مشهورترین ورزشکاران مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)

آیا بیش فعال هستید و نگران این هستید که فعالیت های ورزشی شما تحت تاثیر قرار گیرد؟ دنیای ورزش مملو از ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی یا ADHD است. همانطور که تحقیقات منتشر شده نشان می دهد، بیش فعالی در ورزش برای ورزشکاران مفید است. این اختلال نه تنها مانعی برای ورزشکار محسوب می شود، بلکه حتی می تواند موفقیت در ورزش را نیز به همراه داشته باشد. ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی معمولاً ورزشکاران نخبه هستند و درصد قابل توجهی از کل ورزشکاران را تشکیل می دهند.

در این مقاله لیستی از برجسته ترین ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی را برای شما آماده کرده ایم. اگر ورزشکار هستید یا می خواهید یک ورزش را شروع کنید، اما ADHD شما را از این کار منع کرده است؟ این لیست برای شماست. ملاقات با چهره های معروف ورزشی به شما کمک می کند تا متوجه شوید که بیش فعالی در ورزش ممکن است راز موفقیت شما باشد. با ما همراه باشید.

1- سایمون بایلز – ژیمناستیک

از مشهورترین ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی می توان به سایمون بایلز اشاره کرد. او را پرافتخارترین ژیمناستیک تاریخ آمریکا می دانند. در سال 2022 مدال آزادی ریاست جمهوری را دریافت کرد. دریافت این مدال او را به جوان ترین فرد تاریخ تبدیل کرد که به بالاترین افتخار غیرنظامی دست یافته است. پس از اینکه هکرهای روسی سابقه پزشکی محرمانه او را در سال 2016 فاش کردند، او درباره ADHD خود صحبت کرد. او در آن زمان با این توئیت به این خبر پاسخ داد: «در رنج بودن بیش فعالی و مصرف دارو برای آن شرم ندارد. این چیزی نیست که من را بترساند.”

2- زک ویلسون – بازیکن راگبی

از دیگر نمونه های بیش فعالی در ورزش می توان به زک ویلسون اشاره کرد. او یکی از مشهورترین بازیکنان فوتبال یا راگبی آمریکاست و افتخارات زیادی در این زمینه کسب کرده است. زک ویلسون از دوران کودکی به ADHD مبتلا بوده است. او در این زمینه بیان می کند که عدم توجه و حواس پرتی او هرگز در تمرکز او بر روی این ورزش اختلال ایجاد نکرده است. او در یکی از مصاحبه‌های خود گفت: من خیلی تلاش می‌کنم، اما تمرکز برای من یک چالش واقعی است؛ اما وقتی صحبت از ورزش می‌شود، می‌توانم تمام روز را بدون هیچ مشکلی انجام دهم.

3- مایکل فلپس – شناگر

مایکل فلپس با 28 مدال بدون شک موفق ترین ورزشکار المپیکی تاریخ و مشهورترین ورزشکار دارای بیش فعالی است. مایکل فلپس را می توان نمونه بارز موفقیت در ورزش علیرغم ابتلا به اختلال بیش فعالی دانست. او در زندگی نامه خود نوشت: «وقتی بچه بودم از دیوار سمت راست بالا می رفتم؛ همه به خصوص مادرم، خواهرانم و مربیانم می دانستند که انرژی زیادی دارم و می توانم آن را در ورزش رها کنم. “ورزش هایی از جمله بیسبال، فوتبال، چوگان، شنا یا هر چیزی که فکرش را بکنید.”

4- آدام پیتی – شناگر

در میان دیگر ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی، می توانیم شناگر آدام پیتی را مثال بزنیم. او در رشته خود مدال طلای المپیک را کسب کرده است. یکی از بزرگترین نقاط قوت این ورزشکار این است که او همیشه در مورد سلامت روان خود صادق بوده است. او پیشتر در مورد اختلال بیش فعالی خود صحبت کرده و آن را یکی از دلایل بازنشستگی خود از شنا عنوان کرده بود. او در المپیک 2024 به زمین بازگشت و در 100 متر قورباغه مدال نقره گرفت.

5- تری برادشاو – بازیکن راگبی

تری برادشاو را می توان یکی از بزرگترین پیشگامان فوتبال یا راگبی آمریکا دانست. او نه تنها در ورزش بلکه در زمینه های دیگر مانند میزبانی و طنز نیز شهرت دارد. برخلاف سایر ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی که در این مقاله ارائه می کنیم، ADHD در بزرگسالی و سال ها پس از پایان فعالیت ورزشی وی تشخیص داده شد. او در کتاب خود می گوید: “کاش از کودکی درباره این اختلال می دانستم. سپس شاید بتوانم از مهارت های تحصیلی خود استفاده کنم.” در راگبی تحت تعقیب قرار گرفت.”

6- کوین گارنت – بازیکن بسکتبال

یکی دیگر از نمونه های قابل توجه ورزشکاران بیش فعال کوین گارنت است. او در طول 21 فصل فعالیت ورزشی خود در مهم ترین تیم های بیسبال ایالات متحده بازی کرده است. او در سال 2016 از این رشته بازنشسته شد و نامش در سال 2020 وارد تالار مشاهیر NBA شد. او در کتاب خود عنوان می کند که در سال های آخر دوران ورزشی خود به ADHD و نارساخوانی مبتلا شده است. کوین گارنت را می توان به عنوان نمونه بسیار بارز موفقیت در ورزش با وجود بیش فعالی دانست.

7- میشل کارتر – پرتاب کننده وزنه

میشل کارتر را می توان یکی از بزرگترین ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی دانست. در سال 2016، در طی یک رویداد تاریخی، او اولین ورزشکار زنی بود که در پرتاب تیراندازی جایگاهی کسب کرد. جالب است بدانید که او تا سال 2022 رکورددار این رشته باقی ماند. او از دوران کودکی به بیش فعالی و نارساخوانی مبتلا بوده است. با مدیریت بیش فعال می توانست بیش از 25 سال فعالیت ورزشی حرفه ای داشته باشد. کارتر در سال 2022 از این ورزش بازنشسته شد، اما همچنان در امور مربوط به ورزش فعال است.

8- مولی سیدل – دونده استقامتی

در لیست ورزشکاران دارای بیش فعالی بدون شک باید مالی سیدل را نیز معرفی کنیم. او در سال 2016 در دو رشته استقامتی در المپیک توکیو موفق به کسب مدال برنز شد. در همان سال او همچنین عنوان سریع ترین دونده را در ماراتن نیویورک به دست آورد. او در مصاحبه های خود ماجرا را به گونه ای توصیف کرده است که گویی از سال 2022 به ADHD مبتلا شده است. او همچنین اظهار داشت که تنها زمانی که ورزش های شدید انجام می دهد می تواند کمی خیال خود را راحت کند.

9- آلیسا سیلی – ورزشکار سه گانه پارالمپیک

سیلی یکی از بهترین نمونه های ورزشکار بیش فعال است که علاوه بر این اختلال، از عوارض دیگری مانند ناهنجاری کیاری نیز رنج می برد. او را می توان فردی الهام بخش برای موفقیت در ورزش دانست. زیرا هیچ چیز مانع او نشده است. شما در بزرگسالی با اختلال بیش فعالی تشخیص داده شده اید. وی در این رابطه اظهار داشت: در دوران مدرسه پنج کار را همزمان انجام دادم و اصلاً آرام و آرام نبودم، ده میلیون کار مختلف در سرم وجود دارد و می خواهم همزمان ده میلیون کار مختلف انجام دهم. “اگر یکی از آنها اشتباه کند، می تواند بقیه را خراب کند.”

10- جاستین گاتلین – دونده سرعت

جاستین گاتلین یکی از پرافتخارترین دوندگان سرعت آمریکاست که می تواند خود را به عنوان یکی از ورزشکاران بیش فعال نیز معرفی کند. او 5 بار مدال المپیک را کسب کرد اما در سال 2022 از ورزش بازنشسته شد و چند سال پیش فاش کرد که پس از مثبت بودن آزمایش آمفتامین و محرومیت موقت از ورزش، مدت هاست که با داروهای خاص ADHD خود را درمان کرده است. او همچنین در مصاحبه های خود گفته است که بودن در شن ها بسیار آرامش بخش است و می تواند انرژی او را چندین برابر کند.

11- بریتنی گرینر – بسکتبالیست

گرینر را نیز باید یکی از پرافتخارترین ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی دانست. او 8 بار قهرمان بسکتبال بانوان و دو بار مدال طلای المپیک را کسب کرده است. بیش فعالی در ورزش نه تنها این ورزشکار را متوقف کرده است، بلکه باعث شده از سال 2013 موفقیت های متوالی متعددی را تجربه کند. وضعیت بیش فعالی او در سال 2022 فاش شد! یعنی زمانی که در فرودگاه روسیه وجود روغن حشیش در میان وسایلش منجر به دستگیری او شد. این اتفاق باعث شد برایش پرونده قضایی آماده شود و مشکلات زیادی را متحمل شود. برای تبرئه گرینر، مربی تیم به ADHD او اشاره کرد. وی اظهار داشت: ابتلا به این اختلال باعث شده است که به طور اتفاقی روغن حشیش را به همراه وسایل خود جمع آوری کند.

12- کریس مزدر – لج رایدر

مزدر را نیز باید یکی از مصادیق موفقیت در ورزش با وجود بیش فعالی دانست. او چهار بار در بازی های المپیک شرکت کرده است و در سال 2018 توانست در رشته سوارکاری فانتزی مدال نقره بازی های المپیک زمستانی را کسب کند. او در کودکی به اختلال بیش فعالی مبتلا شد. او در این رابطه می گوید که اسب سواری به او کمک کرد تا بیش فعالی را کنترل کند و علائم این اختلال را کاهش دهد. او همچنین در مصاحبه های خود گفته است که اسب سواری تنها جایی است که می تواند تمرکز کند و این ورزش برای او مانند دارو است.

13- کامی گراناتو – بازیکن هاکی روی یخ

یکی از مشهورترین ورزشکاران بیش فعال، کامی گراناتو است. در سال 1998 کاپیتان تیم آمریکا در این رشته بود و توانست مدال طلای المپیک زمستانی را کسب کند. علاوه بر این، در سال 2002 او موفق به کسب مدال نقره برای تیم هاکی روی یخ زنان شد. در سال 2010، کامی گراناتو به تالار مشاهیر هاکی آمریکا راه یافت. او در بزرگسالی متوجه وجود اختلال بیش فعالی در خود شد. وی در مورد بیماری خود گفت: بیش فعالی هم نقاط ضعف و هم نقاط قوت خود را دارد اما در هر صورت این همان کاری است که با من کرد و آن را با هیچ چیز عوض نمی کنم.

14- آندره تورس – بازیکن بیسبال

آندره بیش از یک دهه در تیم های محلی و کوچک بازی کرد تا اینکه یک روز شانس در خانه او را زد. پس از شروع درمان ADHD، یعنی حدود 5 سال پس از شروع ورزش، مسیر زندگی او نیز تغییر کرد. بیش فعالی در ورزش نه تنها او را محدود کرد، بلکه مسیر موفقیت او را نیز تسهیل کرد. در سال 2010، پس از شروع درمان، او توانست به سانفرانسیسکو جاینتز بپیوندد. از همان لحظه بود که موفقیت های جهانی او آغاز شد. او در مصاحبه های خود اظهار داشته است که استفاده از داروهای درمانی به او در مدیریت بیش فعالی کمک زیادی کرده است.

15- لوئیس اسمیت – ژیمناست

اسمیت با شرکت در سه بازی المپیک توانست یک مدال طلا و یک مدال برنز کسب کند. علاوه بر این باید چندین مدال در لیگ های جهانی و اروپایی به کارنامه او اضافه شود. او یکی از برجسته ترین ورزشکاران بیش فعالی است که تا اینجا در رشته خود موفق بوده است. او در هفت سالگی به ADHD مبتلا شد. او ورزش را ابزاری برای کنترل بیش فعالی خود می دانست. سرانجام در سال 2018، اسمیت از دنیای ورزش خداحافظی کرد، اما دستاوردهای او همیشه در یادها خواهد ماند.

16- نیکولا آدامز – بوکسور

آدامز اولین زن تاریخ است که مدال طلای بوکس المپیک را کسب کرده است. او علاوه بر المپیک 2012 لندن، مجدداً در المپیک 2016 ریو مدال طلا گرفت، پس از سال ها موفقیت و عناوین متعدد، سرانجام در سال 2018 از دنیای ورزش کناره گیری کرد. در سن 15 سالگی متوجه شد که مبتلا به ADHD است. ; اما این مانع از موفقیت او در ورزش نشد. انرژی بسیار زیاد، تلاش بی پایان و همچنین رنجش از این اختلال، او را به یکی از مشهورترین ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی تبدیل کرده است.

17- اشلی مک کنزی – جودوکار

آخرین عضو لیست ورزشکاران بیش فعال، اشلی مک کنزی است. مکنزی نماینده بریتانیا در سه بازی المپیک و چندین مسابقه جهانی و اروپایی بوده است. در سال 2022، او مدال طلای بازی های مشترک المنافع را به دست آورد. موفقیت مکنزی به ورزش محدود نمی شود، او همچنین در چندین برنامه تلویزیونی ظاهر شده است. او در کودکی مبتلا به ADHD تشخیص داده شد. جودو راه حلی برای مکنزی بود تا بر علائم رفتاری این اختلال غلبه کند.

ADHD پایان راه نیست

در این مقاله در مورد معروف ترین ورزشکاران مبتلا به بیش فعالی صحبت می کنیم. با هم دیدیم که این اختلال نه تنها مانع موفقیت در ورزش است، بلکه می تواند شما را به اهدافتان نزدیکتر کند. تعداد این ورزشکاران به ما نشان می دهد که بیش فعالی در ورزش بسیار شایع است و از قضا ورزشکارانی که از این اختلال رنج می برند بسیار موفق ترند. در نهایت خوب است نظر شما را نیز بپرسیم. اگر مبتلا به ADHD هستید یا فردی را در اطراف خود می شناسید که این بیماری را دارد، تجربیات خود را با ما در میان بگذارید. عملکرد شما یا اطرافیانتان در ورزش چگونه است؟

منبع: additudemag