خبرگزاری مهر – گروه سلامت: من عاشق ژست سیگار کشیدن هستم! این عبارت یکی از حاضران در جمع نوجوانانی است که در گوشه یکی از خیابان های خلوت شهر مشغول صحبت هستند.
او می گوید در جوانی همیشه از ژست افراد مشهور سیگاری خوشم می آمد و این آرزوی من شد که در سن بزرگتر هم این ژست را تجربه کنم! من سه سال است که سیگار می کشم و تجربه تلخی در این مورد دارم و نمی توانم این عادت را ترک کنم!
هر بار که در جمع دوستانه برنامه های تلویزیونی را تماشا می کردیم، بازیگران به خصوص خانم ها جذب ما می شدند و فکر می کردیم ژست یک فرد وقتی سیگار می کشد خاص تر می شود! به همین دلیل بود که وقتی یکی از همراهانم که چند سال از من بزرگتر بود سیگاری به من تعارف کرد، از خدا خواستم که زود آن را بکشم، طعم اولین پفک برایم بسیار شیرین بود. سه سال از آن روز می گذرد و من هر روز سیگار می کشم! امروزه سیگار به یک تجربه تلخ و سنگین تبدیل شده است. من چیزی جز غم و نگرانی ندارم.
افراد مشهور سیگار می کشند
تاریخچه سیگار کشیدن سلبریتی ها این روزها در سریال های خانگی بیشتر به چشم می خورد .
یکی از موضوعات بحث برانگیز این سریال ها به تصویر کشیدن سیگار به ویژه در بین زنان است که می تواند به عادی شدن این رفتار ناسالم منجر شود.
عادی سازی ملایم رفتار ناسالم.
نمایش سیگار کشیدن زنان در برنامه های تلویزیونی می تواند منجر به عادی شدن این رفتار ناسالم شود. زمانی که یک شخصیت محبوب در حال سیگار کشیدن به تصویر کشیده می شود، این رفتار به تدریج به عنوان یک عادت عادی و قابل قبول در ذهن بینندگان تثبیت می شود. به ویژه تأثیر این برنامه ها بر زنان و دختران جوان جویای هویت و الگو نگران کننده است. آن طور که مسئولان وزارت بهداشت مدعی هستند سن مصرف دخانیات در کشور کاهش یافته و مسائل فرهنگی در این میان نقش مهمی دارد. به همین دلیل خبرنگار مهر نظر چند تن از کارشناسان این حوزه را جویا شده است.
سیگاری ها ثروتمندتر هستند!
مهدی شاهمرادی روانشناس به خبرنگار مهر می گوید: کاهش سن برای استفاده از هر وسیله ای به یک سری محرک ها و عوامل در آن جامعه بستگی دارد. سیگار مضر است، اما مهمتر از همه این است که امروز منافع سرمایه داری در این امر دخیل است و برای تبلیغ آن هزینه می شود. اگر بتوانیم عزم خود را در بحث قانون حفظ کنیم و این آگاهی را برای نسل های آینده ایجاد کنیم، نقش بسزایی در سلامت نسل های آینده خواهیم داشت.
سیگار بد است، اما مهمتر از همه این است که امروز منافع سرمایه داری در این موضوع دخیل است و برای تبلیغ آن پول خرج می شود.
وی با اشاره به تاثیر محصولات فرهنگی بر مصرف دخانیات تصریح می کند: وقتی فیلمی نشان می دهد که سیگار فقط یک عمل نیست. زشت اینطور نیست، اما به کاهش استرس، کاهش ناراحتی روحی و کاهش فشار عصبی کمک می کند و مصرف آن را ترویج می کند.
به علاوه وقتی در سریالی زنی ثروتمند، مرفه و موفق وجود دارد که سیگار هم می کشد، این تصور در ناخودآگاه نوجوان شکل می گیرد که افراد ثروتمند و موفق سیگار می کشند و سیگار برای افراد خاص و ثروتمند است. تماشای بسیاری از فیلم ها از این نوع شما را به تبدیل شدن، تجربه و شبیه شدن به آن شخصیت سوق می دهد.
سیگار کشیدن در دسترس است
بخش مهم و قابل توجهی که به استفاده راحت از سیگار کمک می کند، در دسترس بودن آنها با قیمت مقرون به صرفه است. وقتی دختر و پسر مغازه ها و سوپرمارکت های کنار مدرسه را می بینند و می توانند به راحتی هر نوع سیگاری بخرند، موضوع مهمی است. باید با قانون برخورد شود
مشکل دیگری که در تشدید سیگار وجود دارد این است که کودکان از سنین پایین در زندگی و خانواده خود فشارهایی را تجربه می کنند و برای آرامش خود حتی به صورت سطحی به سیگار روی می آورند. زمانی که بین والدین نسبت به فرزندان خود تعارض فراوانی وجود دارد و همچنین عدم آگاهی از سن فرزند خود. منجر به رفتارهای پرخطر می شود که یکی از آنها سیگار کشیدن فرزندان شماست.
جای خالی روانشناس در مجموعه ای از نمایش های خانگی
نقش روانشناس در سریال های نمایش خانگی جنبه نقد آن اثر هنری را دارد، زیرا فیلمسازان به جای مشورت با روانشناس قبل از ساخت فیلم، فیلم را بدون بررسی تاثیر آن بر جامعه اکران می کنند و سپس روانشناسان پس از تماشای فیلم، فیلم را به نمایش می گذارند. آن فیلم به تحلیل آن و کاهش اثرات مضر فیلم بر مردم فکر می کنند. اما نکته مهم این است که اگر این تحلیل قبل از ساخت فیلم انجام شود از آثار زیانبار آن کاسته می شود.
موضوع مهم در این نوع فیلم ها این است که ما باید واقعیت جامعه را نشان دهیم، آنها کارهای بد خود را توجیه می کنند، اما مشکل دقیقاً اینجاست، اگر قبل یا در حین تولید با یک روانشناس مشورت شود، واقعیت جامعه یا آسیب هایی را نشان دهد که انجام می دهد. در جامعه به گونه ای نمایش داده می شود که تاثیر مثبتی بر جای می گذارد و فیلمی کاملا آموزشی است. در سالهای اخیر، بهعنوان یک روانشناس، بهطور خودجوش فیلمهایی را که برای مردم منتشر میشود تحلیل میکنم و مردم از آنها استقبال میکنند، مردم این تحلیلها را دوست دارند. بنابراین اگر فیلمسازان به این موضوع توجه کنند، مورد استقبال مردم قرار خواهند گرفت.
پول جایگزین سلامت جامعه شده است.
وقتی یک پروژه سینمایی بخواهد شروع به کار کند و به جای اینکه از مشکلات جامعه با نتیجه گیری و اثربخشی آن در جامعه بگوید، هدفش این است که به هر طریق ممکن دیده شود و فروش بیشتری داشته باشد، در این حرفه روانشناس هرگز این کار را نمی کند. . نمی تواند نقش اصلی و کاربردی خود را ایفا کند. همچنین در این زمینه سازمان هایی مانند ارشاد، صدا و سیما و حتی بازیگران باید همکاری کنند و سینماگران را وادار به مشورت با روانشناسان برای فرهنگ سازی کنند. جامعه تشکیل می شود.
هوش هیجانی کودک را بالا ببرید
کودکان می بینند و تقلید می کنند. وقتی هر بدنی رسالت خود را بداند، این فرهنگ می تواند ناپدید شود. از این نظر بحث آموزش مهم است، همیشه خطر وجود دارد و با آگاهی می توان به نتیجه مطلوب رسید. وقتی مادر و پدر خواندن و نوشتن را بلد باشند تا با فرزندشان ارتباط برقرار کنند، بتوانند با فرزندشان ارتباط برقرار کنند، صحبت کنند، استعدادهای کودک را کشف کنند و علایق کودک را به خود نشان دهند، هوش هیجانی کودک افزایش می یابد و هر چه عاطفی بالاتر می رود. هوش، سیگار کشیدن بیشتر وقتی کودکی از هوش هیجانی بالایی برخوردار باشد، هیچکس نمی تواند این افراد را در مسیرهای سخت تری مانند کنکور تحت تاثیر قرار دهد و برای رسیدن به آرامش و آرامش، جوان را به سیگار تشویق کند. در مورد استفاده از آن استرس داشته باشید
آنها در آزمایشی به این نتیجه رسیدند که اولین حس لذت بخش در جهان سیگار کشیدن است.
مورد بعدی این است که گاهی فرزندان ما در جمع دوستان، مهمانی ها و خانواده خود احساس تنهایی می کنند و این احساس تنهایی می تواند در درون بسیار مخرب باشد. در مورد این موضوع، دانشمندان آزمایش زیر را انجام دادند: آنها چندین موش را با تمام امکانات رفاهی در یک اتاق قرار دادند. آنها دو ظرف آب برای هر دو محفظه نصب کردند که یکی حاوی آب و دیگری حاوی آب آغشته به مواد بود. چندین موش در محفظه بود، با اینکه موش ها برای نوشیدن آب صف کشیده بودند، اما یک موش به ظرف توجهی نکرد. آغشته به مواد بود، اما در اتاق دیگر که یک موش بود به جای آب آشامیدنی از آب آغشته به مواد استفاده می کرد.
سن حساس به سیگار
کودک در 12، 13 سالگی در زمانی است که دوست دارد با والدینش مخالفت کند و نمی تواند یک سری از احساسات خود را کنترل کند. آنها در آزمایشی به این نتیجه رسیدند که اولین حس لذت بخش در جهان سیگار کشیدن است که همینطور هم هست. حتی بهتر از رابطه جنسی این سرگرم کننده تر است، اما احساسات مثبتی وجود دارد که لذت بخش تر از سیگار کشیدن است.
عشق! دوست داشتن دیگران و دیدن محبت دیگران بهترین حس دنیاست، وقتی فرزندمان در دنیای مجازی فیلم دوست داشتن یک گربه را می بیند و لبخند می زند، باید سعی کنیم لحظاتی را برای دوست داشتن و دیدن عشق به او بدهیم. وقتی کودک ما این لذت را دید دیگر به سمت لذت های مسموم و سطحی مانند سیگار نمی رود. همچنین فیلم هایی با این موضوع تولید و حمایت شود، این فیلم ها کمک می کند. برای جلوگیری از سیگار کشیدن.
شخصیت های فیلم به سیگار کشیدن افتخار می کنند.
مهدی اسماعیل تبار، روانشناس نیز با بیان اینکه متأسفانه بسیاری از سینماگران نمی دانند چگونه از آسیب نمایش سیگار در سریال های تلویزیونی بکاهند، اظهار داشت: برای جلوگیری از ترویج و عادی شدن مصرف دخانیات به شرطی که شخصیت سیگاری در آن وجود داشته باشد. فیلم در فیلم باید علائم بیماری وجود داشته باشد و مشکلات ناشی از مصرف سیگار نشان داده شود. این واقعاً سخت است زیرا عواقب منفی سیگار باید به درستی در فیلم نشان داده شود.
در هر کجای فیلم یک شخصیت سیگاری وجود دارد، باید نشانه های بیماری و مشکلات ناشی از سیگار نشان داده شود.
حضور مکرر افراد سیگاری در سریال های خانگی می تواند به تدریج نگرش جامعه به ویژه جوانان و نوجوانان را نسبت به این رفتار تغییر دهد. زمانی که سیگار به عنوان یک عمل عادی و حتی جذاب در داستان ها و سریال های تلویزیونی مطرح شود، امکان افزایش پذیرش این رفتار در جامعه افزایش می یابد.
در گذشته افراد سیگاری مخفیانه سیگار می کشیدند، اما اکنون می بینیم که شخصیت های فیلم به سیگار کشیدن افتخار می کنند و حتی جلوی خانواده خود سیگار می کشند. نویسندگان و کارگردانان به عنوان تولیدکنندگان محتوا باید توجه ویژه ای به نحوه نمایش زشتی ها بدون تبدیل آن به الگو داشته باشند. کار آسانی نیست و به همین دلیل است که به نویسندگان و کارگردانان توصیه می کنم یک روانشناس در کنار خود داشته باشند.
جامعه ایران جامعه ای عاطفی است و مشکل اصلی این است که مردم برای روانشناسی هزینه نمی کنند. بنابراین، نویسندگان باید با روانشناسان همکاری کنند تا دریابند که چگونه می توان کلیشه های منفی را به درستی به تصویر کشید و زشتی ها را بدون عادی سازی آن به طور موثر به تصویر کشید.