علی باقری سرپرست وزارت امور خارجه:
سرپرست وزارت امور خارجه گفت: عملیات «وعده صادق» تحول بسیار مهمی بود، این یک پیشرفت بزرگ در تقویت توان بازدارندگی ما بود و تحول مهمی در روابط منطقه‌ای بود، ببینید همه کشورهای منطقه از آن استقبال کردند و حمایت کردند.
علی باقری سرپرست وزارت امور خارجه گفت: نکته ای که باید در نظر بگیریم و در دولت سیزدهم نیز مورد توجه قرار گرفت، تجمیع مولفه های قدرت ملی در حوزه مدیریت تهدید بود که می توان از آن بهره برد و اهرم کرد. برای مدیریت مکانیسم ها و شرایط جدیدی که در محیط بین المللی به وجود می آید برنامه داشته باشید.
به گزارش ایلنا، بخش هایی از مصاحبه باقری را در ادامه می خوانید:
- ما نباید توانمندی های کشور را به سمت یک مسیر مشخص سوق دهیم، باید کشور را بر اساس برنامه های ملی هدایت کنیم تا زمینه های ترقی فراهم شود و مولفه های قدرت کشور در زمینه های مختلف تقویت شود و مولفه های جدیدی ایجاد شود که این عرصه ایجاد شود. در دولت سیزدهم در ادامه کارهای خوبی که قبلا انجام شده بود تشکیل شد، بنابراین مهم این است که در جایی از دنیا تحولی رخ دهد، نمی گوییم مهم نیست، بلکه تاکید ما باید بر استفاده از قدرت باشد. مولفه های قدرت را در موقعیت های مختلف می دهد.
- نکته مهم این است که در این مدت در وزارت امور خارجه تاکید ما بر این بود که در سیاست خود تنوع راهبردی داشته باشیم. یعنی سبد سیاست خارجی نباید فقط یک نوع ابزار داشته باشد. ابزارهای گوناگون و راهبردهای متنوعی داشته باشیم تا بتوانیم بر اساس و با استفاده از این استراتژی ها و بر اساس شرایط بیرونی و محیطی که پیش می آید و تحت کنترل ما نیست، عمل کنیم. مثلاً بین روسیه و اوکراین اتفاقی بیفتد یا فلان شخص در آمریکا به قدرت برسد یا رژیم صهیونیستی در غزه و جهان جنایت کند یا اتفاق دیگری در آینده رخ دهد که خارج از پیش بینی های جهانی است. به عنوان مثال، کسی که او پیش بینی نکرده بود که چنین اتفاقاتی در اوکراین رخ دهد یا این وضعیت در غزه اتفاق بیفتد. اما یک کشور موفق با این تحولات سازگار نیست، برنامه توسعه ملی خودش را دارد، اما در اختیار دارد سبد و بیان مدیریتی شرایط مختلف را دارد تا بتواند تخصیص های متفاوتی داشته باشد.
- به عنوان مثال در دولت سیزدهم نیز سیاست همسایگی را به صورت جدی دنبال کردیم که به صورت عینی قابل رعایت است و شعاری نیست. آغاز روابط ما با برخی کشورها و حل مسائل و مشکلاتی که با برخی همسایگان داشتیم. توسعه جدی همکاری های ما با این کشورها یکی از زمینه ها بود. حوزه دیگر تقویت حمایت جمهوری اسلامی ایران از جنبش مقاومت است. ببینید، هر دو عرصه با هم بوده اند. از طرفی وقتی احساس کردیم بازیگری در حال بی ثبات کردن منطقه است، عملیات تنبیهی علیه او انجام دادیم. این موارد ممکن است در شرایطی با یکدیگر اصطکاک داشته باشند، اما آن تنوع رهبری و مدیریت هوشمندانه و رهبری صحیح سیاست خارجی به حدی بود که نه تنها با هم تضادی نداشتند، بلکه هم افزایی را ایجاد کردند.
- مثلاً مسئله فلسطین و غزه به همکاری ایران و عربستان تبدیل شد، یعنی در واقع پیشنهاد ایران به عربستان برای برگزاری نشست سران کشورهای اسلامی در ریاض بوده است یا عملیات قول صدوق تحول بسیار مهمی بود. . این یک پیشرفت مهم در روابط منطقه ای بود. ببینید همه کشورهای منطقه از او استقبال کردند و از او حمایت کردند. تا همین اواخر برخی جریانات در منطقه جوی ایجاد می کردند که قدرت نظامی و موشکی ایران آرامش منطقه را بر هم می زند. ایران از این مولفه قدرت خودش استفاده کرد و همه گفتند تثبیت کننده است و این هنر دیپلماتیک و هوشمندی است. می تواند چنین سودی را برای کشور به ارمغان بیاورد.
- در درون خودمان باید بتوانیم مدیریت عالی، راهبردی و آینده نگر در تجمیع، تدوین و تولید مولفه های انرژی برای تامین منافع کشور در شرایط مختلف و بین المللی، تضمین امنیت ملی و تضمین عالی ترین منافع ملی داشته باشیم. . ما باید تمامیت ارضی خود را تضمین کنیم تا بتوانیم پیشرفت، صلح و توسعه کشور را به مردم ارمغان برسانیم.
- در مذاکرات رفع تحریم‌ها نیز دقیقاً همین نظر وجود داشت، در حالی که ما تاکید، اصرار و تلاش می‌کردیم خطوط قرمز خود یا چارچوب‌های مرتبط با منافع ملی خود را حفظ کنیم، اما طرف مقابل به دلیل اولویت‌های خود در این مسیر تعلل کرد. طرف مقابل ما را به بن بست نرساند، ما از مسیرهای دیگری استفاده کردیم، به همین دلیل در دولت جدید اگر مذاکرات برای رفع تحریم فعال شود، این ظرفیت را داریم. یعنی اینطور نیست که یک مسیری را برویم و بعد به بن بست تبدیل شود. در دولت سیزدهم به این نتیجه رسیدیم که در عرصه سیاست خارجی در بن بست نیستیم و این به نظر من بسیار مهم است که بتوانیم از مولفه های قدرت خود به درستی استفاده کنیم.
