به گفته وی، شرکتی که با فعالیت های خود باعث تخریب اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می شود و در ازای آن در معامله با زورمندان، مسجد یا مدرسه می سازد، این به معنای تقلیل نگاه مسئولیت اجتماعی به امور خیریه و نوعی رشوه اجتماعی است.

فاضلی تاکید کرد: مسئولیت اجتماعی شرکتی نمادی از سطح بالاتر «عقلانیت توسعه» است و ساخت بیمارستان و درمانگاه برای تخریب محیط اجتماعی و میراث فرهنگی تنها نماد رشد و عقلانیت نیست. توسعه این نیست، بلکه حماقت توسعه است.

تاکید می کند که مسئولیت اجتماعی شرکت از نقطه ای شروع می شود که یک شرکت کار خود را به بهترین شکل انجام می دهد. اکثر شرکت ها در ایران پایداری اقتصادی ندارند و مسئولیت اجتماعی شرکت ها باید به بهبود کارهای انجام شده کمک کند.



آیا این خبر مفید بود؟