کمبود یک ماده مغذی کلیدی ممکن است یک علامت هشدار دهنده اولیه سرطان روده بزرگ در جوانان باشد.
سرطان روده بزرگ معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه افراد بالای 65 سال. با این حال، از دهه 1990، تعداد بزرگسالان زیر 50 سال به طور پیوسته در حال افزایش بوده است. جوئل میسون، متخصص گوارش، اخیراً به اشتراک گذاشت که خونریزی رکتوم، تغییر قابل توجه در عادات روده و کم خونی فقر آهن از علائم شایع سرطان روده بزرگ هستند.
کمبود آهن نیز یکی از شایع ترین مشکلات تغذیه ای در جهان محسوب می شود. یک مطالعه اخیر گزارش داد که 29 درصد از بزرگسالان آمریکایی از کمبود مطلق یا عملکردی آهن رنج می برند، به این معنی که تقریباً یک نفر از هر سه آمریکایی ممکن است کمبود آهن تشخیص داده نشده داشته باشد. به گفته انجمن هماتولوژی آمریکا، کمبود مطلق آهن، که به ویژه در بین زنان، کودکان و گیاهخواران شایع است، با کاهش شدید یا عدم وجود ذخایر آهن مشخص می شود. در کمبود آهن عملکردی، ذخایر آهن کافی وجود دارد، اما بدن نمی تواند به طور موثر از آنها استفاده کند. کمبود آهن سیستم ایمنی را به خطر می اندازد و مبارزه با بیماری را برای بدن سخت تر می کند.
از علائم کمبود آهن می توان به خستگی، ضعف، سردی قسمت هایی از بدن، درد قفسه سینه، رنگ پریدگی پوست، بی اشتهایی، تنگی نفس، سبکی سر، سردرد و میل به خوردن یخ، خاک، کاغذ و حتی خاک رس اشاره کرد. غذاهای غنی از آهن عبارتند از: گوشت قرمز، مرغ، ماهی، اسفناج، لوبیا، غلات کامل و تخم مرغ. کمبود آهن می تواند باعث کم خونی شود. وقتی تعداد گلبول های قرمز خون کم باشد، بدن در جذب آهن دچار مشکل می شود. طبق یک مطالعه در سال 2023، کم خونی در 30٪ تا 75٪ از بیماران مبتلا به سرطان کولون شایع است. وقتی صحبت از آهن به میان می آید، مقدار زیاد آن می تواند به همان اندازه خطرناک باشد.
تحقیقات نشان داده است که مصرف بیش از حد آهن در طول زندگی می تواند خطر ابتلا به سرطان ریه و روده بزرگ را افزایش دهد. محققان بر این باورند که تومورها از آهن اضافی برای رشد استفاده می کنند. آهن اضافی نیز می تواند در کبد تجمع یافته و باعث مسمومیت شود. به همین دلیل، تعادل کمبود آهن و مازاد آن بسیار مهم است.
شواهد جدید نشان می دهد که کاهش مصرف آهن و سطوح پایین آهن نیز با سرطان روده بزرگ مرتبط است. این کشف جدید نشان می دهد که مصرف بهینه آهن باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد. مکمل های آهن کمک بزرگی برای دستیابی به این تعادل هستند. آهن موجود در بدن «آهن عنصری» نامیده می شود. انتخاب یک مکمل خوراکی و دوز مناسب بستگی به میزان آهن عنصری آن دارد که باید توسط پزشکان تجویز شود تا تعادل آهن در بدن حفظ شود و از عواقب خطرناک مصرف زیاد یا خیلی کم این ماده غذایی جلوگیری شود.
