به گزارش گروه پارلمانی خبرگزاری تسنیممرکز پژوهش های شورای اسلامی شهر در بیانیه سیاستی استفاده از نخبگان و متخصصان در چرخه خدمت به کشور، نخبگان را یکی از مهمترین ارکان حاکمیت و پیشرفت کشور دانست و عدم استفاده از توان را بیان کرد. این قشر در حل مشکلات جامعه و پنهان ماندن نخبگان از چرخه نفوذ کشور؛ آسیب های فراوان و تأخیرهای درازمدت را به همراه دارد و بدون حضور و فعالیت آن، برنامه های توسعه با چالش های جدی مواجه خواهد شد. بنابراین لازم است برای حفظ نخبگان و متخصصان و استفاده از آنها در داخل و خارج از کشور در چرخه خدمات و مشارکت در حل مشکلات پیش رو، نگاه و تمرکز مدیران کشور از پدرسالاری به نخبه گرایی تغییر یابد و در کنار آن در بخش دولتی باید از ظرفیت های بخش خصوصی برای جذب و حفظ نخبگان کشور استفاده کرد.
با توجه به اهمیت و ضرورت مهاجرت نخبگان در برنامه هفتم توسعه، مرکز پژوهش های شورای اسلامی در راستای وظایف محوله و برای تکمیل مطالعات، جلسه ای را در طول سلسله جلسات با حضور دستگاه های اجرایی مسئول، نمایندگان برگزار کرد. شورای اسلامی و جمعی از نخبگان را برگزار کرد. نتایج نکات مطرح شده در جلسه حاکی از آن است که جایگاه نخبگان و کارشناسان نیازمند توجه ویژه و جدی متولیان امر است. این موضوع نیازمند راهکارهای فوری و به موقع به ویژه در برنامه هفتم توسعه کشور است. بر اساس تمامی مباحث مطرح شده در جلسه مذکور، محورهای پیشنهادی زیر جهت درج در دستور کار سیاست گذاران ارائه می گردد.
1- بهبود فرآیندها، ساختارها و مقررات نهادهای مرتبط با امور نخبگان با هدف حمایت، هدایت و بکارگیری نخبگان در چرخه خدمت به کشور از طریق.
– هماهنگی و انسجام در تدوین سیاست ها، برنامه ریزی و نظارت بر نخبگان و استعدادها بین نهادها و مراکز مرتبط با حمایت از نخبگان تحت حمایت یکسان.
– تغییر و تغییر تمرکز بنیاد ملی نخبگان از تصدی به سمت تسهیلگری با تاکید بر حمایت از فعالیت های گروهی نخبگان به جای فعالیت های فردی متمرکز.
– اصلاح و اصلاح آیین نامه ارتقای کادر علمی و ارزشیابی دانشجویان تحصیلات تکمیلی با رویکرد حل مسئله.
– ایجاد واحد ارتباط با نخبگان و کارشناسان ایرانی خارج از کشور در سفارتخانه های جمهوری اسلامی ایران. حداقل در ده کشور دارای بیشترین تعداد نخبگان و کارشناسان با هدف جمع آوری آمار و ارقام مستند از نخبگان و کارشناسان ایرانی خارج از کشور و جمع آوری برنامه های تحقیقاتی و نیازهای تخصصی و مهارت های شغلی با توجه به رشته تخصصی و توان نخبگان. در مراکز علمی و صنعتی کشور.
– درج امتیاز همکاری با نخبگان ایرانی خارج از کشور به عنوان امتیاز آموزشی و پژوهشی در قوانین ارتقای اعضای هیات علمی.
– گسترش دامنه مفهوم نخبه گرایی و تنوع بخشیدن به شاخص های نخبگی گروه های مختلف علمی، هنری، قرآنی و مهارتی بر اساس حل مشکلات کشور.
2- ایجاد انگیزه در بخش های غیردولتی برای همکاری و استفاده از توان علمی نخبگان در دستگاه اجرایی و تصمیم گیری از طریق.
– تسهیل فرآیند جذب و بهره مندی شرکت ها و صنایع نخبه بخش خصوصی و دولتی ایرانی در داخل و خارج از کشور و حمایت هدفمند از سازمان ها به تناسب استفاده از نخبگان.
– هدایت ظرفیت مسئولیت اجتماعی شرکت ها و صنایع کشور برای حمایت از نخبگان و متخصصان کشور.
– ارزیابی و رتبه بندی سازمان ها، صنایع و شرکت ها و دستگاه های اجرایی نخبه با شاخص هایی چون بهره وری بالا، با سهم بسزایی در تحقیق و توسعه، برخوردار از آخرین تحولات علمی و فناوری و در نهایت دارای جایگاه برتر در توسعه کشور و تعریف. و بر این اساس جایزه ملی را اعطا کند
– زمینه سازی و حمایت از تشکیل صندوق های سرمایه گذاری برای استعدادهای برتر و نخبگان
3- توسعه تفکر نخبگانی و تکریم نخبگان در جامعه از طریق رسانه های نوشتاری، دیداری و شنیداری از طریق؛
– تقویت فرهنگ مدارا و احترام نسبت به جامعه نخبه
– ایجاد یک شبکه استراتژیک از روشنفکران برای به اشتراک گذاشتن منابع و توان تخصصی، هم افزایی و هماهنگی بین نخبگان.
– ایجاد محتوای جدید برای کودکان و نوجوانان، تربیت منظم معلم برای تقویت هویت دینی-ملی با محوریت تربیت قهرمان به دانش آموزان، معرفی و ارتقای شخصیت های نخبه و علمی و دستاوردهای برجسته بومی در زمینه ها و رشته های مختلف اطلاعات علمی در زمینه های مختلف فرهنگی. و قالب های رسانه ای، مانند کتاب، فیلم، انیمیشن، رویداد، بازدید، مستند، تولیدات تئاتر و غیره.
– برند ملی در موضوعات علمی، فناوری، بهداشتی، فرهنگی و اجتماعی توسط معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور و پوشش رسانه ای آن در رسانه ملی.
4- ارتقای کیفیت و پویایی تحصیلی در نظام آموزش عالی همراه با ارتقای معیشت و رفاه نخبگان جامعه با هدف جذب و حفظ آنها.
– ارتقای سطح کیفی دانشگاه ها از طریق موسسه ملی تضمین کیفیت در آموزش عالی
– گسترش مسابقات و جشنواره های علمی ملی و بین المللی با هدف حمایت از گروه های نخبه
– تعریف همکاری های علمی و فنی با نخبگان و متخصصان ایرانی خارج از کشور در قالب های مختلف (تمام وقت و پاره وقت، مشاور و مدیر پروژه، راهنما، مشاور و داور پایان نامه، دانشیار و …)
– همکاری و استفاده از توان و ظرفیت اساتید بین المللی برای تدریس و پژوهش در دانشگاه های کشور.
– انجام پروژه های علمی مشترک با بهترین دانشگاه ها و محققان جهان
– ایجاد همسویی و هم افزایی بین سیاست های آموزشی، اقتصادی و صنعتی کشور در قالب سند توسعه سرزمینی.
– پرداخت هزینه تحقیق به دانشجویان دکتری.
5- فراهم آوردن بستر تحقیق و توسعه، فناوری و نوآوری در استانداردهای کیفی بالا با هدف انجام فعالیت های نخبه از طریق؛
– ایجاد مکانیزمی برای افزایش مشارکت بخش تحقیق و توسعه به حداقل 2 درصد تولید ناخالص داخلی با فعال سازی و تقویت اقتصاد دانش.
– افزایش سرمایه خطرپذیر برای حمایت از تحقیقات نخبگان و ایده های علمی.
– تعریف طرح های بزرگ ملی با هدف بکارگیری نخبگان در پیشبرد آنها
– ایجاد، توسعه و حمایت از نهادها و صنایع پیشران به عنوان بستری برای رشد و فعالیت نخبگان و کارشناسان به عنوان واسطه بین دولت و جامعه نخبگان.
– تجهیز و به روز رسانی مراکز تحقیقاتی با هدف انجام فعالیت های علمی در بالاترین سطح کیفی توسط نخبگان.
– ایجاد و حمایت از واسطه ها و موسسات تسهیل کننده برای درآمدزایی ارزی توسط نخبگان داخل کشور، علاوه بر تسهیل مبادلات ارزی و ارسال وجوه از خارج از کشور به داخل به ویژه برای نخبگان.
– شناسایی، شبکه، جذب و انتقال پروژه های برون مرزی و بین المللی به بهترین متخصصان ایرانی در داخل کشور.
– ایجاد و اجرای «جایزه ملی حل مسئله» توسط شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری برای حمایت از گروه های نخبه.
6- تقویت تعاملات دانشگاه ها و مراکز علمی و پژوهشی با دستگاه های اجرایی، صنعتی و خدماتی کشور به منظور بهره مندی طرفین از ظرفیت های مربوطه از طریق.
– ایجاد سازوکار تشویقی برای تحصیل نخبگان در رشته ها و مقاطع تحصیلی مورد نیاز دستگاه های اجرایی و شرکت ها و صنایع از بخش های دولتی و غیردولتی همراه با تضمین اشتغال آنان.
– الزام دستگاه‌ها و شرکت‌های اجرایی به تعامل، تصویب و یا سپردن حداکثر کار به دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور در اجرای پروژه‌های استانی، ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، انعقاد موافقت‌نامه‌ها و قراردادهای ملی و بین‌المللی به منظور اجرای حکمرانی علمی.
– افزایش پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه های دارای قرارداد پژوهشی با بخش های صنعت، تولید و خدمات.
– تقویت چارچوب نهادی بین دانشگاه و صنعت با هدف تسهیل ارتباط بین طرفین
– بکارگیری نخبگان در شوراهای اداری دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی.
7- ساختار و سازماندهی و نظارت بر ورود و خروج مهاجران (ایرانی و خارجی) از طریق;
– ایجاد سازمان ملی مهاجرت با مأموریت هماهنگی و مدیریت تمامی جریان های مهاجرتی که وارد و خارج از کشور می شود و سازماندهی و ارتقای سطح همکاری های بین المللی با نهادها و سازمان های بین المللی مهاجرت.
– ایجاد بانک اطلاعاتی و ادغام آمار مهاجرت از جمله مهاجرت نخبگان بر اساس داده های ثبتی کشور.
8- ارتقای کیفیت ابعاد هنجاری و تقنینی با محوریت رفع فساد، تضاد منافع، تقویت شایسته سالاری و افزایش تراکم نخبگان در اداره کشور از طریق؛
– بازنگری و بازنگری قوانین و مقررات مربوط به مبارزه با فساد و اصلاح و سازماندهی مجدد نهادهای نظارتی به گونه ای که در مبارزه با فساد و مدیریت تضاد منافع در نظام اداری کشور در تمامی بخش ها کارآمد و مؤثر باشند. .
– اصلاح قوانین کار به نفع جامعه نخبگان و حمایت از شایسته سالاری در نظام اداری کشور.
– تدوین شاخص ها، استانداردها، ضوابط و ضوابط نظام نخبگانی با تاکید بر تعیین تکلیف هر دستگاه اجرایی با همکاری دستگاه های اجرایی ژیبارات و بنیاد ملی نخبگان.
– تنوع بخشیدن به امکانات سامانه جذب نخبگان داخلی و خارجی با توجه به کمیت و کیفیت مشارکت آنها در حل مشکلات کشور.
– تدوین سازوکارهای پاسخگویی و پاسخگویی افراد و نهادها در قبال تصمیمات و اقدامات خود در کشور
انتهای پیام/
