به گزارش رکنا، پرونده مردی در کنتاکی آمریکا که در حین برداشت اعضای بدنش برای اهدا به هوش آمد، سوالاتی را درباره پروتکل های بیمارستان ها و شبکه های آمریکایی ایجاد کرده است. اهدای عضو برای تعیین مرگ قرار داده است.
نیکولتا مارتین، کارمند سابق سازمان اهداکننده عضو کنتاکی (KODA)، در نامه‌ای به کمیته انرژی و بازرگانی مجلس نمایندگان آمریکا که جلسه استماع درباره سیستم ملی تهیه و پیوند اعضای بدن را برگزار کرد، پرونده وحشتناک مرد زنده‌شده را فاش کرد. سپتامبر. . در حین کار در KODA، مارتین یادداشت های مربوط به جراحی اکتبر 2021 را مرور کرد.
یادداشت‌های مارتین نشان می‌دهد که اهداکننده پس از آزمایش بالینی برای ارزیابی آمادگی قلب برای پیوند، نشانه‌های حیات را نشان داد. مارتین به NPR گفت: اهدا کننده در حین کاتتریزاسیون قلب بیدار بود و روی میز می لرزید.
بیماری که این حادثه برای او رخ داده، آنتونی توماس هوور (TJ) 36 ساله است. سپس او بیش از حد مصرف کرد مواد مخدر او به بیمارستان باپتیست در ریچموند منتقل شد. پس از ایست قلبی و اعلام مرگ مغزی، دستگاه های حمایت از زندگی از توماس جدا شد و طبق میل او برای اهدای عضو آماده شد.
خواهر تی جی بعد از مرگ برادرش در کنارش بود. او به همراه دیگر اعضای خانواده به یاد می‌آورد که تی جی چشمانش را باز کرد و در راه اتاق عمل به اطراف نگاه کرد. اما کارکنان گفتند این یک واکنش عادی است. سپس تی جی حرکت بیشتری روی میز عمل نشان داد و به وضوح گریه می کرد که باعث نگرانی کارکنان پزشکی شد.
جراحان در واکنشی آشفته و احساسی به این وضعیت، از ادامه عمل منصرف شدند. اما گفته می شود KODA از پزشک دیگری برای ادامه جراحی درخواست کرده است. البته سازمان این موضوع را تکذیب می کند. ناتاشا میلر، یک نگهدارنده عضو در بیمارستان، به NPR توضیح داد که جراح تصمیم گرفت خود را کنار بکشد و به عمل ادامه ندهد.
خوشبختانه تی جی زنده است و تحت مراقبت خواهرش است. با این حال، به گفته NPR، او در گفتار، حافظه و حرکت مشکل دارد.
اداره منابع و خدمات بهداشتی فدرال در حال بررسی پرونده توصیف شده است. بیمارستان ریچموند باپتیست سلامت در بیانیه ای اعلام کرد که ایمنی بیماران خود را در اولویت قرار می دهد، در حالی که KODA ادعا می کند که این پرونده به خوبی ارائه نشده است.
کودا در بیانیه‌ای که در ماه سپتامبر منتشر کرد، نوشت: «در صورتی که وضعیت بیمار بهبود یابد یا در مدت زمان مشخصی برای اهدای اهدا دچار ایست قلبی نشود، به خانواده وی اطلاع داده می‌شود که امکان اهدا وجود ندارد و بیمار در بیمارستان می‌ماند. مراقبت.» در این مورد هم همین اتفاق افتاد.
پزشکان از چندین معیار برای تعیین وضعیت عملکرد مغز و پیش بینی وضعیت بیمار استفاده می کنند.
اگر معیارهای مرگ مغزی بیش از حد سخت‌گیرانه باشد، بیمارانی که شانس بهبودی بسیار کمی دارند، می‌توانند منابع بیمارستانی مانند تخت‌های بیمارستانی، دستگاه‌های تنفس مصنوعی یا حتی اعضای اهدایی را که می‌توانند جان سایر بیماران را نجات دهند، مصرف کنند. از سوی دیگر، اگر معیارها بیش از حد سست باشد، اتفاقاتی مانند آنچه گفته شد، بیشتر می شود و اعتماد مردم به نظام پزشکی کاهش می یابد.
پیوند اعضا در حال حاضر یک مسئله مهم بهداشتی در ایالات متحده است و دولت در حال اجرای اصلاحات در سیستم برای بهبود پاسخگویی و شفافیت است. در این میان نه تنها از احتمال وقوع چنین اشتباهاتی ابراز نگرانی شده است، بلکه اتهاماتی مبنی بر نابرابری در اهدا، زمان طولانی انتظار و هدر رفتن اعضای اهدایی در شبکه های موجود مطرح شده است.
