این سوالی است که جدای از افکار عمومی، برای بسیاری از افرادی که به عنوان گروه مرجع معرفی می شوند و از نظر الگوهای اجتماعی یا بدتر از آن به قضاوت خودشان – بله به قضاوت خودشان – بی پاسخ مانده است، معتقدند که نظر شخصی مهمتر از سود است. جمعی است.
حرفی نیست اما ظاهر و عواقب آن در اتفاقات این روزهای ورزشی کشور به وضوح مشاهده شده و طعم تلخ ناکامی آن بر کام همه ایرانیان مانده است.
اتفاقی که برای ورزشکار پارالمپیک ما، آقای بیت سیاح، در بازی‌های پارالمپیک 2024 پاریس افتاد، به وضوح نشان می‌دهد که چگونه انجام کاری که من تشخیص می‌دهم، هر چند با نیت خوب، می‌تواند پیامد اجتماعی تلخی داشته باشد.
اما در این میان بد نیست به این موضوع نیز اشاره کنیم. اگر قرار است یک کنش یا واکنش ایدئولوژیک داشته باشیم که در اینجا می توان از آن به رفتار دینی تعبیر کرد، نباید از تمام جنبه های مذهبی تأثیرات اعمال خود آگاه باشیم و از بخشی از آنها که عمدتاً مربوط به احساسات است آگاه نباشیم. . و نه خرد فردی و جمعی؟
در واقع اشتباه نبوده و نیست که علاوه بر محبت اهل بیت علیهم السلام به عزیزان خود بیاموزیم که پیروی از معارف ایشان می تواند نورانی تر از محبت صرف باشد.
اگر جامعه شناسی و سایر رشته های علوم انسانی را نادیده بگیریم و بخواهیم از منظر دینی ورزشکاران خود به موضوع نگاه کنیم، شایسته است به آیات متعدد قرآن و احادیث و روایات ائمه اطهار(ع) مراجعه کنیم. . ، که در آن فردگرایی محکوم می شود. سخنان در ابعاد مختلف گفته شده است و هدیه جمع گرایی، آن هم در ابعاد مختلف.
اما موضوع این است که ورزشکاران ما در شرایطی قرار می گیرند که آموزه های دینی و علمی را به صورت گسترده و ساده دریافت نمی کنند. البته این چالش تنها مختص جامعه ورزش کشور نیست، بلکه به جرات می توان گفت که بخش بزرگی از جوانان ما را در بر می گیرد و به دلیل عدم آگاهی کافی، گاهی به جای شادی و تبلور غرور ملی، باعث ایجاد نشاط می شود. وضعیت مخالف، که البته مطلوب نیست. بله، ناخواسته، نه به خاطر فراموشی یا شرایط خاص، بلکه به دلیل عدم آگاهی کافی و شناخت ناقص.
این در حالی است که نمی توان در کنار توسعه فضای قهرمانی و ورزش حرفه ای در عرصه های مختلف ورزشی، از کوتاهی مسئولان در ایجاد فضای آگاهی بخشی نیز چشم پوشی کرد. ورزشکار همان گونه که برای رسیدن به اهداف ورزشی و حرفه ای خود نیازمند زمینه ای برای گسترش و توسعه فعالیت خود است که از حمایت مسئولین ذیصلاح و بیت المال برخوردار باشد، هر چه بیشتر و شاید بیشتر در زمینه آگاهی بخشی و افزایش دانش. در ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی وجود دارد که مستلزم کمک و مساعدت کسانی است که در دوران قهرمانی آن ورزش در مدیریت آن شرکت می کنند تا در کنار تلاش ورزشکار در عرصه های مختلف بین المللی طعم شیرین این ورزش را نیز بچشند. موفقیت از طرف مردمی که هزینه این موفقیت را با جیب خود می پردازند، تلخ نشوند و غرور ملی را جریحه دار نکنند.
داود ملکی سعیدآبادی
کارشناس امور فرهنگی ورزشی.
