هدف از حمله رسانه ای به ایران چیست؟

چرا رسانه های غربی اینگونه به ایران حمله می کنند؟ اهداف پشت این حملات رسانه ای چیست؟ در غیاب مقامات ایرانی در فضای اطلاع رسانی صبح روز حمله، این فضا در اختیار دشمن قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار سیاسی آیونا به نقل از عصر ایران؛ رضا غبیشاوی – صبح شنبه ارتش اسرائیل در حمله هوایی، نقاط در ایران منابع رسمی ایران گفته اند که این حمله تاکنون 5 شهید به جا گذاشته است.
در این رابطه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اول – اولین حمله

این اولین بار در تاریخ است که ارتش اسرائیل به ایران حمله می کند (و حمله نمی کند). حملات هوایی علیه پایگاه ها و مراکز استان های مختلف ایران در سه مرحله انجام شد. برخلاف سایر حملات که ارتش اسرائیل مسئولیت آن را بر عهده نمی گیرد، در این حمله ارتش اسرائیل به صورت رسمی و علنی نه تنها حمله را اعلام کرد، بلکه به جزئیاتی نیز اشاره کرد. همچنین سخنگوی ارتش اسرائیل یک بار با انتشار فیلمی کوتاه درباره حمله به ایران توضیح داد.
این حمله بخشی از دوران جدید خاورمیانه و دوران جدید روابط ایران و اسرائیل است. دوره ای که از اولین حمله ایران به اسرائیل در آوریل گذشته آغاز شد و همچنان ادامه دارد. وحشت اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس و دومین حمله موشکی ایران به اسرائیل بخشی از این دوره است. این دوره ادامه دارد و در آینده همه با اتفاقات نادر یا بی سابقه غافلگیر خواهند شد.

دوم – تقابل مستقیم

ایران و اسرائیل پیش از آوریل گذشته درگیری و رویارویی غیرمستقیم داشتند. در آوریل گذشته اولین حمله هوایی مستقیم ایران به اسرائیل انجام شد و در مهر (ماه قبل) دومین حمله مستقیم ایران به اسرائیل انجام شد، بنابراین در نوامبر اولین حمله مستقیم ایران به ایران ثبت شد.
ایران سعی می کند با اسرائیل به صورت غیرمستقیم و از طریق گروه های مقاومت مقابله کند تا از هزینه های این رویارویی جلوگیری کند، اما اسرائیل و نخست وزیرش نتانیاهو اصرار دارند که رویارویی با ایران مستقیم باشد تا ایران در هزینه ها سهیم شود. اسرائیل قصد دارد در آینده نیز رویارویی غیرمستقیم با ایران را به رویارویی مستقیم تبدیل کند تا گام به گام هزینه اقدامات ایران علیه اسرائیل افزایش یابد.
رویارویی مستقیم با ایران مزایای زیادی برای نتانیاهو دارد که مهمترین آنها منحرف کردن توجه از ایران است. حلقه و لبنان و در گام بعدی قدرت نیروهای راست افراطی و تقویت همکاری های نظامی-امنیتی تل آویو و واشنگتن.

سوم – اطلاع رسانی

صبح روز شنبه در حالی که مقامات نظامی اسرائیل به طور رسمی و علنی آغاز حمله نظامی به برخی مناطق و چندین شهر ایران را اعلام کردند، اما از طرف ایرانی، مقامات ترجیح دادند سکوت کنند. این رفتار مقامات ایرانی اشتباه بود. در شرایط جنگی، این رفتار اشتباه تر است زیرا احساس ناامنی زیادی ایجاد می کند.
وقتی یک اتفاق بزرگ و مهم در سطح حمله نظامی به کشور رخ می دهد، مسئولان باید حضور خود را اعلام کنند و با موضع گیری و اعلام حضور به مردم خود اطمینان دهند که مشغول انجام وظایف و مأموریت های خود هستند.
در صبح روز حمله، مقامات ایران باید به سرعت و در فواصل زمانی کوتاه با مردم صحبت می‌کردند و جزئیات دقیق رویدادها را منتشر می‌کردند تا به جبهه داخلی نیرو و آرامش بخشند و از انتشار اخبار کذب، کذب و اغراق‌آمیز جلوگیری کنند. فضای اطلاعاتی دشمن را از بین ببرید. در غیاب مقامات ایرانی در فضای اطلاع رسانی صبح روز حمله، این فضا در اختیار دشمن قرار گرفت.
ایران در مقایسه با جمعیت خود دارای بیشترین تعداد رسانه ها از جمله روزنامه ها، خبرگزاری ها و وب سایت های خبری است. در هیچ کشوری در دنیا سازمان ها و نهادهای دولتی این تعداد رسانه رسمی و غیررسمی وابسته ندارند، اما عجیب است که در روز برگزاری، به ابتدایی ترین شکل ممکن، کل کارکرد اطلاع رسانی خود را خلاصه می کنند. در سکوت

چهارم: در آینده چه خواهد شد؟

انتظار می رود نتانیاهو تلاش کند تا “شرایط جنگی” را برای ایران حفظ کند. بخش عمده ای از اجرای این برنامه شامل زنده نگه داشتن احتمال حملات نظامی مستقیم بین دو طرف است.
ایجاد وضعیت جنگی علیه یک کشور شبیه جنگ با آن کشور است زیرا یک سری شرایط منفی مانند لغو برگزاری مسابقات ورزشی، تعلیق پروازهای شرکت های خارجی و سرمایه گذاری های خارجی علیه آن کشور را برای آسیب رساندن به آن کشور تحمیل می کند. . برای کشور دشمن شما اهمیت بیشتری دارد.
هنگام بررسی واکنش های بعد از حمله اسرائیل برای ایران پیش بینی می شود که ایران پاسخی از نوع وعد صادق 1 و 2 نداشته باشد، بلکه سعی کند از راه های دیگر به اسرائیل ضربه بزند.
اسرائیل قصد دارد در آینده برنامه های خود را علیه آن اجرا کند تهران و وارد کردن خسارت بیشتر، تکرار حملات مستقیم علیه ایران. ایران باید از نظر سیاسی، دیپلماتیک و نظامی از تکرار حملات علیه خود جلوگیری کند. پیشگیری از حمله بر مقابله با آن اولویت دارد.

اسرائیل از زمان حمله 7 اکتبر در وضعیت جنگی قرار دارد. سربازان آنها هر روز در غزه و لبنان می میرند. علاوه بر این، اسرائیلی ها در عملیات های انفرادی در سراسر اسرائیل یا کرانه باختری مورد حمله قرار می گیرند. فرودگاه اصلی اسرائیل تقریباً بسته است زیرا پروازهای خطوط هوایی اصلی جهان متوقف شده است. صدای آژیرهای اضطراری، پناهگاه ها و تگرگ موشک ها زندگی عادی در شهرهای اسرائیل را مختل کرده است. اسرائیل تاکنون نتوانسته است حماس را در غزه نابود کند، نه در نابودی گروه های مقاومت در کرانه باختری و نه موفق شده است. حزب الله در جنوب لبنان اکنون که نتانیاهو نتوانسته جنگ را خاتمه دهد و طرف های مقابل را از بین ببرد، نتانیاهو در تلاش است تا شرایط جنگ را به کشورهای دیگر و به مهم ترین دشمن خود، ایران، تقسیم و انتقال دهد.

پنجم: مسیر حمله اسرائیل به ایران.

اسرائیل از آسمان لبنان، سوریه و عراق به ایران حمله کرد. برخلاف برخی پیش بینی ها، از خلیج فارس یا شبه جزیره عربستان استفاده نکرد. دلیلش روشن است. مسیر اسرائیل به ایران از طریق سوریه و عراق نزدیک‌تر است و چون این دو کشور از دفاع قوی برخوردار نیستند، برای جنگنده‌های اسرائیلی امن هستند و اسرائیل در دهه‌های اخیر بارها تجربه حمله به سوریه و عراق را به دست آورده است از آن جلوگیری کرده اند. تقویت پدافند هوایی این دو کشور. در نتیجه، انتظار می‌رود اسرائیل در آینده به بمباران سامانه‌های دفاعی این دو کشور و جلوگیری از تقویت و کارآمدی آن‌ها ادامه دهد تا مسیر حمله به ایران را از آسمان عراق و سوریه باز نگه دارد.