گسترش فضای نقد با کرسی های آزاد اندیشی

آرمان امروز – گروه سیاسی: دانشگاه ها همواره نقش مهمی در جریان های سیاسی داشته اند. در بسیاری از کشورها، دانشگاه ها به عنوان مراکزی برای ترویج ایده ها، بحث آزاد و رشد فکری شناخته می شوند. دانشجویان و اساتید دانشگاه اغلب به دلیل دسترسی به اطلاعات، آگاهی بیشتر و تفکر انتقادی، درک بهتری از مسائل سیاسی دارند و اغلب در خط مقدم تغییرات اجتماعی و سیاسی قرار دارند.
کرسی‌های آزاداندیشی که در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی برگزار می‌شود، به عنوان حلقه‌های بحث آزاد و تبادل افکار و نظرات مختلف شناخته می‌شوند. این کرسی ها با هدف ترویج گفت وگوی سازنده و افزایش آگاهی عمومی در مورد موضوعات مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و علمی تشکیل شده است. ویژگی اصلی کرسی های آزاداندیشی، فراهم آوردن بستری برای ابراز عقاید بدون محدودیت و بدون ترس از سرکوب است که می تواند به گسترش فرهنگ مدارا و احترام به تنوع فکری و مذهبی منجر شود.
نقش روسای جمهور آزاداندیش به طور خاص شامل موارد زیر است:
تقویت تفکر انتقادی: این صندلی ها به دانش آموزان و معلمان این امکان را می دهد که موضوعات مختلف را از زوایای مختلف بررسی کنند و دیدگاه های مختلف را بیاموزند. این فرآیند به تقویت تفکر انتقادی کمک می کند و توانایی افراد را برای تجزیه و تحلیل مسائل پیچیده افزایش می دهد.
ترویج فرهنگ گفت و گو و مدارا: کرسی های آزاداندیشی فضایی را برای گفت و گوی آزاد و بیان نظرات مختلف فراهم می کند که به ترویج فرهنگ احترام به نظرات دیگران و مدارا کمک می کند. افرادی که در این دوره‌ها شرکت می‌کنند، یاد می‌گیرند که دیدگاه‌های مختلف را درک کنند و به جای برخورد با آن‌ها، در مورد آنها بحث کنند.
نقش دانشگاه ها در جریان های سیاسی به شکل های مختلف متجلی می شود:
افزایش آگاهی و آموزش: دانشگاه ها فضایی را برای تبادل افکار و بحث های سیاسی فراهم می کنند و می توانند آگاهی عمومی را افزایش دهند. برنامه های درسی مربوط به علوم اجتماعی، حقوق و سیاست می تواند دانش آموزان را به تفکر انتقادی و افزایش آگاهی در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی وادار کند.
جنبش های دانشجویی: در بسیاری از کشورها، جنبش های دانشجویی نقش مهمی در اعتراضات و تغییرات سیاسی دارند. به عنوان مثال، در جنبش های اعتراضی تاریخی، از جمله جنبش ضد جنگ در ایالات متحده در دهه 1960، انقلاب فرهنگی چین و اعتراضات دانشجویی در ایران در دهه های اخیر، دانشجویان همیشه در خط مقدم بوده اند.
آموزش رهبران آینده: دانشگاه ها افرادی را آموزش می دهند که می توانند رهبران سیاسی آینده شوند. بسیاری از سیاستمداران، فعالان حقوق بشر و شخصیت های برجسته سیاسی تحصیل خود را در دانشگاه ها آغاز کرده اند و از این طریق با مبانی و اصول سیاست آشنا شده اند.
تأثیرگذاری بر سیاست عمومی: تحقیقات و مطالعات آکادمیک می تواند بر سیاست عمومی تأثیر بگذارد. با ارائه تحقیقات مبتنی بر شواهد و اطلاعات دقیق، دانشگاه ها می توانند به سیاستمداران و دولت ها در تصمیم گیری بهتر کمک کنند.
فرهنگ بحث آزاد و دموکراسی: دانشگاه ها به عنوان فضاهایی که در آن بحث های آزاد و دموکراتیک برگزار می شود، می توانند ارزش های دموکراتیک را ترویج کنند و به حمایت از حقوق بشر و عدالت اجتماعی کمک کنند.
به طور کلی دانشگاه ها به عنوان نهادهایی که به رشد فکری و ارتقای شعور اجتماعی کمک می کنند، می توانند محرک های قدرتمند جریان های سیاسی باشند و به تغییرات مثبت در جامعه کمک کنند.
محمود کمال آرا، پژوهشگر مسائل سیاسی به امروز آرمان گفت: مسئله دانشگاه و حضور آن در حوزه تصمیم گیری و حل مشکلات کلان ملی نکته ای است که باید در سیاست داخلی و خارجی مورد توجه قرار گیرد کشور ورودی دولت زیرا جامعه نخبگانی که در سطوح مختلف دانشگاهی اعم از دانشجو، صاحب نظر و محقق وجود دارد، می تواند به عنوان بازوی اجرایی و بازوی فکری و اجرایی در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، تجاری، ورزشی، هنری و آموزشی کارآمد باشد.
وی افزود: به طور قاطع می توانند هم به مشکلات داخلی یک کشور و هم در عرصه های بین المللی رسیدگی کنند. در واقع می توانند حتی با دولت ها یا نهادهای مختلف اعم از اقشار مختلف، اقشار تحصیل کرده به پیوند مناسبی دست یابند و از این طریق اعتبار و جهت گیری مناسب برای جمهوری اسلامی ایران به دست آورند.
وی ادامه داد: حضور یک بازیگر واسطه بین دانشگاه و دولت و مرکز تصمیم گیری بسیار بسیار مهم است.
این پژوهشگر افزود: دولت باید به کارشناسان، معلمان، دانش آموزان و پژوهشگران بها دهد. در واقع، ما شاهد پیوند خوش بین نخبگان ایرانی و مدیران ایرانی خواهیم بود، بنابراین پیوند بین نخبگان ایرانی و سیاستمداران و مدیران ایرانی ممکن است در واقع ضعیف شود. پرچم یک اتاق فکر. اتاق فکر باید اتاق فکر باشد تا با استفاده از کرسی های فکری بتوانیم همکاری و تعامل فکری مناسبی بین جامعه نخبگان دانشگاهی و اداره کشور داشته باشیم.
وی بیان کرد: گاهی شاهدیم که دانشگاه ها کمتر در عرصه عمل حضور داشتند و بیشتر در عرصه تولید علمی، تهذیب و پرورش علم حضور داشتند. اول، ما باید بستری را برای دانش آموزان و معلمان فراهم کنیم تا بتوانند در آن تبادل نظر کنند. و آن را در سطوح حکومتی و حکومتی تزریق کنند که راه حلی که گفته شد همین بود.