امنیت ملی برای همه ایرانیان

سید آرش وکیلیان; بازار: ما در کشوری زندگی می کنیم که در یکصد و ده سال گذشته دو بار توسط نیروهای خارجی اشغال شده، هشت سال جنگ تحمیلی بر آن تحمیل شده است و بارها توسط آمریکا، اسرائیل، عراق و حتی داعش تهدید شده است. .

امنیت ملی چیزی نیست که مردم در زندگی شخصی خود احساس کنند مگر اینکه به طور جدی تهدید شود. یعنی تنها زمانی که بحران هایی مانند جنگ رخ می دهد، امنیت ملی دیده می شود. بنابراین طبیعی است که تعداد زیادی از مردم که هیچ علاقه ایدئولوژیکی به نظام ندارند با هزینه های امنیت ملی به ویژه در سطح منطقه ای مخالف باشند.

در این مقاله، من فقط می‌خواهم برخی از مهم‌ترین جنبه‌های امنیت ملی ایران را برای شما، چه برای کسانی که حکومت را قبول دارند و چه برای کسانی که قبول ندارند، فهرست کنم.

الف- عمومیت و اولویت

1- امنیت ملی یک کالای عمومی مسلم است. یعنی مثل نانی نیست که هر نفر سهم خودش را جداگانه بگیرد. بلکه در مورد امنیت مسافران کشتی است که یا با هم غرق می شوند یا سالم می مانند.

2- امنیت قیمتی ندارد یا قیمت بسیار بالایی دارد. چقدر حاضرید برای جلوگیری از کشته شدن بپردازید؟ بنابراین مقایسه هزینه امنیت با موارد دیگر از یارانه و آموزش گرفته تا عمران و ساخت و ساز شبیه شوخی است.

3- امنیت ملی یک امر جمعی است، چه آنهایی که حکومت را قبول دارند و چه کسانی که قبول ندارند، با هم منتفع می شوند و ضرر می کنند. حتی افرادی که معتقدند برای منافع امنیت ملی مورد تبعیض قرار می گیرند، همچنان از فقدان امنیت ملی رنج می برند. بنابراین، مانند دیگ که برای من نمی جوشد، اینجا صدق نمی کند.

ب- فراسرزمینی بودن

4- امنیت ملی موضوعی فراسرزمینی است و صرفاً با تمرکز بر داخل کشور تامین نمی شود و باید برای این امر راهکارهای فراسرزمینی اندیشیده شود. بنابراین رژیم های امنیت جمعی مانند ناتو و شانگهای در جهان ایجاد شده است.

5- ما در اروپا زندگی نمی کنیم و رژیم امنیت جمعی در منطقه ما وجود ندارد. این منطقه بسیار ناامن است و در بسیاری از موارد مانند درگیری های قفقاز، کشمیر، لیبی و غیره، هر کشوری باید به طور مستقل هزینه امنیت خود را بپردازد.

6- بیشتر درگیری ها در منطقه ناشی از نحوه تأسیس کشورها و مرزهای ایجاد شده توسط دولت استعماری پس از جنگ جهانی اول و دوم است. این درگیری ها قبل از جمهوری اسلامی وجود داشته و اگر حکومت دیگری بیاید ادامه خواهد داشت.

ج. مسئولیت

7- حاکمان ایران به عنوان بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین کشور منطقه این مسئولیت را احساس می‌کنند که به عنوان نیروی مقاومت در برابر هر نوع ناامنی اعم از ملی‌سازی و بالکانیزه شدن منطقه عمل کنند و این خاص بعد از بحران اسلامی نیست. . انقلاب و حکومت پهلوی، اما قاجارها و صفویان و قبل از آن ساسانیان و هخامنشیان همت مشابهی داشتند.

د. استراتژی ها

8- ایران سه راهبرد اصلی امنیت ملی شامل کاهش تنش‌ها مانند برجام، افزایش قابلیت‌های تهاجمی مانند موشک‌ها و ایجاد متحدان منطقه‌ای یا نیروهای نیابتی را امتحان کرده است. این سه راهبرد از سال 1368 تا 1403 مؤثر بوده و خطر حمله به ایران از سوی آمریکا یا اسرائیل یا نیروهایی مانند داعش را دفع کرده و در عین حال به تقویت امنیت در سراسر منطقه در برابر اشغالگران و تجزیه طلبان کمک کرده است. 9- در صورت موثر نبودن این راهکارها، کشور به طور جدی مورد تهدید قرار می گیرد و دو راهبرد جایگزین پیشنهاد می شود. یکی هسته ای شدن و دیگری خرید امنیت از قدرت های جهانی با قیمتی بسیار بالاتر و کنار گذاشتن جنبه های استقلال ملی.

چند سوال

1- برخی می پرسند همسایگان عرب ما چه می کنند؟ آنها نه تنها مانند گاو پول نقد برای پایگاه ها و سلاح های آمریکایی هزینه می کنند، بلکه بخشی از حاکمیت ملی خود را نیز از بین می برند.

2- چرا اختلاف با آمریکا و اسرائیل حل نمی شود؟ صرف نظر از مواضع ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران، هر طرحی برای حل اختلاف که مبتنی بر موازنه قوا باشد، یعنی ایران بخواهد قدرت خود را برای اعمال سلطه توازن یا کنترل کند، قطعا مردود خواهد بود. تجربیات قبلی نشان داده است که طرف مقابل جز به تسلیم شدن راضی نیست.

3- آیا این همه هزینه برای لبنان و … ارزش داشت؟ از زمان پایان جنگ داخلی لبنان در سال 1990، هزینه‌های نسبتاً کمی (در مقایسه با خرید تسلیحات از کشورهای همسایه) توانسته است با تهدیدات زیست‌محیطی، از جمله طرح‌های حمله اسرائیل و داعش، مقابله کرده و تعادل ایجاد کند. حتی اگر زین مسئول نباشد، ارزش گذشته او زیر سوال نمی رود.

4- آیا نمی توان به جای این همه هزینه امنیتی به ناامنی محیط خاورمیانه فکر کرد و رابطه منطقه ای برد-برد ایجاد کرد؟ صهیونیسم اساساً ایده ای برای فولاد است و اسرائیل مستعمره ای برخاسته از این ایده است که پیشاپیش امکان هرگونه صلح عادلانه را رد می کند. به عبارت دیگر، اسرائیل یک متجاوز قاتل زنجیره ای است. اگر تهدید آن مهار نشود، اجازه تشکیل هیچ رژیم امنیتی مؤثری را نخواهد داد.