در یک یافته قابل توجه، آنچه دانشمندان مدتها به آن اعتقاد داشتند زیر سوال رفته است. مطالعه‌ای که توسط نیکلاس وی کوکوشکین، دانشیار بالینی دانشگاه نیویورک انجام و در مجله نیچر منتشر شده است، نشان می‌دهد که سلول‌های غیر مغذی، از جمله بافت‌های عصبی و کلیه، می‌توانند الگوهای موجود در محیط خود را تشخیص دهند و «ژن‌های حافظه» را فعال کنند. . پاسخ‌ها این همان ژنی است که سلول‌های مغز از آن برای بازسازی ارتباطات خود و ایجاد خاطرات استفاده می‌کنند.
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، کوکوشکین توضیح می دهد: یادگیری و حافظه معمولا فقط با مغز و سلول های مغز مرتبط بود، اما مطالعه ما نشان می دهد که سایر سلول های بدن نیز می توانند یاد بگیرند و خاطره سازی کنند.
برای دستیابی به این کشف غیرمنتظره، محققان دو نوع سلول غیر مغزی انسان را در معرض الگوهای مختلف سیگنال های شیمیایی قرار دادند و پاسخ سلول های مغز به انتقال دهنده های عصبی را در طول فرآیند یادگیری شبیه سازی کردند. با مهندسی کردن سلول‌ها برای تولید پروتئینی که با فعال شدن ژن حافظه می درخشد، این تیم قادر به نظارت بر توانایی‌های یادگیری و حافظه سلول‌ها بودند.
نتایج چشمگیر نشان می دهد که سلول های غیر مغزی قادر به تمایز بین الگوهای پیوسته و فاصله دار سیگنال های شیمیایی هستند، همانطور که نورون های مغز می توانند از طریق قرار گرفتن مکرر در معرض آن در طول زمان بین جمع آوری اطلاعات و یادگیری تمایز قائل شوند.
کوکوشکین می‌گوید، این نشان می‌دهد که توانایی یادگیری منحصر به سلول‌های مغز نیست، بلکه ممکن است در واقع ویژگی اساسی همه سلول‌ها باشد.
این کشف نه تنها درک ما از حافظه را به چالش می کشد، بلکه راه های جدیدی را برای بهبود یادگیری و درمان اختلالات مرتبط با حافظه ارائه می دهد. کوکوشکین پیشنهاد می کند که در آینده ممکن است لازم باشد سلول های دیگر بدن را برای حفظ عملکرد سالم در نظر بگیریم.
نویسنده این مطالعه نتیجه می گیرد: این کشف درهای جدیدی را به روی درک نحوه عملکرد حافظه می گشاید و می تواند به راه های بهتری برای بهبود یادگیری و درمان مشکلات حافظه منجر شود. در عین حال، نشان می دهد که در آینده باید با بدن خود مانند مغز خود رفتار کنیم. به عنوان مثال، آنچه را که پانکراس ما در مورد الگوهای غذایی قبلی برای حفظ سطح گلوکز خون سالم به خاطر می آورد، در نظر بگیرید، یا در نظر بگیرید که چگونه یک سلول سرطانی الگوهای شیمی درمانی را به خاطر می آورد.
