اگر هنگام تماشای فیلم گریه کنید ممکن است جوان بمیرید!

اگر هنگام تماشای فیلم گریه می کنید، موقعیت های عادی را تهدیدکننده می بینید یا از طرد شدن می ترسید، ممکن است در معرض خطر مرگ زودرس باشید.

این رفتارها در افرادی که دارای ویژگی شخصیتی «نورتیکیسم» یا روان رنجوری هستند دیده می شود و یک مطالعه جدید نشان داده است که این ویژگی می تواند احتمال مرگ زودرس را تا 10 درصد افزایش دهد.

روان رنجوری با احساسات منفی مانند ترس، غم و تحریک پذیری همراه است و شامل جنبه های مختلفی مانند تنهایی، اضطراب و نوسانات خلقی است که به ذهن و بدن آسیب می رساند.

دانشمندان تنهایی را قوی ترین عامل پیش بینی کننده مرگ زودرس معرفی کرده اند. زیرا این احساس می تواند منجر به مشکلاتی مانند خودآزاری عمدی و بیماری های تنفسی و گوارشی شود.

سایر جنبه های روان رنجورخویی، مانند نوسانات خلقی و احساس کسالت نیز با افزایش خطر مرگ مرتبط هستند.

به طور کلی، تیم تحقیقاتی دریافتند که این ارتباط در مردان قوی‌تر است و به‌ویژه در افراد جوان‌تر از 54 سال و کسانی که تحصیلات دانشگاهی ندارند رایج است.

یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه ایالتی فلوریدا اخیراً داده‌های Biobank بریتانیا را تجزیه و تحلیل کرده است که شامل اطلاعات بیولوژیکی، ژنتیکی، سبک زندگی و سلامتی حدود نیم میلیون نفر است.

تقریباً 500000 نفر که اطلاعات آنها در بانک ذخیره شده بود بین سال‌های 2006 تا 2010 ارزیابی شخصیتی انجام دادند.

17 سال بعد، محققان بررسی کردند که آیا این افراد زنده مانده اند یا خیر.

تیم تحقیقاتی از این داده ها همراه با نمرات روان رنجوری شرکت کنندگان استفاده کرد تا بررسی کند که آیا این ویژگی شخصیتی با مرگ زودرس مرتبط است یا خیر.

در این 17 سال، حدود 43400 شرکت‌کننده فوت کردند که 8.8 درصد از کل نمونه را نشان می‌دهد.

میانگین سنی مرگ و میر 70 سال بوده و بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان و پس از آن بیماری های عصبی، تنفسی و گوارشی بوده است.

افرادی که به دلیل مشکلات تنفسی یا گوارشی جان خود را از دست دادند، معمولاً در ارزیابی ها احساس ضعف داشتند.

حدود 0.7 درصد از شرکت کنندگان، معادل 291 نفر، عمداً به خود آسیب رساندند.

این افراد از احساس گناه، نوسانات خلقی و استرس مداوم شکایت داشتند.

با این حال، همه کسانی که نمرات روان رنجوری بالایی داشتند، احساس تنهایی کردند.

آنتونیو تراچیانو، استاد دانشگاه ایالتی فلوریدا و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت:

جای تعجب است که تنهایی تأثیر قوی تری نسبت به سایر جنبه های روان رنجورخویی دارد.

نتایج ما نشان می‌دهد افرادی که از تنهایی رنج می‌برند، نسبت به کسانی که احساس اضطراب یا گناه می‌کنند، بیشتر در معرض مرگ زودرس هستند.

این تحقیق که نتایج آن در ماه سپتامبر در مجله اختلالات عاطفی منتشر شد، منجر به درک جدیدی از تاثیرات تنهایی بر سلامت و طول عمر شده است.

یک گزارش در سال 2023 نشان داد که حتی قبل از شیوع ویروس کرونا، حدود نیمی از بزرگسالان در ایالات متحده احساس تنهایی شدید داشتند.

این گزارش هشدار می دهد که انزوای اجتماعی می تواند عواقب جسمانی جدی داشته باشد، از جمله افزایش 29 درصدی خطر بیماری قلبی، 32 درصد افزایش خطر سکته مغزی و افزایش 50 درصدی خطر زوال عقل در سالمندان.

در واقع، تنهایی می تواند خطر مرگ زودرس را به اندازه کشیدن 15 نخ سیگار در روز افزایش دهد.

علاوه بر این، تحقیقات قبلی نشان داده است که روان رنجوری یک پیش‌بینی‌کننده قوی برای ایجاد بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون، و همچنین سکته مغزی، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBD) و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) است.

مطالعه اخیر برای تکمیل تحقیقات قبلی انجام شد و شواهد جدیدی ارائه کرد که تأیید می کند روان رنجوری و تنهایی اثرات جدی و مخربی بر سلامت انسان دارد.