و بالاخره بعد از فراز و نشیب های فراوان و هفته های جنجالی فصل سوم سریال زخم کاری به قسمت پایانی خود رسید.
به گزارش رکنا، این سریال را می توان یکی از بهترین (و به گفته برخی بهترین) کارهای شبکه نمایش خانگی در سه چهار سال اخیر دانست. اثری تکان‌دهنده و پرتنش درباره لایه‌های پنهان روابط و روابط اقتصادی که با روایت داستان زنان و مردانی که در مسیر صعود از نردبان قدرت دست از سر هیچ نمی‌گذارند، خیلی زود به عنوان یکی از پرمخاطب‌ترین سریال‌های جهان معرفی شد. تاریخچه شبکه نمایش خانگی و جای تعجب است که در فراز و نشیب های متعاقب آن، حتی در ضعیف ترین دوره های روایت، از این جایگاه دور نمانده و همیشه به نوعی در اوج پرسه می زند.
اما آن جراحت » چرا و چگونه به چنین مقام و مقامی دست یافت; این به چند عامل مربوط می شود …
«زخم کاری» به خصوص فصل اول و کمی: فصل سوم از همان ابتدا از استانداردهای روایی و قابلیت های روایی بالاتری نسبت به بسیاری دیگر از سریال های ایرانی اعم از تلویزیونی و داخلی بهره مند بود. اینها استانداردهای بالایی است که مردم طرفدار پاکستان از ابتدا برای «ژوخم کاری» تعیین کردند، به طوری که حتی افت نسبی فصل دوم سریال نیز نتوانست مردم را از سریال و «زهخام کاری» دور کند. حتی در ضعیف‌ترین فصلش هم بسیار پرمخاطب‌تر و پرمخاطب‌تر از سریال‌های دیگر شبکه‌های داخلی است که مدیون منبع اقتباسی «زخم کاری» – رمان «بیست زخم کاری» نوشته محمود حسینی‌زاد بودند. از نظر تنوع و عمق شخصیت‌های داستانی، پیرنگ قدرتمند و تنوع و تعدد وقایع داستان – از آنجایی که در هر فصل با یکی دو اتفاق تأثیرگذار مخاطب را مواجه می‌کرد – «زرم کاری» را به یک سر و گردن تبدیل کرد. بالاتر از سریال های دیگر!
اما جالب تر، منابع ثانویه برای اقتباس سریال بود. «زخم کاری» که علاوه بر رمان «بیست ضخ کاری» وقایع دیگری و به ویژه شخصیت سرنوشت ساز سمیرا با بازی رعنا آزادی ور را از نمایشنامه «مکبث» ویلیام شکسپیر اقتباس کرده بود. او این رویکرد را در فصل های دیگر ادامه داد و برای مثال فضا و حال و هوای فصل دوم سریال و شخصیت میثم پسر مالیک را از هملت شکسپیر اقتباس کرد. رویکردی که نه تنها غنای روایت را برجسته می کرد و به نوعی آن را نمایان می کرد، بلکه به نوعی خلأ عناصر دراماتیک را در نبود منبع اقتباسی مانند «بیست زخم کار» در فصل های بعد از بین می برد این سریال نسبت به سایر رقبا از کیفیت بالاتری برخوردار است و همین موضوع باعث شد «زمکاری» در سه فصلی که منتشر شد حتی لحظه ای از رقبای خود عقب نماند و لقب موفق ترین سریال شبکه داخلی را به آن ندهد. یک سری دیگر
این نوع رویکرد اقتباسی را می توان حاصل هوشمندی محمدحسین مهدویان دانست که پیش از این سریال نیز با آثاری چون «ایستاده در غبار»، «ماجرای نیمروز»، «درخت گردو» در سینما ظاهر شد. ، “لاتاری” و حتی “سیشلیک” نشان داده بود که از پیمودن مسیرهای نرفته و ورود به مناطق آزمایش نشده ترسی ندارد. اما این فیلمساز در عرصه سریال سازی بسیار باتجربه تر از سینما قدم برداشت و حداقل زمانی که با نوعی افول و انحطاط در کارنامه سینمایی خود مواجه شد، دوباره در این مسیر ظاهر شد و مهدوی های دیگری را به نمایش گذاشت. که نه تنها چیزی از مهدویان فیلمساز سوژه های جنجالی و جنجالی کم ندارد، بلکه حتی از نظر کیفیت سینمایی هم ممکن است کار گامام جلوتر و فراتر از مهدویان باشد.
یکی دیگر از رازهای محبوبیت و موفقیت «ظرمکاری» ورود مهدویان به عرصه جدیدی از تاریخ بود. با اتفاقات و شخصیت هایی که پیش از این در عرصه سریال سازی – و حتی سینما – تا به حال نمایش داده نشده بود. «زم کاری» از این نظر شبیه هیچ فیلم و سریال دیگری نیست و رمز موفقیت و محبوبیت آن در همین است. این را بگویم در شرایطی که در فیلم ها و سریال های ایرانی بخش زیادی از داستان های روابط عاطفی و عاشقانه، مثلث ها و مربع های عشقی، ازدواج، طلاق و موضوعاتی از این دست نادیده گرفته می شود و معدود سریال هایی که به آن ها نمی پردازند. با این داستان‌ها، آنها در خدمت مدل‌سازی شخصیت‌ها و روایت روابط هستند که انگار از سیاره‌ای دیگر بر روی زمین ما فرود آمده‌اند. با داستان‌هایی که از روابط پنهان قدرت و ثروت می‌گوید، نه خودش، نه کلیت، نه فضا و داستان و نه شخصیت‌هایش شبیه سریال‌های دیگر است و این باعث می‌شود این سریال در نظر عموم به اثری جدید و ارزشمند تبدیل شود. مخاطب .
خیلی ها از جواد عزتی و بازی و حضورش در نقش به ظاهر متناقض ملک – باهوش، بی رحم و جذاب – در رابطه با «زم کاری» یاد کردند و به هر دلیلی از او تمجید کردند. اما بد نیست کمی از این لایه سطحی عقب نشینی کنیم و به بازیگر دیگری اشاره کنیم که جلوه های جدیدی از حضور، قدرت و عمق حضور در «زخم» را به نمایش گذاشت – و از این منظر یکی از دلایل اصلی اوست. قدرت و قدرت داستان سریال هم بود. آره می گویم رعنا آزادی ور که نشان داد «زم کاری» چه گوهری می تواند باشد و اگر کارگردان از ریسک نترسد، چه ابعاد عجیبی از یک شخصیت دست نیافتنی را می توان نشان داد.
البته بازی های خوب این سری. رعنا آزادی ور و جواد عزتی آنها انحصاری نیستند و علاوه بر این دو – و حتی شاید کمی بهتر از این دو – می توان الناز ملک را هم مثال زد – که در نقشی که از نظر سنی و سردی کمی از او دور به نظر می رسد. آرامش، ظلم و البته ظرافت و شکنندگی. او در آن زمان زنانگی خود را نشان داد و در این نقش – که یکی از اولین کارهایش بود – شخصیت قدرتمندی را ترسیم کرد که همیشه یکی از قله های حرفه ای او محسوب می شود.
به هر حال؛ فصل سوم «زمکاری» نیز به پایان رسید و شنیده می شود که کار روی فصل چهارم نیز در دست اجرا خواهد بود. خبری که در کنار امیدواری برای طرفداران سریال، نوعی تردید و تشویش را نیز در خود جای داده است: آیا ادامه سریالی که منشا اقتباسی آن از ابتدا به پایان رسید و دو فصل آینده به صورت انحصاری و انحصاری ادامه خواهد داشت؟ با توجه به توانایی زیاد شخصیت اصلی داستان، منبع اقتباس پیدا شد: خوب است یا نه؟ و این نمی تواند به تدریج محبوبیت و جذابیت سریال را از بین ببرد؟
صبر میکنیم ببینیم چی میشه و چی میشه!
منبع: رضا فرج پور / روزنامه شهروند
