عصر ایران نوشت: در 25 بهمن 1402 زن جوانی هراسان با پلیس تماس گرفت و از قتل همسر همسایه خود خبر داد.
مسئولان پرونده از صحبت های زن همسایه متوجه شدند که مهناز (کشته شده) و همسرش همیشه با هم اختلاف داشتند و با وجود اینکه یک بار از هم جدا شده بودند، به خاطر فرزندانشان دوباره ازدواج کردند.
زن همسایه گفت:
ساعت 11 صبح بود که شوهر مهناز که کارمند بانک است با من تماس گرفت و گفت بچه هایش در مدرسه هستند و به تلفن همسرش پاسخ نمی دهد. به همین دلیل نگران همسرش بود و از من خواست که به ملاقاتش بروم. به آپارتمانشان رسیدم و چند بار زنگ زدم، اما کسی در را باز نکرد. سپس در را فشار دادم و در باز شد. وقتی وارد خانه شدم ناگهان جسدش را در اتاق خواب دیدم.
پس از برقراری این تماس، بازپرس موسی رضازاده به همراه تیم بررسی صحنه جنایت راهی محل شدند و با جسد زنی 53 ساله در بستر مواجه شدند. چند ساعتی از زمان مرگ نگذشته بود و علت مرگ خفگی اعلام شد.
بررسی ها نشان داد طلاهای مقتول نیز به سرقت رفته است و خراش روی دست زن میانسال حکایت از درگیری او با قاتل خود داشت.
سالم بودن درب های ورودی خانه فرضیه قتل به دلیل سرقت طلاجات مقتول را رد می کرد و از یک سو اختلافات بین زوج میانسال و تماس همسر مقتول با همسر همسایه قوت بخشید. احتمال جنایت خانوادگی
کارآگاهان که به همسر مقتول مشکوک شده بودند برای بررسی دوربین های مداربسته بانک به محل کار وی مراجعه کردند و متوجه شدند نوید (همسر مقتول) در روز حادثه سه بار از بانک خارج شده و مدام در حال صحبت با تلفن بوده است.
در تحقیقات تیم جنایی همکاران نوید، فرضیه قتل توسط همسرش برجسته شد، یکی از همکاران وی در تحقیقات گفت:
چند وقت پیش نوید در مورد استخدام یک قاتل برای کشتن همسرش صحبت می کرد و از من پرسید که آیا کسی را می شناسید؟ بعد که پرسیدم کسی را پیدا کرده است، پاسخ داد که شوخی می کند و با همسرش مشکلی ندارد.
همسرکشی 430 میلیون تومان
در روز حادثه 30 میلیون تومان از حساب مرد میانسال برداشت شد و او بی دلیل بین همکارانش شیرینی توزیع کرد که این شبهه قاتل بودن نوید را تقویت کرد. کارمند بانک که در ابتدا قتل همسرش را انکار کرد به قتل همسرش اعتراف کرد و گفت:
تمام دارایی ام را به همسرم داده بودم و حتی برای مهناز 200 میلیون وام گرفتم اما او اقساط را پرداخت نکرد و مجبور شدم اقساط وام را پرداخت کنم. مهناز حتی حاضر نشد اموالی را که به او داده بودم پس بدهد.
این مسائل باعث شد که اختلافات ما روز به روز بیشتر شود و با اینکه یک بار از هم جدا شده بودیم به خاطر فرزندانم دوباره ازدواج کردیم اما من دیگر طاقت این وضعیت را نداشتم و از یک سال پیش تصمیم به کشتن همسرم گرفتم. من برای کشتن او سناریوهای زیادی طراحی کرده بودم.
ابتدا می خواستم با خوردن قرص او را بکشم، اما می ترسیدم لو بروم. سپس تصمیم گرفتم برای این کار یک قاتل استخدام کنم. سه ماه قبل از قتل همسرم به یکی از دوستانم گفتم و او دو جنایتکار را به من معرفی کرد. پس از چند جلسه به توافق رسیدیم و من آدرس و کلید خانه ام را به آنها دادم تا همسرم را بکشند.
با قاتلان در تماس بودم و پس از دقایقی به من اطلاع دادند که همسرم را با روسری خفه کرده و طلاهای او را به ارزش حدود 400 میلیون تومان به سرقت برده اند. بعد از جنایت آنها را در یکی از خیابان های اطراف دیدم و 30 میلیون تومان دستمزد دادم. سپس برای عادی جلوه دادن اوضاع به زن همسایه زنگ زدم تا وانمود کنم که نگران همسرم هستم.
