حاتمی سرطان لوزالمعده داشت. در ابتدا همه فکر می کردند زخم معده است و بالاخره فردین نوع بیماری را مشخص کرد.
بر اساس گزارش های صبح حاتمی مبتلا به سرطان لوزالمعده بود. در ابتدا همه فکر می کردند زخم معده است و بالاخره فردین نوع بیماری را مشخص کرد. فردین دوست دکتری داشت که بعد از شنیدن دردهای علی از فردین خواست به علی پیشنهاد بدهد که در یک مهمانی آزمایش خاصی انجام دهد.
فردین با من تماس گرفت و وقتی مطمئن شدیم که قبلا این آزمایش را انجام نداده است، با علی، فردین و داوود رشیدی به بیمارستان دی رفتیم و عصر همان روز مشخص شد که او سرطان لوزالمعده دارد.
دردهای او با کمردرد شروع شد و دکترها گفتند باید راه بروی. سپس پیاده روی در استخر و انرژی درمانی را تجویز کردند تا اینکه چهار ماه بعد با پیشنهاد فردین همه چیز مشخص شد. علی ده روز در بیمارستان خوابید و در این ده روز هر شب در اتاقش برنامه بود. دوستانش با کمانچه و طبل و … نزد او می آمدند و نمی گذاشتند تنها بماند. پس از آن، درد او شدیدتر شد. آنقدر که بعضی شب ها سرش را از پنجره خانه بیرون می آورد و جیغ می کشد.
داستان غم انگیز حاتمی اثر اکبر عبدی
حاتمی فیلمنامه ای به نام «گاردن پارتی» داشت که در آن برای نقش اول روی اکبر عبدی حساب باز کرد. قرار بود اکبر در این فیلم لباس زنانه بپوشد. یک بار عبدالله اسکندری در منزل حاتمی تست گریم روی صورت اکبر انجام داد و دیدند خیلی خوب شد و عملا روی صورتش اثر گذاشت. داستان «گاردن پارتی» در دوره رضاشاه و زمان کشف حجاب اتفاق افتاد. آن زمان عبدی و اسکندری در کنار میر باقری سر صحنه سریال «امام علی» بودند.
ظاهراً در آنجا ماجرای زنانه پوشیدن اکبر را برای میر باقری تعریف می کنند و در نتیجه او نیز بر اساس زنانه پوشیدن عبدی «آدم برفی» ساخته است. علی از دست اکبر و اسکندری خیلی ناراحت شد. بعد از ساخت «آدم برفی» به علی گفتم که داستانش با «گاردن پارتی» کاملا متفاوت است، اما او گفت همین که عبدی در فیلم لباس زنانه می پوشد برای من کافی است که «گاردن پارتی» را نسازم. علی بعد از آن قسمت «گاردن پارتی» را به من داد.
عبدی او را روی تخت ندید
روزی اکبر عبدی برای آشتی به خانه اش آمد. علی آن روزها بیهوش بود. او چیزی ندید و نشنید. اکبر اصرار داشت حاتمی را ببیند. علی روی تخت اتاقش دراز کشیده بود و یک پتوی سفید از سر تا پا او را پوشانده بود. به اکبر گفتیم علی روی تخت دراز کشیده است. اکبر وارد اتاق شد اما بعد از چند لحظه بیرون رفت و گفت کسی روی تخت نیست. با تعجب وارد اتاق شدیم و شمع را کنار زدیم. علی هنوز روی تخت بود، اما آن روزها آنقدر لاغر شده بود که اکبر او را زیر چراغ نمی شناخت. اکبر به سرش زد و گریه کرد. علی آن شب تمام شد.
منبع: اقتصاد نیوز
