجود داشت یا تحولاتی که در مقابل آن فضا رخ داده بود و یا به دلایل امنیتی می خواستند ورودی را مخفی کنند، همانطور که ساخت و سازهای انجام شده به معنای پنهان ماندن آنها از نظر است. . .
نمی توان آمار دقیقی از تعداد معماری های دست ساز ارائه داد.
رئیس پژوهشگاه میراث و ابنیه تاریخی و فرهنگی کشور یادآور شد: بنابراین نمی توان آمار دقیقی از تعداد معماری های دستکند ارائه داد، زیرا تحقیقات زیادی روی آن انجام شده است. تقریباً در هر استانی می توان گفت نمونه هایی از معماری دستکند وجود دارد. برخی شناسایی شده اند و می دانیم که تعداد زیادی کار در انتظار محققین است که با انجام این جلسات انگیزه لازم برای شناسایی آنها را پیدا می کنند. ، ارائه، حفظ و احیای این آثار.
وی تصریح کرد: این آثار با توجه به اینکه مرکز ثقل این آثار زیرزمینی است به دلیل ماندگاری در طول زمان مرتب مورد استفاده قرار گرفته اند. قرار داده شده اند، در برابر زلزله بسیار مقاوم هستند و چون از تخریب دور بودند، دست نخورده باقی مانده اند و در طول زمان مورد استفاده قرار گرفته اند و همین امر برای باستان شناسان و گاه شماری، تعیین زمان ساخت را دشوار می کند.
اشرفی بیان کرد: اگر شهری بر اثر سیل یا آتش سوزی در زیر زمین یخ بزند، زمانی که کاوش با استفاده از عناصر فرهنگی انجام شود به راحتی می توان زمان ساخت آن شهر یا ساختمان را تخمین زد اما از نظر معماری امکان پذیر نخواهد بود. زیرا این فضاها به طور مکرر مورد استفاده قرار می گرفته اند و به عنوان عبادتگاه، سکونتگاه و حتی محله های فقیر نشین کاربردهای مختلفی داشته اند. در بیانیه ای که با توجه به خلاصه مقالات و موضوعات مطرح شده در نتیجه گیری منتشر می شود، می توان بر این موضوع تمرکز کرد و به پژوهشگران و پژوهشگاه تاکید کرد که بیش از پیش بر این موضوع تمرکز کنند.
انتهای پیام