برای آخر هفته به برنامه های آشپزی و مخصوصاً این نوع برنامه ها علاقه دارم، بنابراین تصمیم گرفتم برنامه شام ایرانی سعید ابوطالب را که از شبکه محلی پخش می شود تماشا کنم.
با توجه به ذهنیتی که من از این نوع برنامه‌ها دارم، در رسانه‌های فارسی به «بیا با من شام بخور» معروف هستند، اما برنامه اصلی به نام بیا با من شام برای اولین بار در سال 2005 از شبکه چهار به زبان انگلیسی پخش شد که مورد توجه قرار گرفت. در بین مخاطبان قرار گرفت و سپس بسیاری از کشورهای دیگر حق انجام آن را خریدند. از آمریکا، آلمان و فرانسه گرفته تا آفریقای جنوبی، ترکیه، مالزی و…
شکل کلی این رئالیتی شو به این صورت است که هر هفته 4 شرکت کننده در خانه شام آماده می کنند و مخفیانه به یکدیگر امتیاز می دهند. در آخرین شب مسابقه، هر کسی که بیشترین امتیاز را داشته باشد برنده مسابقه است.
سعی شده در شام ایرانی نیز تقریباً همین قاعده حفظ شود و شرکت کنندگان عبارتند از: کمند امیرسلیمانی، مونا کرمی، حدیث میرامینی و علیکا عبدالرزاقی. امیر کربلایی زاده قرار است در هر قسمت به جای راوی حضور داشته باشد و از تهیه و پخت هر یک از شرکت کنندگان به مهمانان گزارش دهد، البته در یک قسمت به همراه همسرش به خانه الیکا آبدرزقی رفته است.
نکته عجیب اینجاست که در صفحه معرفی این نمایش در فیلمو نوشته شده است: «سریال شام ایرانی در سال 1403 به کارگردانی سعید ابوطالب تولید ایران شد، از جمله بازیگرانی که در این سریال و درام خانوادگی به ایفای نقش پرداختند. ، می توان به لامند امیرسلیمانی، سپند امیرسلیمانی، مونا کرمی، پژمان بازغی، امیرعلی نبویان، مجتبی شفیعی، حسین رفیعی، عبدالله اشاره کرد. روا، الیکا عبدالرزاقی، حدیث میرامینی و امیر کربلایی زاده».
از اینجا این سوال در ذهن ایجاد می شود که چرا قرار است این هنرمندان در یک رئالیتی شو ایفای نقش کنند؟ اگر قرار است نقشی داشته باشند چرا با نام و مشخصات واقعی خود شرکت کردند؟ نوشتن شام ایرانی به قول سعید ابوطالب یعنی چه؟
نکته دیگر اینکه علاوه بر شرکت کنندگان، 2 کارشناس آشپزی حضور دارند که در مورد شام آماده شده نیز صحبت می کنند و امتیاز می دهند. این هم اوج دیگری از خلاقیت برنامه نویسان! در واقع آنها می خواهند دو مدل برنامه با هدف مسابقات آشپزی را با هم ترکیب کنند که اولی ذکر شده و دومی برنامه هایی است که مردم با حضور داوران حرفه ای در مسابقات آشپزی شرکت می کنند. این داوران هم اینجا حضور دارند و امتیاز می دهند، چرا؟
اما انتقاد اصلی به این برنامه شام ایرانی این است که به نظر می رسد اصلاً برنامه آشپزی نیست و بیشتر گروهی از بازیگران را دور هم جمع کرده اند تا صحبت کنند و بخندند یا مافیا بازی کنند و…
اساس اصلی این نمایش باید آشپزخانه باشد، اما در اینجا آشپزخانه تقریبا تنها دلیلی است که این افراد برای تهیه یک نمایش دور هم جمع می شوند. حتی در اپیزود الیکا عبدالرزاقی نشان داده می شود که او چیزی نمی پزد و غذا را از بیرون تهیه می کند!
مراحل تهیه غذا به درستی نشان داده نمی شود، مثلاً اگر شخصی پیاز را خرد کند یا هویج، مرغ سرخ کرده و … را رنده کند، بیننده باید ببیند که چگونه این کار را انجام می دهد و نحوه پختش را ببیند، اما در اینجا یک دوربین یک تصویر باز نشان می دهد. و ما فقط او را در حال انجام کاری از دور می بینیم. این اولین و ساده ترین چیزی است که در این برنامه رعایت نمی شود!
اما در مورد موضوعات مختلف و بی ربط تا زمانی که شما بخواهید صحبت می کنند، طولانی، طولانی و غیره.
مشکل اینجاست که شخصی مثل من که علاقه مند به آشپزی است، دوست دارد به جای صحبت کردن، خاطره گویی و خندیدن، به تماشای برنامه ای در مورد آشپزی بنشیند و به محور اصلی برنامه تبدیل شود. انگار یک غذا را تبلیغ می کنید و وقتی آن را سفارش می دهید و می خرید، اما به جای غذا به شما ظروف آشپزخانه یا مواد شوینده می دهند.
اگر بخواهم یک استندآپ کمدی ببینم یا یک تاک شو کمدی ببینم یا … برنامه های دیگری از منابع مختلف وجود دارد، اما می خواستم یک برنامه در مورد آشپزی ببینم.
من واقعاً نمی خواهم بیشتر در مورد تناقضات این برنامه بنویسم، زیرا خسته کننده است و مشکلات اساسی برنامه نویسی در آن بسیار بیشتر از چند مورد است، اما می خواهم به صراحت و به طور خلاصه بگویم که می خواهم برنامه ای را ببینم. با تمرکز بر آشپزی در برنامه شام ایرانی هیچ چیز دیگری، چرا سازندگان این برنامه به این راحتی قضیه را فراموش کردند؟
عمدتاً احساس می‌کنم گروهی دور هم جمع شده‌اند و هر بار به بهانه‌ای یک نمایش تولید کرده‌اند، گاهی مافیا و پدرخوانده، و گاهی نمایشی با موضوعی متفاوت، حتی بدون رعایت حداقل استانداردهای یک نمایش، مثلاً ایرانی. شام معروف! شرم آور است، زیرا برای تماشای این نمایش وقت و هزینه صرف کردم، اما در احترام به خواسته های مخاطب تردید دارم!
در یک کلام شام ایرانی ترکیب عجیبی است.
