تلسکوپ فضایی جیمز وب اسرار تولد ستاره در لبه کهکشان را فاش کرده است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب، پروژه جدید ناسا، اخیراً در یک دستاورد چشمگیر موفق به کشف جزئیات جدیدی از فرآیند تولد ستاره در لبه‌های کهکشان شده است. این منطقه که به عنوان لبه بیرونی کهکشان شناخته می شود، در فاصله بیش از 58000 سال نوری از مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد و یکی از ناشناخته ترین و کم مطالعه ترین مناطق است. تلسکوپ وب با استفاده از قابلیت های تصویربرداری فروسرخ خود توانست نگاه دقیق تری به این مناطق داشته باشد و اطلاعات بی سابقه ای در مورد چگونگی شکل گیری ستارگان و فرآیندهای فیزیکی حاکم بر آنها ارائه دهد. با دی جی همراه باشید.

لبه بیرونی کهکشان و منظره ای که از گذشته می بینیم!

کهکشان راه شیری، مانند بسیاری از کهکشان های دیگر، مناطقی در پیرامون خود دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. این مناطق که به عنوان لبه بیرونی کهکشان شناخته می شوند، حاوی ابرهای مولکولی هستند که محل پرورش ستارگان جدید هستند. یکی از این مناطق Deagle 2S نام دارد که تلسکوپ جیمز وب توانسته است با دقت زیادی آن را بررسی کند.

مشاهدات وب در این منطقه خوشه بزرگی از ستاره های تازه متولد شده را نشان می دهد. ستاره‌های جوان در این خوشه جریان‌هایی از مواد را از قطب‌های خود به فضا پرتاب می‌کنند که یکی از ویژگی‌های کلیدی دوره اولیه تشکیل ستاره است. علاوه بر این، همراه با این خوشه بزرگ، زیرخوشه ای از ستاره ها نیز مشاهده شده است. آنچه قبلاً فقط یک فرضیه بود اکنون توسط وب تأیید شده است.

مشاهدات تلسکوپ جیمز وب از ابر دیگل

تلسکوپ جیمز وب با استفاده از NIRCam (دوربین مادون قرمز نزدیک) و MIRI (ابزار مادون قرمز میانی)، توانست تصاویر بی سابقه و دقیقی از مناطق انتخاب شده در دو ابر مولکولی موسوم به Diggle 1 و Diggle 2 ثبت کند. با حساسیت بالا و فوق العاده خود. وضوح، این ابزارها توانستند این مناطق را که خوشه‌های ستاره‌ای در فرآیند شکل‌گیری را در خود جای داده بودند، با جزئیات غیرقابل مقایسه آشکار کنند. این جزئیات شامل پیش ستاره های بسیار جوان، جریان ها و جت ها، و ساختارهای سحابی متمایز است.

این مشاهدات به دانشمندان این امکان را می دهد که فرآیند تشکیل ستاره در لبه کهکشان راه شیری را با همان دقتی که قبلا فقط در مناطق نزدیک به منظومه شمسی امکان پذیر بود، مطالعه کنند. این داده‌ها به وضوح نشان می‌دهند که منطقه Diggle 2S فعالیت ستاره‌زایی بسیار بالایی دارد و جت‌های مهمی از مواد از قطب‌های این ستاره‌ها به بیرون پرتاب می‌شوند.

کشف جت ستاره های جوان

یکی از مهم ترین اکتشافات این مطالعه، رصد جت های ستاره های جوان است. این جت ها که از مواد پرسرعت تشکیل شده اند، از قطب ستاره های تازه متولد شده پرتاب می شوند. این پدیده در مراحل اولیه تشکیل ستاره رخ می دهد و یکی از نشانه های بارز تولد یک ستاره است.

به گفته دکتر مایک رسلر از آزمایشگاه رانش جت ناسا و نویسنده دوم این مطالعه:

داده های وب چیزی را نشان داد که ما را شگفت زده کرد. جت های متعددی از این خوشه ستاره ای جوان در همه جهات به بیرون پرتاب می شوند. این منظره مانند یک نمایش آتش بازی به نظر می رسد که جویبارها در همه جا تیراندازی می کنند.

این کشف نشان دهنده وجود فعالیت های شدید تشکیل ستاره در این مناطق است و تأیید می کند که فرآیندهای پیچیده حتی در دورترین نقاط کهکشان نیز در حال رخ دادن است.

بررسی ترکیبات و پویایی ستارگان جوان.

ابرهای دیگل، اگرچه در داخل کهکشان راه شیری قرار دارند، اما از نظر ترکیب شیمیایی با بخش‌های مرکزی کهکشان متفاوت هستند. این مناطق از نظر عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم فقیرتر هستند، و آنها را شبیه کهکشان‌های کوتوله و حتی راه شیری در اوایل تاریخ خود می‌کند.

با استفاده از داده های وب، تیم تحقیقاتی چهار خوشه ستاره ای را در ابرهای دیگل بررسی کردند: 1A، 1B، 2N و 2S. در 2S Diggle Cloud، وب توانست خوشه اصلی را که شامل ستاره های تازه متولد شده است شناسایی کند. این منطقه متراکم و فعال است و ستاره های متعددی فواره های مواد را از قطب های خود بیرون می کنند.

آینده مطالعات تولد ستاره

مشاهدات وب از لبه بیرونی کهکشان و ابرهای دیگل تنها آغاز مطالعات آینده است. در آینده، تیم تحقیقاتی قصد دارد با استفاده از داده های به دست آمده از رصدخانه های مختلف، فرآیند تشکیل ستاره در این مناطق را با جزئیات بیشتری مورد مطالعه قرار دهد. یکی از سوالات کلیدی این است که چگونه محیط می تواند بر شکل گیری انواع مختلف ستارگان تاثیر بگذارد. این مشکل می تواند به درک بهتر فرآیند تشکیل ستاره در مناطق مختلف کهکشان کمک کند.

دکتر ناتسوکو ایزومی، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه گیفو و رصدخانه ملی نجوم ژاپن، گفت:

من علاقه مند به ادامه مطالعه روند تشکیل ستاره در این مناطق هستم. با ترکیب داده های رصدخانه ها و تلسکوپ های مختلف، می توانیم هر مرحله از فرآیند تکامل ستاره ها را مطالعه کنیم.

این تیم تحقیقاتی همچنین قصد دارد قرص های اطراف ستاره ها را در نواحی لبه بیرونی کهکشان مطالعه کند. یکی از سوالات مهم این است که چرا طول عمر این دیسک ها در مقایسه با مناطق نزدیک به ما کمتر است. علاوه بر این، تیم تحقیقاتی علاقه مند به مطالعه بیشتر در مورد حرکات جت های مشاهده شده در ابر Diggle 2S هستند.

اهمیت تلسکوپ جیمز وب در مطالعه ستارگان

تلسکوپ فضایی جیمز وب به عنوان برترین رصدخانه فضایی جهان، نقش مهمی در حل اسرار کهکشان ما و فراتر از آن دارد. این تلسکوپ با قابلیت های منحصر به فرد تصویربرداری مادون قرمز، به دانشمندان اجازه می دهد تا به اعماق کیهان نگاه کنند و ساختارهای ناشناخته و مرموز آن را کشف کنند.

وب نه تنها فرآیندهای تشکیل ستاره در کهکشان ما را بررسی می کند، بلکه با مطالعه جهان های دور و ساختارهای کهکشانی به درک بهتر منشأ و تکامل جهان کمک می کند. این پروژه بین المللی که توسط ناسا هدایت می شود و با همکاری آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس فضایی کانادا (CSA) انجام شده است، یکی از بزرگترین دستاوردهای علمی قرن گذشته محسوب می شود و همچنان داده های ارزشمندی را برای درک بهتر ارائه می دهد. از دنیای اطراف ما