به گزارش رکنا، بعد از گذشت چند سال از ازدواجمان، انگار اولین بار بود که زیبایی و نجابت چشمان همسرم را می دیدم، به او می گفتم با نگاهم دوستش دارم.
تازه آرایش کرده بودیم و حوصله بحث نداشتم اما…
شوهرم که در مورد قرار ملاقات من با یکی از دوستان مدرسه ام بسیار حساس بود، وقتی دید که من دوباره قولش را زیر پا گذاشتم عصبانی شد.
گفت خوب نیست با این دوستت رفت و آمد کنی و بهتر است کارها را مرتب کنی.
من این حرف ها را نشنیدم و نمی خواستم به توصیه خواهرم افسار زندگی ام را به او بدهم.
ما بارها در مورد این موضوع صحبت می کنیم.
آخرین بار دعوای ما جدی شد.
عصبانی شدم و به خانه پدرم رفتم. وقتی مادر و پدرم مرا دیدند من را رد کردند و خیلی جدی به من گفتند که باید با همسرت زندگی کنی.
رفتم خونه خواهرم. گفت اینجا بمون تا باید بیاد و التماس کنه که بیای خونه.
پشتم گرم بود چون خواهرم است و از یک طرف می خواستم غرور شوهرم را اینطور بشکنم.
دو روز دیگر گذشت و صدای شوهر خواهرم به گوش رسید. گفت چرا تو زندگیشون دخالت میکنی و…
از رفتار خواهرم با شوهرش و عذرخواهی که به خاطر ناراحتی همسرم کرد، فهمیدم که چقدر در رابطه با همسرم اشتباه می کردم.
خواهرم چهار پا دارد و البته خیلی ماهرانه جانش را نجات داد و هیچ وقت فراموش نمی کنم که وقتی به خانه پدرم دعوت شدیم، اگر شوهرش نبود، اول برایش بشقاب آورد.
در این دو روز به چشم خودم دیدم که خواهرم نمی گذارد شوهرش اخم کند و چقدر به فکر همدیگر هستند.
متوجه اشتباهم شدم، گوشی را برداشتم و به شوهرم زنگ زدم.
هر وقت زنگ می زدم جواب نمی داد.
دلم شکست. خواهرم گفت عصبانی نشو بیا عذرخواهی کن.
بدون توجه به حرفش از خانه اش فرار کردم.
رفتم خونه دوستم سریع جواب داد و گفت خانواده همسرش را دعوت کرده و بیا یک بار دیگر قرار بگذاریم.
با گذشت زمان، بیشتر و بیشتر به حقیقت اشتباهاتی که مرتکب شده بودم پی بردم.
رفتم خونه برادرم. همسرش با آغوش باز از من استقبال کرد.
برای اولین بار با او درد دل کردم. گفت برادرم را دوست دارد و عاشقانه زندگی می کنند.
سخنان او بسیار آرامش بخش بود. راست می گفت، من از روز اول مشکلات زندگی ام را جلوی همه باز کرده ام.
برادرم به پیشنهاد این فرشته مهربان به شوهرم زنگ زد و گفت امشب به خانه ما دعوت شده ای.
وقتی برادرم از شوهرم حالش را پرسید با کمی مکث گفت که مشغول خانه داری است و سلام می کند.
شوهرم طفره می رفت و می خواست از آبروی من محافظت کند.
برادرم گفت بیا زنت اینجاست و عاشق توست.
آن شب شوهرم آمد. نگذاشتم خیلی ناراحت شوند.
برای من ارزش زیادی داشت که نشستیم و گپ خوبی داشتیم.
داشتم گریه می کردم. وقتی به چشمان شوهرم نگاه کردم قلبم با تمام وجودم سوخت. می خواستم جلوی برادرم و همسرش عذرخواهی کنم.
او به من فرصت نداد و یک بار دیگر نشان داد که دانش بسیار بیشتری از من دارد. وقتی از من معذرت خواهی کرد، از خجالت ذوب شدم.
لحظه ای که سرم را بلند کردم، با اینکه چند سالی بود که ازدواج کرده بودیم، انگار برای اولین بار زیبایی و نجابت چشمانش را دیدم و به او گفتم که دوستش دارم.
به خانه برمی گردیم. صبح روز بعد خواهرم با توپ پر به من زنگ زد و به من گفت: خب اشتباه کردی و آن را شکستی.
گفت خواهر شوهرت باید می آمد و التماس می کرد که برگردی.
از صحبت های تلفنی او تازه متوجه شدم که در مراسم عقدمان از خواهر شوهرم کینه ای گرفته و حالا می خواهد اینگونه انتقام بگیرد.
همسر برادرم مرا به مرکز مشاوره برد.
در پایان می خواهم خیلی ساده بگویم که هرکسی مشغول زندگی خودش است و به قول برادرم و همسرش خانه و خانواده و زندگی انسان ارزش و منزلت دارد و باید قدر او را بدانیم و به او احترام بگذاریم.
گفتگو با کارشناس:
«مهدیه حمیدی فر» معلم مهارت های زندگی و مربی خانواده می گوید: همه ما معمار اصلی زندگی خود هستیم.
همانطور که در این داستان خواندیم، زن جوان به درستی متوجه شد که وقتی به یک زندگی مشترک متعهد می شویم، اولویت اول همه، همسر و امنیت زندگی است.
و افزود: گذشت، نادیده گرفتن و احترام به عقاید و عقاید همسر در موضوعات مختلف از جلوه های اولویت دار زوجین است.
این مشاور خانواده تاکید کرد: باید توجه داشته باشیم که مسائل دو نفره زوجین نباید از حریم خصوصی آنها خارج شود زیرا ممکن است افراد این امکان را داشته باشند که وارد حریم خصوصی خود شوند و از این موقعیت برای اهداف خود سوء استفاده کنند.
غلامرضا تدینی راد
