خبرگزاری مهر ، گروه استانی: ماجرای انبار برنج امسال تا مهر و پاییز گسترش یافت و کشاورزان و تولیدکنندگان برنج از این وضعیت ناراضی هستند.
با وجود اینکه شرکت های زنجیره ای برای خرید برنج به میدان آمدند و قیمت پایه برنج مشخص شد، اما ذخیره و انباشت برنج همچنان برای کشاورزان و تولیدکنندگان برنج متضرر می شود و به نظر می رسد نسخه پشت میز دولت برای حل مشکلات باشد. باغداری و کشاورزی به ثمر نرسیده است.
مازندران همچنان در تولید برنج در کشور پیشتاز است و امسال تولید این محصول در استان نسبت به سال های گذشته مطلوب بوده است. چند ماهی است که از برداشت برنج در مازندران می گذرد و عده ای از کشاورزان شالیزارها را به خرمن کوبی برده اند تا آنها را تبدیل به برنج کنند.
جعفر کمالی، شالیکار مازندرانی که سالانه دو هکتار از مزرعه خود را کشت می کند، می گوید: هر ساله مزرعه را به صورت تعاونی کشت می کنم و با وجود اینکه امسال وضعیت تولید خوب بود، به دلیل هزینه های بالا، قیمت ها به صورت زیر است. در راستای این امر
افزایش دستمزد کارگران، هزینه های نهاده هایی مانند کود و سموم، شالیزارها و … دلیل افزایش هزینه های تولید است.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر، افزایش دستمزد کارگران، هزینه نهاده ها مانند کود و سم، خرمن برنج و … را دلیل افزایش هزینه های تولید عنوان کرد و گفت: امسال دو تن برداشت کردم. و 800 کیلوگرم برنج، اما با تخفیف در هزینه ها من درآمد زیادی نداشتم.
وی با بیان اینکه قیمت برنج نسبت به سایر محصولات چندان بالا نیست، گفت: زحمت و رنج کشت برنج باعث می شود هر سال از اقبال کشت این محصول کاسته شود.
دولت امسال برای اولین بار حداقل قیمت برنج داخلی را برای محصولاتی مانند برنج پرمحصول و تارم محلی اعلام کرد و بر اساس این مصوبه، برنج پرمحصول ندا، فجر و شیرودی بین 70 تا 75 هزار تومان است. و تارم محلی با کاهش 10 درصدی قیمت هر کیلوگرم 90 هزار تومان توسط شورای قیمت محصولات کشاورزی تعیین شد.
این نرخ ها در حالی تعیین می شود که کشاورز و برنجکار منطق و محاسبه خود را در شالیزارها دارند و به گفته سلمان حسینی، شالیکار مازندرانی در صورت وجود باید با قیمت کمتر و حتی به صورت چک بفروشد. بدون مشتری برای محصول
وی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: کشاورز پس از برداشت برنج باید آن را به موقع و سریع بفروشد تا بتواند هزینه های کشت برنج و یا وامی که در اختیار دارد را بپردازد.
وی ادامه داد: سال گذشته خرید توافقی برنج توسط شرکت های زنجیره ای در استان و منطقه اجرا شد و این شرکت ها برنج مرغوب را با قیمت پایین و به صورت چک خریداری کردند و برای کشاورز سودی نداشت. . .
در استان مازندران بیش از 300 هزار کشاورز در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند و ذخایر برنج در شالیزارها و فعالیت دلالان برای خارج کردن این محصول استراتژیک از دست کشاورزان و تولیدکنندگان برنج از مشکلات بزرگ و جدی کشاورزی استان محسوب می شود. .
همچنین تحقیقات نشان می‌دهد در سال‌های اخیر هزینه تولید افزایش چشمگیری داشته و برنج‌کاران درآمد اقتصادی چندانی نداشتند و انبارهای برنج‌کاران و آسیاب‌ها مملو از برنج است و برنج به برداشت سال قبل اضافه می‌شود. در انبارها
ذخیره سازی برنج در انبارها، آینده کشاورزی استان را در هاله ای از ابهام قرار داده است.
رئیس مجمع نمایندگان مازندران با اشاره به تولید یک میلیون و 200 هزار تن برنج در استان تصریح کرد: نگهداری برنج در انبارها آینده کشاورزی استان را در هاله ای از بلاتکلیفی قرار داده است.
رضا حاجی پور در گفت و گو با خبرنگاران با اشاره به ارسال نامه ای به معاون اول رئیس جمهور، خواستار مداخله فوری دولت برای فروش برنج امسال کشاورزان مازندرانی شد و افزود: عدم فروش برنج ها تولید شده توسط کشاورزان برنج، اقتصاد آنها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
وی به تولید 1.2 میلیاردی اشاره کرد هزار تن محصول برنج در شالیزارهای مازندران این اقدام کشاورزان مازندرانی نشان دهنده تحکیم پایه های استقلال و امنیت غذایی کشور است و تاکید کردند: حمایت دولت از تولید برنج به عنوان یک محصول استراتژیک ضروری است. تقویت امید . کشاورزان و امنیت غذایی کشور
یک گروه حمایتی ویژه تشکیل شود.
عضو اتاق ملت همچنین خواستار تشکیل کارگروه ویژه ای شد تا در زمینه خرید برنج امسال چاره اندیشی شود. برنج کاران و حمایت شورای اسلامی از تولیدکنندگان برنج را برجسته کرد.
نماینده آمل با تاکید بر لزوم جلوگیری از واردات برنج خارجی برای حمایت از تولید داخلی، خواستار اقدام فوری وزارتخانه های جهاد کشاورزی و جهاد کشاورزی شد. سکوت به این معنا بود.
رئیس مجمع نمایندگان مازندران تصریح کرد: انباشت برنج تولیدی کشاورزان شمالی در انبارها، آینده کشت برنج را در هاله ای از ابهام قرار داده است.
بازاریابی و بازاریابی محصولات کشاورزی و کشاورزی در استان مازندران همواره یکی از دغدغه ها محسوب می شود و دور باطل این روند به رشد واسطه گری و واسطه گری کمک کرده است.
به موازات برداشت برنج، مبارزه دلالان برای خرید و خارج کردن محصول از دست کشاورزان از یک سو و سابقه واردات بی رویه و مافیا از سوی دیگر دست به دست هم داده اند تا علاوه بر افزایش تولید هزینه ها و تعرفه های بالا، انگیزه شالیکار برای کشت کمتر است.
افزایش هزینه ها و ناتوانی در پاسخگویی به دغدغه کشاورزان و افزایش قیمت زمین در شمال و مازندران نگرانی ها در مورد تبدیل شالیزارهای باقی مانده به ساختمان ها و ویلاهای بتنی را تشدید کرده است. طی چند سال گذشته سطح وسیعی از مزارع و شالیزارهای مازندران از چرخه کشت خارج و به مسکن تبدیل شده است.
مازندران 213 هزار هکتار شالیزار دارد که 40 درصد نیاز برنج کشور را پوشش می دهد.
