به نظر من شناسنامه یک عدد است و در فوتبال مدرن جایی ندارد. اکنون آمادگی جسمانی مهمتر است.
اندکی پس از صحبت های امیر قلانوی درباره جوانی و بی اهمیت بودن سن در فوتبال مدرن، در مونیخ و در افتتاحیه یورو 2024، فلوریان ویرتز 21 ساله، جمال موسیالا 21 ساله و پیرمرد کای هاورتز در اولین بازی نسخه اسکاتلندی را بستند. نیم.
رئال مادرید در حالی قهرمان اروپا و لیگ شد که بازیکنان تاثیرگذار این تیم در خط هافبک و خط حمله بازیکنان جوان زیر 25 سال حضور داشتند. دو برزیلی مهاجم آتشین رئال مادرید را رودریگو و وینیسیوس هر دو 23 ساله تشکیل می دادند. آردا گولر و نیکو پاز از مادرید 19 ساله هستند و جود بلینگهام 20 ساله در مرکز زمین جادویی است. کاماوینگای 21 ساله مانند سربازی است که از دستورات فرمانده خود کارلو آنچلوتی اطاعت می کند و در تمام پست های مورد نیاز او بازی می کند و برتری می یابد. شومانی 24 ساله مانند سنگ در پست هافبک دفاعی و دفاع میانی بازی می کند و فدریکو والورده 25 ساله همیشه موثر، کارآمد و تعیین کننده است و درون خط دروازه آندره لونین 25 ساله ناجی کهکشانی ها بود. چندین بازی
آرسنال که در این فصل تنها یک قدم تا قهرمانی و پایان دادن به سلطه منچسترسیتی فاصله داشت، با تیمی جوان و با انگیزه پا به میدان رقابت گذاشت. گابریل برزیلی و ویلیام سالیبا فرانسوی زوج دفاعی آرسنال در اکثر بازی های این فصل با میانگین سنی 24.5 سال بودند. مارتین اودگارد، دکلان رایس و کای هاورتز، هر سه 25 ساله، عملکرد فوق العاده ای در خط هافبک داشتند و بوکایو ساکا و مارتینلی که یکی از بهترین بازیکنان انگلیس در این فصل بود، در سال 2001 به دنیا آمدند و 23 سال سن دارند.
بازیکنان تاثیرگذار زیادی در تیم منچستر سیتی حضور داشتند که از آن جمله می توان به گواردیول 22 ساله، آلوارز 24 ساله، هلند 23 ساله و فیل فودن 22 ساله اشاره کرد که از ارکان اصلی منچسترسیتی بودند. . موفقیت و نفوذ و هلند و فودن در این فصل نیز 46 گل به ثمر رساندند.
از هشت نامزد نهایی جایزه بهترین بازیکن فصل لیگ برتر، فقط ون دایک و اولی واتکینز بالای 25 سال داشتند و شش نفر دیگر 25 سال یا کمتر داشتند: دکلان رایس و مارتین اودگارد، 25 ساله، الکساندر آیزاک، 24 ساله، فیل فودن و ارلینگ. هالند 23 ساله و کول پالمر 22 ساله شش نامزد دیگر این عنوان بودند. جود بلینگهام 20 ساله و فلوریان ویرتس 21 ساله به ترتیب بهترین بازیکنان لالیگا و بوندسلیگا شدند.
بازیکنان باتجربه ای که در این تیم ها حضور دارند، بازی در تیم های بزرگ و حضور فیکس در تورنمنت های بزرگ را از چندین سال پیش که هم سن و سال همان بازیکنان بودند و نیز بازیکنان باتجربه ای که در این تیم ها حضور داشتند، تجربه کرده اند. در آن سن برای تیم ملی خود در مسابقات بین المللی بازی کرد و خوش درخشید.
باید به امیر قلعه نویی گفت که اگر رونالدو یک نمونه استثنایی است چرا چشمانش را بر روی بازیکنان جوانی که در تیم های باشگاهی و ملی می درخشند می بندد و از آنها الگو می گیرد؟ چرا در مورد رونالدو می گوید، اما در مورد بلینگهام نه؟ چرا از دیگر ستاره های جوان فوتبال جهان یاد نمی شود؟
یک بار دیگر صحبت های امیر قلعه نویی را مرور کنید;
در زمان ما همه چیز تحت فشار جنگ بود و مثل الان نیست که علم تغذیه و علم ورزش به ما کمک می کند تا کریستیانو رونالدو را در این سن داشته باشیم. بازیکنانی مثل حاج صفی داریم که بهترین بازیکن لیگ یونان است. وقتی یک بازیکن 24 ساله به تیم ملی ژاپن دعوت می شود، حداقل 30 تجربه بازی داخلی دارد و اگر آریا یوسفی این تجربه را داشت، آن اشتباه کودکانه را مرتکب نمی شد. ما باید نتیجه گرا باشیم و تهاجمی بازی کنیم و نسل بسازیم. اول استفاده از جوانان بود، حالا صحبت از بازیکنی است که دیگران می خواستند، اما نمی بینند که بازیکن 20 ساله را دعوت کرده ایم.
سرمربی تیم ملی از بازیکن جوان این تیم انتقاد می کند که باتجربه ترین بازیکنان تیم که بالای سی سال سن دارند اغلب در خط دفاع اشتباهات وحشتناکی داشتند و حتی نتوانستند به یکدیگر فرصت بدهند. پاس های صحیح در مقابل رسانه ها انتقاد کنید.
بازیکنان بزرگ جهان از جوانی و ابتدای درخشش به تیم ملی دعوت می شوند و فیکس در جام های جهانی و مسابقات قاره ای بزرگ بازی می کند. بازیکنانی مانند راموس، پیکه، پدرو، خسوس ناواس، فابرگاس، تونی کروس، مولر، اوزیل، شواین اشتایگر، امباپه، پوگبا، پاوارد و بسیاری دیگر از ستارگان جهان از سنین پایین در نیمه نهایی و فینال جام جهانی بازی کردند. قهرمان اروپا شد و درخشنده بازی کرد و این نشان از هوش بالای مربی، ریسک پذیری، اعتماد به جوانان و روحیه جنگندگی او دارد که در تعداد انگشت شماری از مربیان ایرانی دیده می شود.
بازیکنان جوانی که حداقل 30 بازی ملی دارند از 20 یا 21 سالگی برای تیم ملی خود بازی می کنند و مربیان به آنها اعتقاد دارند. سرمربی تیم ملی فکر می کند جوان سازی یعنی دعوت از بازیکنان 20 ساله و نیمکت نشینی یا فرستادن آنها به زمین در ده دقیقه آخر، اما جوان سازی یعنی بازی و استفاده از پتانسیل جوانان. یعنی به جای شجاع خلیل زاده 35 ساله از امین حزباوی که در السد قطر عملکرد خوبی داشت و با آن تیم قهرمان شد، نمی شد استفاده کرد؟ یا در بازی با هنگ کنگ که خیلی مهم نبود، نمی شد به جای سردار آزمون و طارمی از اللهیار صیادمنش و جواد آقایی پور استفاده کرد؟
به آقای قلعه نویی باید گفت که در دنیای فوتبال مدرن، بازیکنان جوان و درجه یک در کنار دو یا سه بازیکن باتجربه بازی می کنند، بازیکنان باتجربه ای مثل مودریچ، دب روئن و تونی کروس که تنها یک پاس گل داده اند. او در این بازی اخیر با آلمان به بیش از صد پاس سالم نرسیده بود یا ثبت نام کرده بود و نه بازیکنانی که نتوانستند بیش از 5 پاس صحیح متوالی در زمین مقابل بزنند. بازیکنان باتجربه یک شبه تجربه کسب نکردند و این تجربیات به دلیل اعتماد مربیان آگاه و به روز و بازی در تیم بزرگسالان از ابتدای جوانی است.
منبع: هوادار
