داستان واقعی چهره ترسناکی که در اینترنت ظاهر شد

غزل زیاری: جایی در یک جهان موازی از احتمالات در کمین است. تنها کاری که برای تحقق این امر باید انجام دهید این است که دستور صحیح را در یک تولید کننده تصویر هوش مصنوعی تایپ کنید. مانند یک طلسم دیجیتال، وارد کردن کلمات برای نشان دادن چهره شبح‌آمیز زنی میانسال با نگاهی خالی و اخم وهم‌آور کافی است. نام او Loab (تلفظ Lobe) است و توسط یک هنرمند سوئدی که در توییتر به عنوان Supercomposite شناخته می شود، کشف شد.

سوپرکامپوزیت در میان اولین موج سازندگان مدرن بود که توانایی هوش مصنوعی برای تبدیل متن به تصویر را کشف کرد. در سال 2022، هنگام آزمایش اعلان‌های منفی (که از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌خواهند عکس چیزی را پیدا کنند)، به طور تصادفی با چهره‌ای ترسناک روبرو شد. وقتی دوباره همان دستور را اجرا کرد، دوباره صورت همان زن در کنار کلمه «لواب» ظاهر شد.

در سپتامبر 2022، سوپرکامپوزیت در مورد کشف لواب توییت کرد: “هوش مصنوعی چهره او را راحت تر از بسیاری از افراد مشهور بازتولید کرد. حضور او ثابت است و هر تصویری را که لمس می کند آزار می دهد. این یک داستان وحشتناک واقعی است و او بسیار ترسناک است.”

با چنین قلابی، جای تعجب نیست که Loab اینترنت را طوفانی کرده است. حالا تصویر این زن مرموز به قدری معروف شده که حتی صفحه خاصی در ویکی پدیا دارد.

اسرار لواب

بخشی از رمز و راز نان در چیزی است که نشان می دهد. فیگور لواب به نوعی «ترونی» (نوعی هنر عصر طلایی هلندی که بیان چهره را اغراق می کند) تبدیل شده است. چهره ای که نه تنها نماینده یک شخص، بلکه نمایانگر یک ایده است.

تصویر لواب کمی ترسناکتر از مثلاً مشهورترین سوژه ترونی، دختری با گوشواره مروارید است.

در این مدت، سوپرکامپوزیت با استفاده از هوش مصنوعی صدها چهره خلق کرد که برخی از آنها آنقدر ترسناک بودند که هنرمند تصمیم گرفت آنها را به صورت عمومی به اشتراک نگذارد. او در این باره نوشت: “Loab یک جزیره در حال ظهور در فضای پنهان است که ما نمی دانیم چگونه با جستجوی متنی آن را پیدا کنیم. دیر یا زود همه را پیدا می کند. فقط باید بدانید کجا را جستجو کنید.”

حتی زمانی که گونه های قرمز یا سایر ویژگی های برجسته او ناپدید می شوند، ویژگی های او غیرقابل انکار است. تصاویری را می گیرد که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. زیرا هوش مصنوعی به راحتی برای صورت شما بهینه می شود.

لواب فراتر از ویژگی های کابوس وار خود توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. این زن مرموز که توسط سوپرکامپوزیت “رویداد آماری نوظهور” از ورطه بیرون کشیده شده است، دوره جدیدی از خلاقیت را نشان می دهد که ممکن است ما برای آن آماده باشیم یا نباشیم.

برندان مورفی، عکاس و استاد رسانه های دیجیتال در دانشگاه مرکزی کوئینزلند، بیشتر اوقات فراغت خود را صرف تفکر در مورد آینده هوش مصنوعی و نمونه برداری از تولید کننده های تصویر و متن می کند.

در شرایطی که این روزها فناوری در حال انفجار است، مورفی معتقد است دنیای هنر به سمت یک تغییر پارادایم حرکت می کند. درست مانند زمانی که عکاسی در اوایل قرن نوزدهم روی صحنه آمد.

امروزه، وقتی مورفی از هوش مصنوعی برای خلق هنر استفاده می‌کند، آن را عکاسی منظره می‌داند، در یک مکان پرسه می‌زند و به دنبال چیزهای جالب برای عکاسی می‌گردد. اما در این مورد خاص، منظره‌ای که او بررسی می‌کند، نوعی دنیای موازی هنر بشری است.

با این حال، مولدهای هوش مصنوعی در دانش، فرهنگ و سنت های هنری انسانی آموزش دیده اند. این بدان معناست که ما می توانیم هر کاری که آنها باور دارند انجام دهیم.

این احتمالات محقق نشده اکنون در دسترس عموم است و مورفی و سوپرکامپوزیت جزو اولین کسانی هستند که به این سوال پرداخته اند. مورفی در سال 2022 گفت: “چیزهایی وجود دارد که می بینید، به آنها علاقه دارید و واقعاً می خواهید به آن سمت بروید. دلیلی برای ورود به این مسیرها وجود ندارد. احتمالاً دلایل بسیار خوبی وجود دارد که چرا مردم هرگز این مسیرها را دنبال نکرده اند. زیرا احتمالاً هرگز کسی را تحت تأثیر قرار نخواهد داد یا پولی به دست نخواهد آورد.»

اما این بدان معنا نیست که استفاده از هوش مصنوعی برای خلق هنر بی فایده است. مورفی توضیح داد که هوش مصنوعی ابزاری است که هنرمندان می توانند از آن برای پیشبرد فعالیت های هنری خود استفاده کنند و هر چند وقت یک بار شخصیت گرانبهایی مانند لواب از ورطه بیرون می آید.

Luab فقط یک فناوری نیست

او در مورد لواب گفت: “من فکر می کنم چیزی که در مورد Loab وجود دارد این است که او یک داستان عالی است.” این فقط در مورد فن آوری نیست، و هدف این است که ببینیم چه چیزی فن آوری را هدایت می کند و امکانات فناوری را تجزیه و تحلیل می کند. به نظر من این یک اثر هنری عالی و معتبر است. “خیلی معتبرتر از ساختن یک تصویر هوش مصنوعی خاص.”

آن پلوین، جامعه شناس دیجیتالی در موسسه اینترنت آکسفورد که در مورد تأثیر بالقوه یادگیری ماشینی بر کار خلاق تحقیق می کند، دیدگاه مشابهی دارد. وی در همین راستا گفت: مدل‌های هوش مصنوعی می‌توانند به روش‌های غیرمنتظره‌ای توجه را به یک عامل کاملاً ناشناخته در یک سبک نقاشی خاص جلب کنند؛ اما مدل‌های یادگیری ماشین مستقل نیستند. آنها به تنهایی حرکات هنری جدیدی ایجاد نمی‌کنند.

مورفی و دیگر متخصصان هنری شک دارند که هوش مصنوعی خلاقیت انسان را به طور کامل از بین نبرد، اما تا حدی بر آن تأثیر بگذارد. به هر حال، هنر تنها زمانی وجود دارد که انسان ها برای آن ارزش قائل شوند، و ما به عنوان یک گونه تمایل داریم نسبت به توانایی های خود بسیار مغرضانه باشیم.

مورفی معتقد است که در آینده، آثار هنری تولید شده توسط هوش مصنوعی ممکن است ما را تشویق کنند که سنت های هنری را زیر سوال ببریم و واکنش های احساسی خود را به تصاویر بررسی کنیم. اما ما در حال ورود به دنیایی هستیم که ممکن است بسیاری از خدمات نویسندگی و نقاشی غیرقابل تصور شود و آثار بسیاری از نویسندگان، تصویرگران، طراحان و عکاسان ناپدید شوند.

نگرانی از ورود هوش مصنوعی به دنیای هنر

انفجار هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی در ماه های اخیر نگرانی را برانگیخته است. زیرا الگوریتم‌ها با تکرار سبک‌های متمایز هنرمندان، هنرمندان را از بین می‌برند.

بهترین هنرمندان انسان بدون شک به رقابت با هوش مصنوعی ادامه خواهند داد و مورفی معتقد است هنرمندانی که بر جنبه های انسانی خود تکیه کنند بیشترین موفقیت را در آینده خواهند داشت.

امروزه، بیش از هر زمان دیگری، تصویر عمومی و هویت ملموس برای هنرمندان حیاتی است. مورفی می‌گوید: «صرف نظر از اینکه اپلیکیشن‌هایی مانند Lensa چگونه روش ساخت هنر را تغییر می‌دهند، شخصیت هنرمند همچنان یک زمینه مهم برای کار آنها است.

ChatGPT (مولد متن مبتنی بر AI) به طور عمومی در نوامبر 2022 منتشر شد، با موتوری که بر اساس ارزیابی احتمال کلمات خاص به دنبال یک بلوک از متن است، و هیچ تفاوتی با یک نسخه بهبود یافته از عملکرد پیشگوی ChatGPT از تلفن شما ندارد .

اکنون، به نظر می رسد که در Luab، درست مانند چت JPT، یک شبح در پاسخ های برنامه حضور دارد که محدودیت های دانش و خلاقیت انسان را آزمایش می کند.

این وظیفه ماست که قضاوت کنیم. وقتی از او پرسیده شد که هوش مصنوعی چگونه هنر را تغییر خواهد داد، او با مورفی موافق است.

“هوش مصنوعی نحوه خلق، درک و تجربه هنر را تغییر می دهد. الگوریتم های هوش مصنوعی را می توان برای تولید اشکال هنری خلاقانه مانند موسیقی، شعر و هنرهای تجسمی استفاده کرد. این الگوریتم ها همچنین می توانند برای تجزیه و تحلیل و تفسیرهای موجود استفاده شوند. علاوه بر این، آثار هنری استفاده از فناوری هوش مصنوعی به روش‌های جدید و جالب برای ایجاد اینستالیشن‌ها و اجراهای هنری تعاملی که می‌توانند به طور همزمان پاسخ دهند و با بینندگان تعامل داشته باشند.»

حقیقت این است که مرزهای تمرین هنری در حال گسترش است و لواب تازه شروع است.

فواره: هشدار علمی

۵۸۳۲۱