به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از 22 بهمن سال گذشته آغاز شد. زن جوانی به نام ندا با پلیس تماس گرفت و از مرگ مشکوک همسرش به نام محمد که از مدیران ارشد شهرداری بود خبر داد.
وی به ماموران گفت: شب به منزل پدرم رفته بودم و قرار شد صبح زود همسرم به دنبالم بیاید و با هم سر کار بروند. اما همسرم نیامد. چند بار با او تماس گرفتم اما جواب نداد، نگران شدم و بعد از باز کردن در به خانه رفتم. جسد با همسرم روبرو شدم. بوی شدید گاز اطراف خانه را گرفته و شیلنگ گاز آشپزخانه بریده شده است.
با این تماس پلیس به منزل این زوج رفت و جسد مرد جوان به پزشکی قانونی منتقل شد.
فرضیه خودکشی
بررسی ها نشان می داد که شیلنگ گاز بریده شده است اما هیچ اثری از فرسودگی وجود ندارد. ندا مدعی شد که شوهرش خودکشی کرده است.
این زن توضیح داد: همسرم مدتی بود که از افسردگی رنج می برد. فکر کنم همسرم با خوردن قرص و بریدن شیلنگ گاز فوت کرد.
در ادامه تحقیقات، پزشکی قانونی علت مرگ را مسمومیت با مواد مخدر اعلام کرد.
پلیس از ادامه اختلافات این مدیر ارشد با همسرش که کارمند اداره دارایی شهرداری نیز بود باخبر شد و فرضیه جنایت خانوادگی قوت گرفت.
سرنخ های جدید در فرضیه جنایت خانوادگی
در مرحله بعدی تحقیقات ظریف، ماموران ندا را زیر نظر گرفتند و به رابطه پنهانی او با یکی از همکارانش به نام کامران پی بردند.
بررسی ها نشان داد کامران که کارمند شهرداری نیز هست مدتی با مقتول اختلاف نظر شدیدی داشته است.
با فاش شدن این حادثه، مأموران به بررسی دوربین های مداربسته اطراف منزل مقتول پرداختند. فیلم دوربین ها نشان می داد که کامران ساعت 1 بامداد دوازدهم بهمن و در غیاب در خانه محمد را با کلید باز کرده است. ندا وارد خانه شد و ساعت پنج صبح از آنجا خارج شد.
پس از به دست آوردن این سرنخ، ندا دوباره مورد بازجویی قرار گرفت و اظهارات عجیبی کرد.
این زن گفت: چند روز پیش که می رفتم سرکار، کامران را که یکی از همکارانم بود در خیابان دیدم و او را سوار ماشینم کردم. احتمالا بدون اطلاع من کلید را از کیفم درآورده و در غیاب من به خانه ما رفته و شوهرم را کشته است. من قبلاً با شوهرم دعوا داشتم و همیشه به او حسادت می کردم.
در حالی که این زن با دروغ های خود قصد فریب پلیس را داشت، کامران لب به اعتراف گشود و به جرم کینه توزی با همدستی همسر مقتول اعتراف کرد.
اعتراف به جرم
وی گفت: من و محمد مدیر شهرداری بودیم، هر دو در یک موقعیت بودیم، اما حقوق او از من بیشتر بود و همه به او احترام می گذاشتند، به همین دلیل به او حسادت می کردم، چند وقت پیش که با ندا بودم، یکی از یارانم صحبت می‌کردم و متوجه شدم که او هم از همسرش راضی نیست و کم کم نزدیک‌تر شدیم و تصمیم گرفتم محمد را بکشم.
و ادامه داد: ندا طبق برنامه کلید خانه را به من داد و شب را در خانه پدرش سپری کرد. ساعت 13 وقتی محمد خواب بود با کلید وارد خانه شدم و مقدار زیادی داروی بی حسی به او تزریق کردم. وقتی از مرگش مطمئن شدم، شیلنگ گاز آشپزخانه را برای همه قطع کردم. فکر کنم خودکشی کرده سپس از خانه خارج شدم
ندا همچنین در تحقیقات اعتراف کرد که در آب پرتقال قرص های خواب آور ریخته و به همسرش داده است.
با اعترافات تکان دهنده این مرد و این زن و بازسازی صحنه جنایت، هر دو متهم به مشارکت در قتل شدند و در اتاق 10 دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کردند.
در دادگاه
در ابتدای جلسه اولیای دم مقتول درخواست قصاص را مطرح کردند، پدر مقتول که ولی نوه وی است نیز برای هر دو متهم درخواست قصاص کرد.
سپس ندا که دانشجوی دکترا است در برابر قضات حاضر شد و اتهام را نپذیرفت.
وی انگشت اتهام را به سمت همدست خود گرفت و در توضیح ماجرا گفت: حرف هایی که قبلا به پلیس و دادسرا گفته ام را قبول ندارم. آنجا تحت فشار روحی و شکنجه بودم. به همین دلیل است قتل من اعتراف کردم. من و شوهرم مثل همه زوج ها کمی اختلاف داشتیم اما کامران رابطه خوبی با شوهرم نداشت.
وی ادامه داد: شوهرم به دلیل پروژه سنگین کاری تحت فشار روحی زیادی بود به همین دلیل من و دخترم آن شب به خانه پدرم رفتیم تا دخترم با مادرم به دماوند برود و برف بازی کند. با شوهرم صبح زود به او پیام دادم و او به من پاسخ داد، اما چند ساعت بعد، من نگران شدم و به خانه رفتم.
وی ادامه داد: شوهرم سالهاست که داروهای اعصاب مصرف می کند و شک ندارم که خودش داروی آرامبخش را مصرف کرده و کامران به دلیل کینه ای که از او داشت شیلنگ گاز را روشن کرده است.
وی در خصوص رابطه خود با متهم ردیف دوم گفت: من و کامران هیچ رابطه پنهانی نداشتیم. همکار شوهرم بود و بعد از مدتی همکار من شد و فقط رابطه کاری داشتیم.
گفت: شوهرم خیلی روی دخترمان حساس بود. دکتر برای دخترمان قرص تجویز کرده بود. اما شوهرم اجازه نداد قرص ها را به دخترم بدهم و مخفیانه و دور از چشم شوهرم به او دادم و می خواستم کامران برایم تهیه کند.
سپس وکیل وی در جمع قضات حاضر شد و گفت: کارشناسان پزشکی قانونی درباره علت دقیق مرگ اظهارنظری نکرده و تنها علت مرگ را دیازپام و کتامین اعلام کرده اند. اما نگفته اند که استنشاق گاز در فوت موثر بوده یا خیر لذا تقاضا دارم در کمیسیون پزشکی قانونی پرونده بررسی شود و علت مرگ به طور واضح مشخص شود.
سپس متهم ردیف دوم در جایگاه ویژه قرار گرفت.
وی همچنین اتهام قتل را نپذیرفت و همدست خود را قاتل توصیف کرد.
گفت: این شوهر و همسرش سال ها با هم اختلاف داشتند و حتی بارها در مقابل چشمان من دعوا کردند. درگیری ها آنقدر زیاد بود که اگر این زن شوهرش را نمی کشت، شوهرش او را می کشت. آنها بارها یکدیگر را تهدید به کشتن کرده بودند.
وی ادامه داد: من سال ها محمد را می شناختم و با او همکار بودم و بعد از مدتی محل کارمان از هم جدا شد و همکار همسرش شدم و هیچ رابطه نامشروعی با ندا نداشتم و رابطه ما کاری بود.
وی ادامه داد: ندا به قدری از شوهرش متنفر بود که بارها گفته بود او را می کشم. حتی یک هفته پیش کلید خانه اش را در ماشین من گذاشت و گفت که شب دریچه گاز را روشن می کند و شوهرش را می کشد. .گفتم کمکش میکنم.
وی درباره شب جنایت گفت: آن شب با توجه به اینکه برف زیادی در تهران باریده بود، آماده بودم و تا صبح سر کار بودم. و من به حرفش توجه نکردم. صبح اومدم خونه و چند ساعتی خوابیدم اما وقتی گوشیمو روشن کردم با پیامک های پی در پی ندا مواجه شدم. به من پیام داده بود که به شوهرش دارو داده و دریچه گاز را باز گذاشته است. با کلیدی که برای کمک به محمد داده بود وارد خانه شدم. شیلنگ گاز بریده شد و چسب به زمین چسبید و من آن را بستم. محمد بیهوش بود و هیچ عکس العملی نشان نداد. فقط یه سرنگ بی حسی موضعی داشتم که بهش تزریق کردم ببینم حواسش هست یا نه ولی عکس العملی نشون نداد، نمیدونم چه دارویی داخل سرنگ هست. باور کنید من کاری به قتل او نداشتم و ندا او را کشت.
سپس وکیل او نیز دفاع کرد.
در پایان جلسه قضات برای صدور حکم وارد دادگاه شدند.
