به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سید موسی نامجو وزیر دفاع کشور بود که حدود 30 روز پس از شهادت رئیس جمهور و نخست وزیر آن کشور در 7 مهر 60 به شهادت رسید.
به روایت جماران در خاطراتش آمده است: وقتی آقایان بازرگان و طباطبایی از خدمت امام خمینی (ره) قم برگشتند و در زمین چمن مدرسه افسری از هلی کوپتر پیاده شدند، نامجو به استقبال آنها رفت و به دلیل علاقه فراوانی که داشت. و به آنها گفت: شما که پیش از حضرت بودید، چه هدیه ای برای ما آوردید؟ آقای طباطبایی در پاسخ گفت: با یک جلد قرآن خدمت امام رسیده بودیم. امام قرآن را از ما گرفت، جمله ای بر آن نوشت و به ما داد; ما هم آن قرآن را به شما تقدیم می کنیم».
نامجو قرآن را گرفت و بعد از بوسیدن آن را باز کرد. امام این جمله را در گوشه ای از قرآن با خطی زیبا نوشته بود: «قرآن برای تشکیل مردم است».
روح الله الموسوی الخمینی”
سیدموسی نامجو که بود؟
شهید سید موسی نامجو در پنجم دی ماه 1317 در بندرانزلی دیده به جهان گشود. او که هوش و ذکاوت زیادی داشت در 5 سالگی با خواهرش به عنوان شنونده آزاد به مدرسه رفت و چون شاگرد اول شد رسماً در کلاس شاگرد پذیرفته شد. در سال 1334 پس از مهاجرت خانواده اش به تهران، وارد مدرسه نظام شد و در سال 1337 به عنوان شاگرد برتر مدرسه نظام، دیپلم ریاضی گرفت و وارد مدرسه افسری شد. در سال 1340 با پایان دوره آموزشی افسری به درجه ستوان دومی رسید. او در حین یادگیری زبان های فرانسوی و انگلیسی به سرعت در مدارج علمی و پژوهشی پیشرفت کرد تا به هیئت علمی دانشکده رسید.
قبل از انقلاب 1357 به هیئت علمی دانشکده افسری منصوب شد و پس از انقلاب به ریاست دانشکده ارتقا یافت. وی اولین فرمانده دانشکده افسری جمهوری اسلامی ایران بود و در تحول بنیادین دانشکده افسری در سال 1358 شرکت کرد و پس از شهادت دکتر چمران به سمت وزیر دفاع انتخاب شد و در این سمت باقی ماند. مقام تا لحظه شهادتش که هفتم مهرماه 60 بود.
۲۷۲۱۸
