تاریخچه همه پرسی صندوق طلا

گزارش کردن مبانی اندیشه و فرهنگ تبلیغی، حجت الاسلام علی نعمتی در یادداشتی با عنوان «تاملی در همه پرسی صندوق طلا» نوشت:
تورم آنقدر آفت است که اقتصاد و کشوری را که در واقع باید ام الخبائث نظام اقتصادی نامید، می سوزاند. یکی از شاخه های این شجره شیطانی که ریشه در سیاست های دولت و نظام بانکی دارد، افول قرض الحسنه است، زیرا وام دهنده علاوه بر اینکه از مصرف فعلی خود صرف نظر می کند، باید تحمل کند. ضرر ناشی از کاهش ارزش پول این سختی بسیاری از هموطنان را به ایجاد وام طلای محلی یا صندوق های مبتنی بر طلا سوق داده است. در این میان سؤالات دینی خاصی نیز مطرح می شود که در زیر به یکی از آنها اشاره می شود و پاسخ پیشنهادی مورد نقد و ارزیابی قرار می گیرد.

سؤال: ما یک صندوق قرض الحسنه داریم که همه اعضای صندوق هر ماه معادل طلا را نقداً پرداخت می کنند (مثلاً یک گرم یا نیم گرم طلا) و کل مبلغ جمع آوری شده به فردی که از طریق قرعه کشی انتخاب می شود وام می دهد. ملاک سهمیه هر ماه، ارزش یک گرم طلا در تاریخ معین است (مثلاً ارزش یک گرم طلا در پانزدهم هر ماه). آیا این نوع عملیات در صندوق قرض الحسنه از نظر فقهی و شرعی مشکل دارد؟

پاسخ: اگر وام مذکور به صورت پولی باشد (حتی اگر معادل قیمت طلا باشد)، برای بازیابی آن مبلغ فقط می توانند شرط کنند که علاوه بر اصل، تورم نیز کاهش یابد (کاهش). در ارزش پولی) نیز باید بازگردانده شود و شرط بیشتر از حد مجاز است. اما اگر وام به صورت طلا باشد (حتی اگر همان طلا قرض داده شود و وام گیرنده در همان جلسه طلا را به پول نقد تبدیل کند یا به وام گیرنده اختیار داده شود که طلا را از قرض دهندگان خریداری کند و سپس طلا گرفته شود. به عنوان وام)، در زمان بازپرداخت، ممکن است وام گیرنده ملزم به پرداخت طلا یا با توافق طرفین، قیمت روز طلا باشد.

به نظر می رسد هیچ یک از دو بند پاسخ که به صورت جمله شرطی بیان می شود، با فرض مشکل موافق نباشد. در این پاسخ سعی شده است موضوع وام طلا از نظر معاملات نقدی (پولی) و جنسی (مالی) مورد ارزیابی قرار گیرد. فرض دوم (از عبارت «اما اگر قرض به صورت طلا باشد…»، ناظر به قرض مانند کالای مشابه است که روشن است، اعم از اینکه ضرری متوجه قرض دهنده و قرض گیرنده نمی شود. رد مشابه یا قیمت آن. این فرض اگرچه موضوع را تصحیح می کند، اما با مفهوم ما ناسازگار است، زیرا نه تنها از فیزیک طلا در این پرداخت ها استفاده نمی شود، بلکه قصد و رویکرد طرفین، وام مالی به نام طلا نیست.

در صورت اول (عبارت «اگر قرض به صورت پول باشد…») که وام پولی است، موضوع تمام نمی شود; چون پول عنوان با مثال نیست. حداقل در مورد وجود سکه (یا ارز) خارجی همراه با ارز در گردش در کشور است و بنابراین می توانید همانگونه که صندوق قرض الحسنه ریالی داشتید، صندوق قرض الحسنه ارزی داشته باشید. علاوه بر این، پول ملی لزوماً منحصر به واحد پول ملی نیست. واحد پول ملی (فیات پول) یکی از بحث برانگیزترین ارکان اقتصاد سرمایه داری است. در طول تمدن اسلامی به ویژه در آغاز اسلام و دوران حکومت پیامبر (ص) و علویان (ع) حداقل دو سکه طلا و نقره (دینار و درهم) به طور همزمان و مستقل از یکدیگر در گردش بوده است. ; و ادعای معصوم در مورد رواج ضرب سکه ایرانی و رومی به خوبی می تواند نشان دهنده عدم اعتبار چیزی به عنوان پول ملی جامعه اسلامی باشد.

بنابراین برای پاسخ به این سوال باید دید آیا صندوق مذکور ارز ریالی یا ارز دیگری مانند پول طلا را مبنای عملیات خود قرار داده است؟ آنچه قابل تامل است این است که بررسی رفتار این متقاضیان حاکی از دور شدن آنها از پول مشروط به تورم و کاهش ارزش ریال به سمت ارزی باثبات است. به عبارت دیگر، موسسان این صندوق و مشتریان آنها طلا را نه به عنوان یک کالا (و در نتیجه وام کالا)، بلکه به عنوان ارز جایگزین ریال می دانند. پس بحث قرض به ریال نیست که اضافه پرداخت آن مصداق ربا و حرام است، بلکه بحث قرض به پول طلا است.

در نهایت برای معنای واقعی مبادله با پول طلا (به عنوان پول ریالی) وجود واحد پولی در طلا لازم است. خواه دینار 4.25 گرمی باشد یا هر واحد دیگری با نام و وزن دلخواه که برقرار شده و مبنای عملیات پرداخت است. معامله بر اساس گرم طلای ذکر شده در مورد مشکل، از آنجایی که واحد وزن طلا است، شبهه معامله قرض و کالایی را ایجاد می کند. در عین حال، بعید نیست که این شیوه برخورد با طلا که در سؤال آمده، برخورد «پولی» با طلا باشد و نه برخورد «تجاری» با طلا و اعتبار آن، زیرا ابتدا در اسلام ، برخورد با درهم و دینار به عنوان واحد وزن بعید نیست. برای نقره و طلا رایج بوده است، اگرچه نادر و کمیاب هستند.

در غیر این صورت پول طلا پول واقعی است به این معنا که ارقام رد و بدل شده در سیستم صندوق فقط باید سندی باشد که نشان دهنده تعداد معینی سکه (واحد طلا) باشد و بدون توجه به گردش سکه ها، وجود داشته باشد طلای اصلی سکه برای تسهیل مبادلات پشتیبانی 100٪ ضروری است. اما در این صندوق ها خبری از طلای خالص یا فیزیکی نیست. این سؤال ما را به یاد شبهه «اعتباری» واحد طلا می اندازد; و اینکه آیا می توان اعتبار یک پول یا دارایی واقعی را مبنای پرداخت یا «ارز» در نظام پرداخت شرعی قرار داد؟ مثال امروزی ارزهای دیجیتال یا ارزهای دیجیتال است که ارزش آنها به طلا یا دارایی فیزیکی دیگر مرتبط است. اگرچه برخی از ایده‌ها را می‌توان از نمونه‌های مرتبط با سایر دارایی‌ها (مانند دلار) گرفت.

این سوال آخر دارای شکاف هایی است که پرداختن به آنها به زمان زیادی نیاز دارد. اما به عنوان جمع بندی و ارائه راهکار برای این طیف از افرادی که سعی در حفظ ارزش پول خود و تسهیل سنت ارزشمند قرض الحسنه دارند، می توان مدلی از صندوق های طلای قرض الحسنه را پیشنهاد داد که بر اساس تجربیات آنها است. . در بازار طلا – و یا با همکاری و همکاری فعالان بازار طلا – حفظ معادل واقعی طلا با قوانین و استانداردهای این حوزه – به ویژه قوانین مربوط به شفافیت. نمونه های زیادی از این صندوق ها در دنیا وجود دارد که اگر انحصار پول را از بین ببرند و آن را رواج دهند، می توانند بخش مهمی از نیاز مردم به سیستم پرداخت سالم را برطرف کنند. البته این پرسش نیز به نوبه خود منوط به روشن ساختن اذهان مردم، سیاست گذاران و کارشناسان اقتصادی نسبت به غیرعلمی و غیر فقهی بودن گفتمان «پول ملی» است.
/ منبع: شبکه اجتهاد