به گزارش رکنا، شاید پیش آمده باشد که باید از روز قبل همه چیز را برای برنامه کمپینگ و طبیعت گردی آماده کنید؛ اما درست زمانی که به مقصد می رسید و گوشه ای آرام برای نشستن پیدا می کنید، باران و طوفان شروع می شود. در فاصله چند کیلومتری، خبری از ابر و باران نبود. البته چنین رویدادی هیچ چیز غیر طبیعی نیست، زیرا آب و هوا می تواند از مکانی به مکان دیگر و از منطقه ای به منطقه دیگر کاملاً متفاوت باشد. به همین دلیل است که همیشه باید آب و هوا را برای طبیعت گردی و سفرهای خارج از شهر بررسی کنیم.
البته این کار باید قبل از شروع انجام شود. سفر و در صورت نیاز وسایل لازم را با خود ببرید. هواشناسی پیشاهنگی یکی از آموزه های مهم است و گاهی این مهارت می تواند جان یک گروه را از مرگ نجات دهد. در اینجا قصد داریم نکات مورد استفاده برای پیش بینی آب و هوا را مرور کنیم.
باد: بادها نیز نشانه خوبی برای شناخت آب و هوا هستند. بوهای خاصی که همراه باد هستند، مانند بوی دریا یا گیاهان، نشان می دهند که باد از کجا می وزد. همچنین با مطالعه نوع و جهت وزش باد می توان آب و هوای منطقه را شناسایی کرد:
بادی که فقط در یک جهت می وزد، احتمالاً هر بار همان آب و هوا را ایجاد می کند. علاوه بر این، این بادها وسیله مناسبی برای حفظ جهت حرکت هستند. البته بهتر است هر از چند گاهی با روش های دیگر راهنمایی، صحت مسیر را بررسی کنید.
اگر باد خشک و شدید باشد، تا زمانی که وزش متوقف نشود یا جهت آن تغییر کند، هوا ثابت می ماند و پس از آن احتمال بارش باران وجود خواهد داشت.
اگر مه یا غبار در هوا وجود داشته باشد، ممکن است غلیظ تر شود. اما باران نمی بارد. البته اگر باد شدیدتر شود و مه را از بین ببرد، احتمال بارندگی وجود خواهد داشت. در یک روز آفتابی، اگر باد به میزان قابل توجهی افزایش یابد، نشانه تغییر قطعی هوا است.
ابرها: ابرها قابل اطمینان ترین سیگنال های هواشناسی هستند. ابرها را می توان به 10 دسته کلی تقسیم کرد که ارتفاع متوسط آنها از سطح زمین تعیین می شود. در مناطق قطبی، ارتفاع ابر به طور کلی کمتر است و هر چه ارتفاع ابر از سطح زمین بیشتر باشد، آب و هوا بهتر است. انواع ابرها و ویژگی های هر یک به شرح زیر است:
کومولوس سیروس
(ابرهای دایره ای)
شکل ظاهری این ابرها مانند شن های روان است و نشان از بهبود آب و هوا دارد. آنها معمولاً پس از طوفان و پس از هوای صاف ظاهر می شوند. ارتفاع ابرهای کومولوس 5 تا 8 کیلومتر از سطح زمین است.
ابرهای آلتوکومولوس
(ابرهای آلتوکومولوس)
این ابرها همچنین نشانه پاک شدن هوا هستند، اما در مقایسه با ابرهای سیروکومولوس، منطقه بزرگ تری از آسمان را پوشانده و متراکم تر و کمی تاریک تر هستند. معمولاً بعد از طوفان دیده می شوند و در ارتفاع 1.5 تا 6 کیلومتری حرکت می کنند.
ابرهای کومولوس
(ابرهای تجمعی)
این ابرها به راحتی قابل تشخیص هستند: سفید و پنبه ای. اگر فواصل بین آنها زیاد باشد، نشانه هوای صاف است، اما اگر فواصل زیاد و دارای چندین زاویه باشند، می توانند باعث بارندگی ناگهانی و شدید شوند. هنگام دریانوردی اگر آسمان صاف است و این ابرها را می بینید به این معنی است که به خشکی نزدیک شده اید. ارتفاع ابرهای کومولوس 2.5 کیلومتر یا کمتر از سطح زمین است.
ابرهای کومولونیمبوس
(ابرهای کومولونیمبوس)
ابرهای بارانی ارتفاع کم دارند. رنگ آنها تیره است و در هر زمانی می توانند باعث بارندگی شوند. این ابرها با وزش باد شدید، تگرگ و رعد و برق همراه هستند. به طور معمول، بالای کومولونیمبوس سندان شکل است و ابرهای سیروس مانند در بالا و ابرهای نیمبوستراتوس مانند در زیر آنها قابل مشاهده است. این ابرها در ارتفاع 1.5 تا 10 کیلومتری حرکت می کنند.
ابرهای سیروس
(ابرهای سیروس)
آنها در ارتفاعات زیاد وجود دارند و رگه ای شکل هستند. ابرهای سیروس از کریستال های یخ ساخته شده اند، سفید هستند و در هوای خوب دیده می شوند. ارتفاع آن از سطح زمین 5 تا 9 کیلومتر است.
ابرهای سیروستراتوس
(ابرهای متزلزل)
آنها از ذرات یخ ساخته شده اند و شبیه نوارهای سفید هستند. این ابرها معمولا هاله ای در اطراف ماه و خورشید ایجاد می کنند. اگر ابرهای سیروس در آسمان باشند و باعث تاریک شدن آسمان و تبدیل شدن به سیروسراتوس شوند، باید منتظر باران یا برف باشیم. ارتفاع ابرهای سیروستراتوس 5 تا 9 کیلومتر است.
ابرهای استراتوکومولوس
(ابرهای استراتوکومولیوس)
توده ها کم و مدور هستند. این ابرها حرکت می کنند و معمولاً آسمان را به طور کامل می پوشانند، اما بیشتر اوقات عمق آنها به قدری کم است که نور خورشید می تواند از آنها عبور کند و باران پراکنده ایجاد کند، اما معمولاً بعد از ظهر ناپدید می شوند و در شب آسمان صاف می شود. ارتفاع آن کمتر از 2.5 کیلومتر است.
ابرهای استراتوس
(ابرهای استراتوس)
این ابرها در پایین ترین ارتفاع قرار دارند و لایه ای یکنواخت شبیه مه ایجاد می کنند. به همین دلیل به مه کوهی معروف هستند. اگرچه طبقات باعث باران نمی شوند، اما می توانند باعث نم نم باران شوند. وقتی این ابرها در طول شب به صورت غلیظ تشکیل می شوند و صبح آسمان را می پوشانند، به این معنی است که روز آفتابی در پیش داریم. ارتفاع طبقات کمتر از 2.5 کیلومتر است.
ابرهای نیمبوس استراتوس
(ابرهای ابری)
آنها پوشش کم رنگ و تیره ای ایجاد می کنند که بعد از 4 تا 5 ساعت از بارش برف یا باران خبر می دهد. ارتفاع این ابرها 1.5 تا 5 کیلومتر است.
ابرهای آلتوستراتوس
(ابرهای بلند استراتو)
این ابرها هاله ای خاکستری در اطراف خورشید یا ماه ایجاد می کنند و اگر احتمال بارندگی وجود داشته باشد، ابرها غلیظ و تیره می شوند و خورشید یا ماه را می پوشانند تا سرانجام باران شروع شود. ارتفاع ابرهای آلتوستراتوس از سطح زمین 2.5 تا 6 کیلومتر است.
پیش بینی باد و باران
گاهی اوقات انسان می تواند تغییرات آب و هوا را احساس کند. به عنوان مثال، افرادی که موهای مجعد دارند، در باران و هوای نامساعد احساس می کنند که موهایشان درهم و نامرتب است. افرادی که از روماتیسم، پینه و بیماری های مشابه رنج می برند نیز در هوای بد احساس ناراحتی بیشتری می کنند.
همچنین می توانید از آتش کمپ برای پیش بینی آب و هوا استفاده کنید. اگر دود آتش به سمت بالا بلند شود، هوا احتمالا صاف خواهد بود. اما اگر دایره ای باشد یا بعد از کمی بالا آمدن دوباره پایین بیاید، باید منتظر طوفان یا حداقل باران باشید.
وقتی قرار است باران ببارد صداها بهتر پخش می شود و بوی گیاهان بیشتر به مشام می رسد.
اگر آسمان در شب قرمز باشد، به این معنی است که رطوبت هوا کم است و تا دو ساعت امکان بارندگی وجود ندارد. اما آسمان سرخ در صبح نشانه نزدیک شدن طوفان است. اگر هوا در صبح خاکستری باشد، به این معنی است که در طول روز باران نخواهد بارید. اما اگر در شب هوا خاکستری باشد، قطعا باران خواهد بارید.
تاج که حلقه ای رنگین به دور خورشید یا ماه است، اگر رشد کند نشانه هوای مساعد و اگر کوچک شود به معنای باران است. دیدن رنگین کمان هنگام غروب خورشید نیز نشانه ای از خوب بودن هوا است.
این مطلب اولین بار در روزنامه شهروند منتشر شد.
