به گزارش آنلاین، آیا دایناسورها در 66 میلیون سال پیش با برخورد یک سیارک به زمین و پایان دوره زمین شناسی کرتاسه که از حدود 145 میلیون سال پیش آغاز شده بود، در خطر انقراض بودند؟ این سوالی است که بیش از 40 سال است که ذهن دیرینه شناسان را به خود مشغول کرده است.
کشف، شناسایی و توصیف دایناسورهای جدید سرنخ های حیاتی را در اختیار دانشمندان قرار می دهد. بررسی دقیق‌تر آنچه دانشمندان تصور می‌کردند یک نمونه جوان از یک گونه دایناسور قبلاً شناخته‌شده در این دوره بود، نشان داد که در واقع بخشی از یک فرد بالغ از یک گونه کاملاً جدید است.
کار دانشمندان که بر مرحله زندگی این نمونه متمرکز شده است، نشان می دهد که احتمالاً تنوع دایناسورها قبل از برخورد سیارک با زمین کاهش نیافته است. در عوض، استدلال ارائه شده این است که گونه های دایناسورهای بیشتری در آن دوره هنوز کشف نشده اند.
تحقیقات جدید بر روی چهار استخوان در اندام عقبی این موجود متمرکز شده است. این استخوان ها در داکوتای جنوبی در صخره های سازند نهر جهنم یافت شده و متعلق به 2 میلیون سال آخر دوره کرتاسه است.
هنگامی که دانشمندان برای اولین بار این استخوان ها را بررسی کردند، آنها را به عنوان متعلق به دایناسوری از خانواده Caenagnathid شناسایی کردند. گروهی از دایناسورهای پرنده مانند که دارای منقار بدون دندان، پاهای بلند و دم کوتاه بودند. این فسیل ها و شواهد استنباط شده نشان می دهد که این دایناسورها مانند پرندگان امروزی پرهای پیچیده ای داشتند.
تنها گونه شناخته شده سناگناتید که در این دوره و در همان منطقه یافت شد، آنزو بود که گاهی به آن «مرغ جهنمی» نیز می‌گویند. بدن آنزو پر از پر بود و بالهای قوی و منقاری بدون دندان داشت.
درباره مرغ جهنمی در «فسیلی که سالها دانشمندان را گیج کرد» بیشتر بخوانید.
۵۸۵۸
