به گزارش آنلاین، با وجود چالش هایی که در شناسایی رژیم غذایی حیوانات باستانی وجود داشت، محققان موزه فیلد شیکاگو موفق به شناسایی میوه های فسیل شده در معده این پرنده دندانی شدند.
این کشف جدید نشان می‌دهد که برخلاف آنچه دانشمندان تاکنون تصور می‌کردند، Longipteryx از ماهی تغذیه نمی‌کرد، اگرچه ممکن است حشرات نیز بخشی از رژیم غذایی این پرنده بوده باشند.
با این حال، به گفته روزیاتو، دندان های این پرنده ممکن است کاملاً بی ضرر نبوده باشد، زیرا محققان معتقدند Longipteryx ممکن است از دندان های تیز خود برای دفاع از خود در برابر سایر اعضای گونه اش استفاده کرده باشد.
هنگامی که بقایای این پرنده در سال 2000 در شمال غربی چین کشف شد، دندان های آن برای دیرینه شناسان معمایی بود. در ابتدا بر اساس شباهت این پرنده به مرغ های ماهی خوار امروزی، دانشمندان تصور کردند که این پرنده ماهی می خورد.
محققان قبلاً پرندگانی با شکم پر از ماهی پیدا کرده بودند که معاصر Longipteryx بودند. اما شواهد موجود با این فرضیه سازگار نیست. پرندگان ماهی خوار دندان های زیادی داشتند که در امتداد منقارشان دیده می شد، در حالی که Longipteryx فقط در نوک منقارشان دندان داشت.
در موزه طبیعت شاندونگ تیانیو در چین، دو نمونه فسیلی پیدا شد که ظاهراً چیزی در معده آنها وجود داشت. با بررسی دقیق‌تر مشخص شد که این مواد ماهی یا حشره نیستند، بلکه میوه هستند.
از آنجایی که Longipteryx در آب و هوای معتدل زندگی می کرد، محققان بر این باورند که این پرنده نمی توانست در تمام طول سال از میوه ها تغذیه کند. آنها بر این باورند که رژیم غذایی این پرنده شامل حشرات در فصولی است که میوه ها کمیاب بودند.
اگرچه ممکن است محققان معمای رژیم غذایی Longipteryx را حل کرده باشند، اما هنوز در مورد نیاز این پرنده به دندان های بزرگ تردید وجود دارد. محققان دریافتند که هر دندان Longipteryx با یک لایه مینا به ضخامت 50 میکرون پوشیده شده است.
این مینای ضخیم احتمالاً به عنوان سلاح استفاده می شده است. اگرچه فسیل ها به وضوح نشان نمی دهند که هدف دقیق این دندان ها چه بوده است، اما دانشمندان می توانند برای حل این معما از رفتار حیوانات مدرن الهام بگیرند.
امروزه چندین مرغ مگس خوار دارای زائده های شاخ مانند دندان در نزدیکی نوک منقار خود هستند که از آن برای مبارزه با سایر مرغ های مگس خوار استفاده می کنند.
محققان معتقدند Longipteryx ممکن است از دندان های خود برای رقابت برای منابعی مانند غذا و دسترسی به جفت استفاده کرده باشد.
5858
