داده های مریخ نورد کنجکاوی ممکن است راز سیاره غیرقابل سکونت مریخ را فاش کند.
به گزارش ایسنا، مریخ نورد کنجکاوی ناسا که در حال کاوش در دهانه گیل مریخ است، جزئیات جدیدی در مورد چگونگی تبدیل آب و هوای مریخ باستانی از شرایط بالقوه قابل سکونت به شرایط غیرقابل سکونت ارائه کرده است.
به گفته ناسا، اگرچه سطح مریخ امروزی یخ زده و غیرقابل مهمان‌نواز است، کاوشگرهای رباتیک مریخ ناسا در جستجوی سرنخ‌هایی هستند درباره اینکه آیا این سیاره ممکن است در گذشته‌های دور از حیات پشتیبانی کرده باشد یا خیر. محققان از تجهیزات مریخ نورد کنجکاوی برای اندازه گیری ترکیب ایزوتوپی مواد معدنی غنی از کربن (کربنات ها) در دهانه گیل استفاده کردند و اطلاعات جدیدی در مورد چگونگی تغییر آب و هوای باستانی سیاره سرخ فاش کردند.
دیوید برت، یکی از اعضای مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا و محقق اصلی این پروژه، می‌گوید: «مقادیر ایزوتوپی این کربنات‌ها تبخیر شدیدی را نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که کربنات‌ها احتمالاً در آب و هوایی شکل گرفته‌اند که فقط می‌تواند آب مایع گذرا را پشتیبانی کند. نمونه های ما با یک محیط باستانی با حیات (زیست کره) در سطح مریخ سازگار نیستند، اما احتمال وجود یک بیوسفر زیرزمینی یا یک بیوسفر سطحی که قبل از تشکیل این کربنات ها شروع و پایان یافته است را رد نمی کنند.
ایزوتوپ ها نسخه هایی از یک عنصر با جرم های متفاوت هستند. همانطور که آب تبخیر شد، نسخه های سبک تر کربن و اکسیژن بیشتر به جو فرار کردند. در حالی که نسخه‌های سنگین‌تر برای مدت طولانی‌تری در جو باقی می‌ماندند و انباشته می‌شوند، در این مورد، در نهایت به سنگ‌های کربناته ختم می‌شوند. دانشمندان به کربنات ها به دلیل توانایی اثبات شده آنها در عمل به عنوان شواهد اقلیمی علاقه مند هستند. این مواد معدنی می توانند سیگنال های محیطی را که در آن شکل گرفته اند، حفظ کنند، از جمله دما و اسیدیته آب و ترکیب آب و جو.
این تحقیق دو مکانیسم تشکیل کربنات در دهانه گیل را پیشنهاد می کند. در مکانیسم اول، کربنات ها از طریق یک سری چرخه مرطوب-خشک در دهانه گیل تشکیل می شوند. در مکانیسم دوم، کربنات ها در آب بسیار شور در شرایط سرد تشکیل یخ در دهانه گیل تشکیل می شوند.
جنیفر استرن، یکی از اعضای مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا و یکی از محققان این پروژه، گفت: این مکانیسم های شکل گیری دو شرایط آب و هوایی متفاوت را نشان می دهند که می توانند سناریوهای مختلفی را برای سکونت فراهم کنند. چرخه تر و خشک نشان دهنده تناوب بین محیط های قابل سکونت بیشتر و محیط های کمتر قابل سکونت است. در حالی که دمای نیمه گرمسیری در عرض‌های جغرافیایی میانی مریخ نشان‌دهنده یک محیط کمتر قابل سکونت است که بیشتر آب در یخ به دام افتاده است و برای تحقیقات شیمیایی یا بیولوژیکی در دسترس نیست. علاوه بر این، آب آنجا بسیار شور و ناخوشایند است.
این سناریوهای اقلیمی برای مریخ باستان قبلاً بر اساس وجود مواد معدنی خاص، مدل‌سازی مقیاس جهانی و شناسایی سازندهای سنگی پیشنهاد شده‌اند. این اولین نتیجه برای اضافه کردن شواهد ایزوتوپی از نمونه‌های سنگی است که سناریوها را پشتیبانی می‌کنند.
فراوانی ایزوتوپ‌های سنگین در کربنات‌های مریخ به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از آن‌هایی است که در کانی‌های کربنات زمین یافت می‌شوند و بزرگترین فراوانی ایزوتوپ‌های کربن و اکسیژن ثبت شده برای مواد مریخ هستند. در واقع، طبق نظر این گروه تحقیقاتی، هم اقلیم مرطوب-خشک و هم آب و هوای سرد-نمکی برای تشکیل کربنات های غنی شده با کربن سنگین و اکسیژن ضروری هستند.
این تحقیق در مجله “PNAS” منتشر شده است.
انتهای پیام
