عارف اصفهانی; بازار: با وجود هشت هزار واحد صنعتی در قلب صنعت ایران، قلب تولید اصفهان عملکرد خوبی ندارد و این استان در تولید امتیاز خوبی ندارد و سهم غیرقابل قبولی ناچیزی دارد.
همه اینها در حالی است که تولید حجم زیادی از کالاهای داخلی به فعالیت صنایع آن وابسته است، اما در چند سال اخیر به دلایل مختلف سد تولیدکنندگان اصفهان را متوقف کرده است.
سدی که نه تنها در حوزه نقل و انتقالات ارزی و واردات مواد اولیه، بلکه بخش های ساختاری را نیز هدف قرار داده و اصفهان را در این زمینه عقب نگه داشته است. علاوه بر این مشکلات، کیفیت پایین مواد اولیه و کاهش تولید، عدم رقابت با تولیدکنندگان خارجی و تحریم ها از دیگر مواردی است که تولید اصفهان را تحت تاثیر قرار داده است. زخم کهنه ای که سالهاست تولیدکنندگان اصفهانی به آن مبتلا شده اند و انگیزه آنها را از بین برده است.
در همین رابطه یکی از اعضای اتاق بازرگانی اصفهان و یکی از فعالان اقتصادی در گفتگو با بازار با اشاره به آمار کاهش تولید و سرمایه گذاری صنعتی در کشور و به ویژه اصفهان به عنوان یک قطب صنعتی می گوید: این وضعیت حکایت از وضعیت بحرانی صنایع دارد و در این میان بانک ها نه تنها همکاری نمی کنند، بلکه فقط به فکر سود هستند.
مصطفی رناسی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان با موانعی که بانک ها بر سر راهشان گذاشته اند نمی توانند وام بگیرند. وی تصریح می کند: این مثل داستانی است که برای یک فقیر می گویند: «گوشت گران شد و می گوید من گوشت نمی خرم، گران یا ارزان شدن برایم مهم نیست». وضعیت فعالان اقتصادی نیز به همین منوال است، وقتی می خواهید از بانک ها وام بگیرید، نباید چک بد یا معوق و هزاران مانع دیگر داشته باشید که تولیدکننده را از گرفتن وام دور کند، در حالی که وام های سنگین به افرادی پرداخت می شود که گاه حتی تولیدکننده هم نیستند و این موضوع فعالان واقعی را در معرض خطر قرار می دهد.
رناسی: شرایطی مانند روند توسعه بدون زیرساخت های مناسب، اصفهان را با مشکلات مختلفی مانند کم آبی و آلودگی مواجه کرده است که منجر به مهاجرت یا فرار سرمایه ها از این استان شده است.
رناسی با تاکید بر اینکه برای رونق بخش صنعت و معدن باید معضل نقدینگی در صنایع، راهکارها و راهکارهای مالی برای بخش تولیدی شناسایی شود، ادامه می دهد: متاسفانه در سال های اخیر شرایطی مانند روند توسعه بدون زیرساخت های مناسب اصفهان را با مشکلات مختلفی از جمله کمبود آب و آلودگی مواجه کرده است که مهاجرت از این استان یا فرار سرمایه ها را به دنبال داشته است. در حالی که وجود دانشگاه ها، صنایع مختلف و موقعیت جغرافیایی عوامل بسیار مهمی در جذب سرمایه گذار به اصفهان است، اما موارد ذکر شده باعث می شود افراد از این قابلیت ها چشم پوشی کنند و تصمیم به مهاجرت بگیرند.
این فعال اقتصادی به عنوان فردی که از نزدیک با این مشکلات مواجه است، تاکید می کند: اعتمادی باقی نمانده و امیدواریم دولت همانطور که به کاهش تورم توجه می کند به رکود نیز نگاه کند، چرا که صنایع وضعیت خوبی ندارند و رو به بدتر شدن هستند.
آینده مبهم تولیدکنندگان
در همین راستا یک تولیدکننده و بازرگان اصفهانی به همراه این عضو اتاق بازرگانی اصفهان با اشاره به اینکه این روزها تولید در شرایط نامناسبی است و باید به این موضوع توجه بیشتری شود، اظهار می کند: بسیاری از سرمایه گذاران و تولیدکنندگان سردرگم هستند و آینده نامشخصی دارند.
امیر کشانی در گفتگو با بازار در پاسخ به این سوال که آیا تولیدکنندگان مانند گذشته انگیزه سرمایه گذاری در حوزه تولید و توسعه صنعت را دارند، گفت: در این بازار آشفته که با نوسانات قیمت دلار همراه است، تولیدکنندگان قدرت تصمیم گیری را از دست داده اند و دغدغه اصلی آنها در حال حاضر تامین مواد اولیه است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه از دیگر مشکلات تولیدکنندگان می توان به بروکراسی های بانکی و عدم پرداخت وام توسط بانک ها و سود بالای بانک ها اشاره کرد.
این تاجر با تاکید بر اینکه در حال حاضر به دلیل اینکه بانک ها منابع لازم برای سرمایه گذاری در بخش تولیدی را ندارند، با تولیدکننده همکاری نمی کنند، تصریح کرد: بسیاری از سرمایه گذاران ترجیح داده اند به سمت بازار دلار و طلا رفته و از تولید خارج شوند.
وی افزود: با توجه به مشکلات فراوان تولیدکنندگان، بسیاری از کارخانه ها با ظرفیت کمتری مشغول به کار هستند و در صورت تداوم این مشکل به جای اینکه امسال شاهد رونق تولید باشیم، باید منتظر رشد بیکاری و رکود باشیم.
کشانی با تاکید بر اینکه در حال حاضر مواد اولیه خام به فروش می رسد، گفت: مواد اولیه به جای اینکه گران وارد شود و به دست تولیدکننده برسد، باید در داخل کشور به محصولات با ارزش افزوده تبدیل و سپس صادر شود.
در حال حاضر کارگاه های تولیدی کوچک و متوسط مشارکت 80 درصدی در اشتغال دارند. کارگاه هایی که تا چند دهه پیش نقش پررنگی داشتند اما اکنون به دلیل مشکلات نقدینگی که برایشان ایجاد شده به کما رفته اند.
شوک قیمت در بازار تولید
مسعود جمالی، تاجر اصلی در این زمینه در گفتگو با بازار، جهش ناگهانی قیمت مواد اولیه را یکی از دلایل اصلی رکود این کارگاه های اقتصادی می داند و می گوید: در این سال ها تولیدکنندگان با شوک قیمتی مواجه شدند که باعث شد بسیاری از آنها وارد رکود شده و مانند گذشته نتوانند ایستادگی کنند.
وی ادامه داد: یکی از بزرگترین مزیت های این کارگاه ها و واحدهای تولیدی راندمان زودهنگام و سهم بیشتر آنها در اشتغال است، ضمن اینکه کارگاه های بزرگ به زمان بیشتری نیاز دارند تا بتوانند بر اقتصاد تولید اثر بگذارند.
این کارآفرین بزرگ خاطرنشان کرد: کارگاه های کوچک به سرمایه کمتری نیاز دارند، بنابراین می توان در مدت زمان کوتاهی راه اندازی کرد و چند نفر را مشغول به کار کرد. وی تصریح کرد: اگر دولت در این زمینه سرمایه گذاری بیشتری کند و تلاش کند از این کارگاه ها حمایت کند و بانک ها را در این مسیر هدایت کند، می توان انتظار نتایج موثر آن را داشت.
جمالی اضافه کرد: تولیدکنندگان ما نمی توانند با رقبای خود رقابت کنند زیرا در شرایط سختی قرار دارند و حمایت نمی شوند.
وی ادامه می دهد: از سوی دیگر قوانین ایجاد، در حوزه صادرات و قیمت و کمبود نقدینگی به این معناست که تولیدکننده نمی تواند آن طور که باید و شاید با شرایط خود را به روز کند و مجبور می شود با همان امکاناتی که دارد بسازد یا با تعطیلی مواجه می شود.
یک صنعتگر اصفهانی نیز در این زمینه با اشاره به اینکه نقدینگی و مشکلات بانکی صنعتگران و شهرک های اصفهان را تحت فشار قرار داده است، خاطرنشان می کند: مرزبندی بین اصناف و صنایع و همچنین ایجاد بروکراسی های اداری و هزارتوها در حوزه صنعت، صنعتگر را بی انگیزه و خسته می کند.
بوروکراسی اداری صنعت را فلج کرده است
محمدرضا برکاتین در گفتگو با بازار و در پاسخ به این سوال که مرزبندی صنعت و اتحادیه به چه معناست، می گوید: مجوزها به راحتی توسط اتحادیه ها صادر می شود، فیلترها و بروکراسی های سختگیرانه در صنعت وجود دارد، در حالی که در اتحادیه ها به راحتی مجوز داده می شود و اتحادیه ها در این زمینه مشکل کمتری دارند.
وی با بیان اینکه در بسیاری از موارد تهیه کننده را درگیر مسائلی کرده ایم که باید در نکته دیگری که به او ربطی ندارد به دنبال آن باشیم، می افزاید: این موضوع منصفانه نیست و تهیه کننده را با مشکلات زیادی مواجه می کند.
رئیس انجمن شرکت های پیمانکاری و مهندسی نفت، گاز و پتروشیمی ادامه می دهد: باید توجه داشت که در کوتاه مدت نمی توان شاهد تغییراتی در واحدهای تولیدی بود، اما در شرایطی هستیم که تا حدودی از فشار مشکلات کاسته شده است.
برکاتین: دولت سیزدهم باید به مشکلات تولیدکنندگان توجه کند تا از مشکلات صنعت تولید و جامعه کاسته شود زیرا نقطه کور تولید در اصفهان عدم حمایت است.
برکاتین ابراز امیدواری می کند که دولت سیزدهم برای کاهش مشکلات صنعت تولید و جامعه به مشکلات تولیدکنندگان رسیدگی کند چرا که نقطه کور تولید در اصفهان عدم حمایت است.
وی از مسئولان خواست تا نگاهی به وضعیت تولید در اصفهان داشته باشند و به این نکته توجه کنند چرا که اصفهان به عنوان یک استان صنعتی مملو از تولیدکنندگانی است که برای خود حرفی برای گفتن دارند و با حمایت از آنها می توان جلوی خام فروشی را گرفت و اقتصاد استان و کشور را متحول کرد.
این صنعتگر تاکید می کند: اگرچه در کوتاه مدت نمی توان شرایط را تغییر داد، اما اگر مشکلات را از روی دوش تولید برداریم، می توان شاهد تحولات بزرگی در این زمینه بود.
تولید با ظرفیت کمتر از اسمی
در حال حاضر برخی از تولیدکنندگان اصفهان با کمتر از 50 درصد ظرفیت اسمی تولید می کنند و با توجه به شرایط بازار و نوسانات ارزی و افزایش قیمت حامل های برق با مشکلات زیادی مواجه شده اند. این در حالی است که آنها تصویر روشنی از آینده ندارند و نمی دانند سرنوشتشان چه خواهد شد.
نوسانات قیمت مواد اولیه و تامین سرمایه در گردش مورد نیاز از جمله مواردی است که تولیدکنندگان را در گردباد مشکلاتی انداخته است و دریافت تسهیلات بانکی نیز به معنای عبور از هفت خوان رستم است. به گفته باغداران، اگر مسئولان دولتی از صنعت اصفهان حمایت لازم را نکنند و باغداران را نادیده بگیرند، معلوم نیست قلب صنعت کشور تا کی می تواند به درستی به تپش برسد.
