فداکاری جوانان یک ملت پشتوانه عظیمی برای پیشرفت/روشنگری دشمن است. یکی از پایه های جنگ روانی دشمن.

به گزارش ایسنا، بیانات رهبر انقلاب در دیدار شرکت کنندگان در کنگره ملی شهدای استان کهگیلویه و بویراحمد که در 3 مرداد 1403 برگزار شد، روز یکشنبه 27 شهریور 1403 در ساعت 1403 منتشر شد. ستاد برگزاری این کنگره در یاسوج.

متن بیانات رهبر انقلاب به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم (1)

و الحمدلله رب العالمین و صلوات و سلام علیک سیدنا ابی القاسم المصطفی محمد و علی خاندان صالحین و پاکان و پرثمر و بقیة الله فی الارض.

خوش آمدید برادران و خواهران عزیز. ابتدا از همه شما که به این وظیفه و وظیفه بزرگ توجه داشتید صمیمانه تشکر می کنم. یعنی زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا. «شهادت» محفوظ است; فداکاری جوانان یک ملت پشتوانه عظیم معنوی و مادی برای پیشرفت یک ملت است. این باید حفظ شود، این باید حفظ شود. نباید گم شود، فراموش شود یا تحریف شود. اهمیت کار شما در حفظ این ذخیره است.

بیانات امام جمعه محترم و همچنین مقاله بسیار خوبی که برادرمان سپاهی خوانده اند، هر دو محتوای صحیح و خوبی دارد. در مورد دستور به مسئولان، انشالله به مسئولان محترم دستور خواهم داد. آقای عارف (2) اینجا حضور دارند، انشاالله به آقای رئیس جمهور هم می گویم. و امیدواریم این افراد به شأن و ارزش معنوی و ملی خود برای کشور مورد توجه قرار گیرند.

استان کهگیلویه و بویراحمد یعنی آن گروه; آنها خاطرنشان کردند که اکنون در قالب یک ولایت یا به هر شکل دیگری که قبلاً بوده است – سابقه ایثار و مبارزه بسیار طولانی است. حالا دوره های قبلی که به جای [امّا] در زمان ما، چنان که به یاد دارم، از ابتدای جنگ، در سال 1342، جد آقا (3) – پدر مرحوم آقای ملک حسینی (4) – که از علمای بزرگ آن منطقه بودند، اطلاعاتی دادند که ایشان. اطلاعات یکی از موارد نادر بود. یعنی او قوی و شجاع بود و دستگاه هم همینطور. [روی آن] حساب کرد، چون می‌دانست که اگر به مردم کوچ‌نشین منطقه دستور جهاد بدهد، جهاد می‌کنند، هرچند کارهایی انجام شده است. در همان زمان سازمان از طایفه دیگری که آن هم از طایفه عزیز است خواسته بود که بروند و با مردم عشایر منطقه بویراحمد بجنگند که توسط یکی از علمای اهل سنت ممانعت به عمل آمد. ما باید به سوابق روابط مذهبی، ملی و قومی خود در این کشور توجه کنیم. یک روحانی اهل سنت اجازه نداد نقشه رژیم برای ایجاد جنگ بین مردم بلوچ و عشایر کهگیلویه و بویراحمد عملی شود. مانع شد، اجازه نداد، فتوای خلاف داد. اینها سوابق این منطقه است.

در دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی عملکرد بسیار خوبی داشتند. هم بعد از تشکیل تیپ فتح و هم قبل از تشکیل تیپ فتح، عناصر [آن] آنها در سازمان های مختلف پراکنده بودند: عناصر مبارز این منطقه تلاش زیادی کردند و کارهای خیر انجام دادند. خاطراتی از آن دوران وجود دارد که اکنون ریشه محکمی در نسخه ها و روایت های تاریخی دفاع مقدس دارد. مثلاً یک گردان تیپ فتح در جزیره مجنون دو سه روز با لشکر بزرگ بعثی عراق روبرو شد، مقاومت کرد و عقب نشینی نکرد. البته آنها شهید شدند، اما توانستند منطقه را حفظ کنند. یعنی این آثار در آنجا هم ثبت شده است، در تاریخ و حافظه تاریخی دفاع مقدس.

یک جمله بگویم: یکی از پایه های جنگ روانی دشمنان هر ملتی و به ویژه در زمان ما ملت عزیز و ایران اسلامی ما این است که دشمنان این ملت بزرگ شوند. این از اول انقلاب وجود داشته است. ترسیدن دائماً به طرق مختلف به ملت ما تبیین، القا و تزریق می شد. از آمریکا بترسید، از صهیونیست ها بترسید، از انگلیس بترسید، از چیزهای مشابه بترسید. همیشه اینطور بوده است. یکی از هنرهای بزرگ امام بزرگوار این بود که این ترس را از دل ملت زدود، به ملت احساس اطمینان و خود اتکایی داد. ملت احساس کرد که قدرت و قدرت درونی دارد که می تواند برای کارهای بزرگ به آن تکیه کند و دشمن هم نمی تواند و دستش آنقدر که وانمود می کند پر نیست.

این حرکت جنگ روانی دشمن وقتی وارد میدان نظامی می شود، نتیجه آن ترس است، عقب نشینی است که قرآن کریم بیان کرده است و توضیح می دهد که این عقب نشینی در واقع باعث خشم خداوند می شود. وecc من يوينريِّهِم يومِيدٍ دويفولوگ فال. تاکتیکی است مانند پیشروی که هیچ عیب و نقصی ندارد: اما منحرف و جزئی است. تاکتیک این است: اگر در مواردی غیر از اینها کنار بکشید، غضب خدا را از دست خواهید داد. در این زمینه نظامی[جور] jw.org در زمینه سیاسی هم همین اتفاق می افتد. [موجب خشم الهی میشود].

در حوزه سیاسی، بزرگ‌نمایی دشمن باعث می‌شود فرد احساس انزوا کند، احساس ضعف کند، احساس کند نمی‌تواند از عهده آن برآید. نتیجه تسلیم شدن در برابر خواسته های آنهاست. [بگویند] این کار را انجام دهید، مراقب باشید؛ این کار را نکن، چشمم. هر چند اکنون انواع حکومت ها با ملت های بزرگ و کوچک این گونه هستند; برعکس، تمام آنچه به آنها گفته می شود «چشم» است. آنها اراده ای از خود ندارند. الان پشت میز دیپلماسی و مذاکرات دیپلماتیک البته آداب و رسوم و شروطی هست. آن چشم را به طرق مختلف می توان گفت; اما در واقع [همان] این چشم است که می بینید. در حالی که اگر به ملت های خود اعتماد داشته باشید، اگر به توانایی های داخلی خود اعتماد داشته باشید، اگر حقیقت وجودی دشمن را بدانید و بدانید که دست او آنقدر که تظاهر می کند پر نیست، نمی توانید بگویید چشم; اما به اینها توجه نمی کنند، به آنها می گویند چشم. این در حوزه سیاست است.

در عرصه فرهنگ، این گسترش به گونه ای دیگر خود را نشان می دهد; احساس انفعال، شیفتگی به فرهنگ دیگری، تحقیر فرهنگ خود، افتخار از پایبندی به فرهنگ بیگانه. عده ای هستند که وقتی صحبت می کنند یا چیزی می نویسند به استفاده از یک کلمه فرانسوی افتخار می کنند. آنها به این افتخار می کنند که از تعبیر ایرانی خود استفاده نمی کنند، بلکه از تفسیر فرانسوی خود استفاده می کنند. حالا یک زمانی می رسد که شما حریف ایرانی ندارید. [مثلاً] تلویزیون تلویزیون است. ما یک کلمه ایرانی برای توصیف آن نداریم. اگرچه زمانی که برای اولین بار ظاهر شد می شد یک کلمه به آن اشاره کرد، اما اکنون باید آن را تلویزیون بنامیم. اما [در مورد] بسیاری از واژه های متعارف رایج در زبان بعضی ها که فرنگی هستند، ما نیاز نداریم. یکی از نتایج این بزرگ‌نمایی این است که فرهنگ، آداب و رسوم، شیوه زندگی، سبک زندگی آنها را می‌پذیریم. ببین خب این جنگ روانی برای دشمن است.

اونی که با جان و دل با این جنگ روانی روبرو شد کیه؟ این جوانانی هستند که شما الان جشن می گیرید، آنها را بزرگ می کنید، که واقعا عالی هستند. آن جوان فلان کشور، از فلان شهر، از فلان قبیله، از فلان استان، که می رود جلوی دشمن می ایستد، در میدان نظامی ترسی به خود نمی دهد، به خود اجازه نمی دهد که تحت تأثیر سخنان سیاسی آنها قرار گیرد، فرهنگ آنها را نمی پذیرد، همان موجودی است که باید مورد قدردانی و قدردانی قرار گیرد. اوست که با تمام وجودش با این جنگ روانی مخالفت می کند. این را زنده کنید. این حقیقت را در این بزرگداشت ها تجسم و نشان دهید. این حرف من است.

همه اینها که گفتی: دست نوشته ها، کتاب ها، فیلم ها، بزرگداشت ها، نام گذاری کوچه ها، خیابان ها و استادیوم ها و… خوب است، همه لازم است. برخی از آنها پیرتر می شوند. منظورم این است که مثلاً اگر اسم خیابان را به نام شهید بگذارید، خیلی خوب است، اما بعد از سه چهار سال مردم می گویند «خیابان شهید بهشتی» و اصلاً شهید بهشتی را به یاد نمی آورند. شما الان مثلا [میخواهید بروید] خیابان شهید بهشتی [میپرسند] کجا میری آقا؟ [میگویید] خیابان شهید بهشتی; مردم اصلاً بهشتی شهید عزیز را به یاد نمی آورند. برخی از آنها چنین هستند; هیچ ایرادی نداره، همون موقع بذارش. برخی از آنها مثل فیلم ماندگاری دارند، مخصوصا کتاب (البته اینها دائمی هستند)، باید کاری کنید که بیرون بیایند. یعنی شما کتاب را منتشر می کنید، عالی، چند نفر این کتاب را می خوانند؟ چند نفر هنگام خواندن آن یادداشت برداری می کنند؟ چند نفر وقتی با دوستان خود در محافل دوستانه می نشینند و آنها را با یکدیگر رد و بدل می کنند از این یادداشت ها استفاده می کنند؟ اینها را در نظر بگیرید. ببین راه چیه چه کاری می توانید انجام دهید تا این کتاب طولانی ترین ماندگاری داشته باشد؟ ماندگارتر از فیلم ها و امثال آن است: می تواند در فردی که کتاب می خواند تحول ایجاد کند.

خب، ما ده ها میلیون جوان در کشور داریم. تعداد چاپ های این کتاب مثلاً به این معناست که اگر ده بار چاپ شود بین ده تا دو هزار – که حداکثر است – [تعداد هر چاپ] بیست هزار جلد است. بیست هزار جلد در مقابل بیست میلیون عدد بسیار کمی است. بیست هزار نفر اول آن را بخوانند و آن بیست هزار نفری که این کتاب را می خوانند، شما به معنای واقعی کلمه این شخصیت را، این شخصی را که توصیف کردید، در سبک زندگی، وجود، در افکارشان، در فرهنگشان تاثیرگذار است. این باید هدف شما باشد. من همیشه به این گروه هایی که برای بزرگداشت شهدا به دیدار ما می آیند – مثل شما – توصیه می کنم که خروجی ها را در نظر بگیرند. کار صرف کافی نیست. این آثار ابزار هستند; ابزار [هم] برای گرفتن نتیجه عجب [اگر] اگر آچار دارید فایده ای ندارد یا مثلاً پیچ و مهره را شل کنید بی فایده است. باید یک کار، چیزی، ابزاری باشد که بتواند کار کند.

انشاءالله خداوند شما را موفق گرداند، شما را تأیید کند. خداوند شهدای عزیز آن منطقه، آن استان را رحمت کند، درجاتشان را علوّ و شفاعت ما را عنایت فرماید و ما را به لطف و رحمت خود با آنان محشور فرماید.

سلام بر شما و رحمت و برکات خدا.

(1) در ابتدای این دیدار حجت الاسلام سیدنصیر حسینی (نماینده ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد و امام جمعه یاسوج) و سردار سرتیپ حمید خرمدل (فرمانده سپاه فتح کهگیلویه و استان دی) بویراحمد) ) اظهاراتی کرد.

(2) دکتر محمدرضا عارف (معاون اول رئیس جمهور)

(3 حجت الاسلام سید شرف الدین ملک حسینی (نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری)

(4) حجت الاسلام سید کرامت الله ملک حسینی (نماینده سابق فقیه در استان کهگیلویه و بویراحمد) فرزند حجت الاسلام سیدصدرالدین ملک حسینی.

(5 سوره انفال، قسمتی از آیه 16؛ و هر کس در آن وقت به آنها پشت کند، مگر اینکه [هدفش‌] عقب نشینی برای نبرد [مجدّد] یا به یک گروه بپیوندید [دیگر از همرزمانش‌] یقیناً غضب خدا او را فرا خواهد گرفت…»

انتهای پیام