به گزارش خبرگزاری مهر ، تیم فوتبال مس رفسنجان در بدترین وضعیت تاریخ خود قرار دارد به طوری که برخی از فوتبالدوستان رفسنجانی به کنایه می گویند این فصل هدف نهایی سقوط مس است!
فصل گذشته با آمدن محرم نویدکیا مس رفسنجان لقب نیم فصل دوم را به خود اختصاص داد. آنها پنجمین تیم برتر در نیم فصل بودند و برای اولین بار در تاریخ خود به فینال جام حذفی رسیدند. حالا اما محرم نویدکیا از این تیم جدا شده، اخیراً تغییرات مدیریتی رخ داده و وضعیت نیمکت مس هنوز مشخص نیست.
پیش از بازی هفته گذشته در رفسنجان عکس هایی از ورود مسعود شجاعی به رفسنجان در کنار پورمحمدی مدیرعامل باشگاه منتشر شد. ساعاتی بعد فیلمی از رختکن که شجاعی در کنار بازیکنان مس است مشاهده شد و حالا رسانه ها از تمرینات مس در یک هفته گذشته با سرمربی جدید خبر می دهند!
سوال اینجاست که وقتی شجاعی انتخاب می شود چرا از وضعیت جدایی نویدکیا خبری نیست و عجیب تر اینکه چرا خبری از فعالیت سرمربی جدید نیست؟ مس شجاعانه راهی قائم شهر شد تا به مصاف نساجی برود اما هنوز نام این مربی اعلام نشده است که در فوتبال ایران عجیب است.
از روز گذشته زمزمه هایی مبنی بر انتخاب احتمالی علیرضا منصوریان و سیروس پورموسوی به گوش می رسد. سوال شرکت مس این است که اگر باید این را انتخاب می کردند چرا بعد از انشعاب نویدکایا دو هفته امیرحسین پیروانی و یک هفته مسعود شجاعی و حالا منصوریان و پورموسوی را انتخاب کردند؟
یک تیم حرفه ای باید در چهار هفته با چهار مربی مختلف کار کند و آیا بعد از این تیم انتظار نتیجه ای وجود دارد؟ این بازیکن پیرو اندیشه نویدکیا شده است، بعد از آن که دوران جدیدی با حضور مسعود شجاعی آغاز شد، آیا باز هم باید منتظر آمدن مربی جدید بود؟ شرکت مس با این سبک مدیریتی کشورهای عربی را در فوتبال سفید کرده است.
سوال بعدی منصوریان و پورموسوی این است: با وجود شروع مربی جوانی مثل شجاعی، چرا باید سعی کند جای او را بگیرد؟ اگر شما جای مسعود شجاعی بودید، کسی را می پذیرفتید که برای جایگزینی شما لابی کند؟
آیا این درست است که همه این اتفاقات حاصل لابی گری های سیاسی است و شرکت مس به دستور برخی نمایندگان یا حتی مسئولان وزارت حریم، سرمربی انتخاب می کند؟ آیا سرنوشت باشگاه های تخریب شده توسط این لابی مایه عبرت نیست؟ با این تصمیمات و اقدامات انتظار دارید این تیم در لیگ بماند یا حتی به بالای جدول برسد؟
تلخی های فوتبال ایران هر روز ابعاد تازه ای پیدا می کند اما متولیان و تصمیم گیران باید بدانند که با این اقدامات سرمایه و ثروت این باشگاه را از بین می برند و مس رفسنجان پایانی بهتر از باشگاه های ویران شده یا افتاده .