دارچین حاوی مقدار قابل توجهی ترکیبات با قدرت آنتی اکسیدانی است و بنابراین با رادیکال های آزاد که باعث پیری سلولی می شوند مبارزه می کند. دارچین فعالیت مغز را افزایش می دهد و تنش های عصبی را از بین می برد. ترکیبات موجود در دارچین از زوال عقل و به ویژه آلزایمر جلوگیری می کند. این ترکیبات عبارتند از سینامالدئید، اپی کاتچین، CEppt (رسوب عصاره دارچین).
عصاره دارچین به طور موثری از تجمع پروتئین بتا آمیلوئید و تاو، ویژگی های بیماری آلزایمر جلوگیری می کند. علاوه بر این، دارچین از سمیت سلول های سیستم عصبی در مدل های حیوانی بالینی و آزمایشگاهی جلوگیری می کند. در واقع دارچین دارای اثرات محافظتی بر روی سیستم عصبی است که از استرس اکسیداتیو و پروتئین های التهابی جلوگیری و کنترل می کند. به نظر می رسد دارچین و به ویژه ماده مؤثر «سینامالدئید» ترکیبی مؤثر و بی خطر برای درمان و پیشگیری از شروع یا پیشرفت آلزایمر باشد.
در مطالعه ای که توسط محققان دانشگاه راش در ایالات متحده با همکاری مرکز پزشکی بازنشستگی جیمز براون در شیکاگو ارائه شد، بهبود عملکرد مغز موش های آزمایشگاهی و بهبود فرآیند یادگیری در آنها پس از استفاده از دارچین نشان داده شده است. درمان های مبتنی بر به خوبی شناخته شده است. این دانشمندان اثر درمانی ذکر شده در بالا را مربوط به وجود ترکیب شیمیایی «بنزوات سدیم» در دارچین می دانند. این ترکیب با له شدن دارچین در داخل بدن آزاد می شود. دکتر پهن می گوید: ما هنوز در مورد چرایی و چگونگی تغییرات در مغز افرادی که توانایی یادگیری قابل توجهی ندارند، نمی دانیم. به طور کلی، در مغز افراد دارای ناتوانی یادگیری، سطح پروتئین GABRA5 در هیپوکامپ بالا و سطح CREB پایین است، اما مشخص شده است که پس از یک ماه درمان مبتنی بر دارچین، این وضعیت به شدت بدتر می شود. . سرمایه گذاری کرد. این ادویه همچنین در کمک به کاهش پیشرفت بیماری پارکینسون موثر است. در مطالعه ای که بر روی موش های مبتلا به بیماری پارکینسون انجام شد، مصرف دارچین به محافظت از نورون ها و بهبود عملکرد عضلات کمک کرد.
البته استفاده از دارچین از نوع سریلانکا توصیه می شود و نه از نوع چینی، زیرا دارچین نوع سریلانکا حاوی ترکیبات کومارین سمی کمتری است. این ترکیبات بر عملکرد کبد اثر منفی می گذارند.
