راه و سیره امام حسین (ع) با فطرت خداجوی هر انسانی هماهنگ است و انسان با فهم این مصائب و وقایع از هر دین و مذهبی به رقت قلب می‌افتد.
به گزارش برنا؛ در طول تاریخ اندیشمندان بسیاری از ادیان مختلف در مورد قیام عاشورا سخن گفته اند. مثلاً آنتوان بارا پژوهشگر مسیحی اعتقاد دارد امام حسین (ع) فقط متعلق به شیعیان نیست بلکه به تمام جهانیان تعلق دارد و او را با عبارت «حسین، گوهر ادیان» معرفی می‌کند و می‌گوید: «حسین (ع) در قلب من است».
او می‌گوید «اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می‌خواندیم. شما شیعیان و مسلمانان قدر امام‌حسین را نمی‌دانید!»
توماس کارلایل مورخ و نویسنده اسکاتلندی می‌گوید: «در سراسر تاریخ اسلام، دوران زندگی امام حسین بی‌همتاست. بدون شهادت ایشان اسلام مدتها قبل از بین می‌رفت. امام حسین ناجی اسلام بود و بدلیل شهادت او بود که اسلام این‌چنین بنیان‌استواری یافت که اکنون نابودی اسلام نه تنها غیرممکن است بلکه حتی قابل‌تصور هم نمی‌باشد!»
وی می‌نویسد: «بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌گیریم این است که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جایی که حق و باطل روبرو می‌شوند اهمیت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت باعث شگفتی من است.»
ادوارد براون می‌گوید: «حتی غیرمسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را که این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت را انکار کنند.» واشنگتن ایروینگ مورخ آمریکایی نیز به این عظمت اعتراف کرده و می‌گوید: «در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ‌های تفدیده عراق روح حسین فنا ناپذیر است؛ ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شهسوار من ایحسین!»
این جملات تنها نمونه کوچکی از جملات و اظهار ارادت اندیشمندان سایر ادیان در مورد واقعه عاشورا بود. جملات و آثار بسیاری در این زمینه می‌توان یافت. مع ذلک این جملات و اظهار ارادت‌ها نشان می‌دهد امام حسین (ع) روح هر انسان آزاده ای را مسخر خویش می‌سازد و پیام او با فطرت انسانی هر کس در این عالم پیوند می‌خورد.
بی جهت نیست که اولین ندائی که امام زمان به حسب روایات در زمان ظهور سر می‌دهد این است که می‌فرماید «الا یا اهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا، الا یا اهل العالم ان جدی الحسین طرحوه عریانا، الا یا اهل العالم ان جدی الحسین سحقوه عدوانا» و این نشان می‌دهد که گویا همه مردم امام حسین (ع) را می‌شناسند که آن حضرت خود را با نام جدشان معرفی می‌کند.
