1- بدون شک هرگز سرنوشت کشور را به دست چند نماینده تندرو نمی سپارند. در سیاست های کلان، جایی برای تصمیم گیری نهادها در برابر این سیاست ها وجود ندارد. از این میان، مجلس نهم برجام را به طور کامل تصویب کرد که بلافاصله مصوبه شورای نگهبان به آن اضافه شد.
من اخیراً دیدم که روحانی به لزوم تصویب برجام در مجلس اعتقادی نداشت، اما رهبری تاکید کردند که مجلس باید در این مورد نظر بدهد و کاملاً حق داشت و آن را تأیید کرد. الان هم همین داستانه
این انتخابات نشانه رویکردی نو و فرخنده برای برون رفت از شرایط سیاسی و بهبود وضعیت جامعه و کشور و اتفاقاً برای رهایی از تندروهای غیرمسئول است. بنابراین تندروها مانعی در این مسیر نخواهند بود.
حمایت آقای مرندی از دکتر ظفرقندی معنای روشنی دارد. چگونه می توان در این مرحله سرنوشت کشور و این روند جدید را به این گروه واگذار کرد؟ گروهی که حتی کوچکترین اطلاعی از جایگاه خود ندارند.
می‌پرسید چرا فقط به مواضع نماینده‌ای که در انتقاد از وزیر پیشنهادی امور خارجه یکجانبه صحبت کرده است، توجه کنید که می‌گوید: برخی در مجلس می‌گویند «یک نفر» به عراقچی رای بدهید. مشخص است که منظور شخص چه کسی است. سپس با تمسخر و نوعی اغراق ادامه می دهد: پس مجلس را تعطیل کنیم!
همه می دانند که نخست وزیر مدت هاست که آقای عراقچی است و این نماینده باید جزئیات را بداند، اما نمی فهمد که اگر تصویب رانت ها و حذف دیگران نبود، نمی توانست با آن به مجلس برود. چند درصد آرا پارلمان در روزی که نماینده آن این کرسی تاریخی و مسئول با 3 درصد حق رای را اشغال کند، تعطیلی واقعی و غیررسمی خواهد داشت. البته به قول مرحوم مظفرالدین شاه همه چیز به درد ما می خورد. وقتی دکتر رانتی و سوری می خواهند استاد دانشگاه شوند، چرا مرحوم مدرس و مصدق با 3 درصد آرای مردم نمی توانند نماینده شوند؟ در کم تجربگی اش همین بس که بهای گزافی برای این سخنان تند بپردازد. دیر و زود است، سوخت ندارد. کسانی که با رویکرد جدید مخالف هستند، نابود خواهند شد.
2- رفتار و گفتار تعداد معدودی از نمایندگان اصطبل مورد توجه اکثریت قرار نگیرد. رفتار نادرست و مخرب آنها که ناشی از بی تجربگی سیاسی است باعث می شود نمایندگان بیش از پیش از آنها فاصله بگیرند. همچنین اعتبار پیش بینی های آن برابر با پیش بینی های نیمه شب 24 تیرماه است.
آنها صدا دارند، اما هیچ واقعیت و معنایی ندارند. اکثر آنها از تهران وارد مجلس شده اند و امیدی به دور بعدی ندارند زیرا می دانند که سیاست تغییر کرده است. نمایندگان شهر همچنین می خواهند با دولت همکاری کنند تا کاری برای مردم منطقه خود انجام دهند، به همین دلیل است که اکثر آنها تخم های خود را در سبد پایداری قرار نمی دهند.
قالیباف و حامیانش به خوبی می دانند که نمی توانند این گروه را کنترل کنند و این نیروهای جدید هستند که می توانند تندروها را نابود کنند. هم در میدان و هم در رسانه. به زودی از صدا و سیما حذف خواهند شد. نمایندگان می دانند که احتمال مصادف شدن انتخابات بعدی مجلس با ریاست جمهوری بسیار زیاد است و نباید با دولتی که حمایت مردمی آن قابل مقایسه با مجلس نیست، درگیر شوند و از این پس نمایندگان به این سمت خواهند رفت. با معیار فاصله و نزدیکی آن به سیاست های دولت قضاوت می شود.
3- نکته دیگری که شاید کمتر مورد توجه قرار گیرد، واکنش احتمالی آقای مدزیکیان به رفتار مجلس در مقابل کابینه وحدت ملی است. مدیکن در رعایت ملاحظات و به قول خودش از دعوا و حتی زخم زبان هواداران پرهیز کرده است. واضح است که او انتظار حمایت متقابل از مجلس را دارد و اگر نگاه کند و دیگران راه خودشان را بروند، حتما عکس العمل نشان می دهد. واکنشی که به نفع تندروهای مجلس نیست.
4- در نهایت یکی از دلایل دیگری که در تحلیل رفتار مجلس حائز اهمیت است و قطعا مورد توجه شما قرار خواهد گرفت، وضعیت منطقه ای ایران است. ایران باید نشان دهد که پس از این انتخابات به سطح متفاوتی از انسجام و وحدت داخلی دست یافته است و اگرچه انتخابات اخیر برای بیگانگان غیرمنتظره بود، اما این انتخابات و انسجام حاصل از آن اتفاقی نیست، بلکه محصول یک روشن و واضح است. اراده جدی آثار آن حتی در رای اعتماد نیز مشهود است. به خصوص که هنوز بحران بین ایران و اسرائیل فروکش نکرده است.
با در نظر گرفتن این ملاحظات و بدون اطلاع از جزئیات مذاکرات مجلس در دفاع یا انتقاد از وزرا، ارزیابی من این است که وزرای پیشنهادی به احتمال زیاد رأی خواهند داد مگر اینکه مورد خاصی را براساس صلاحیت حرفه ای خود نپذیرند.
