اسحاق جهانگیری به پیشنهاد چه کسی نامزد شد؟

اسحاق جهانگیری احتمالاً در کنار سیدمحمدصدر یکی از دو کاندیدای نهایی جبهه اصلاحات ایران بود، اما اکنون با انصراف صدر و ثبت نام نکردن عارف و مجید انصاری، می توان گفت که او کاندیدای اصلی است. از جبهه اصلاح طلبان

محمد قوچانی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران در روزنامه سازندگی نوشت:

جبهه اصلاحات ایران در آستانه حمایت از کاندیداتوری سید محمدصدر بود که در اواخر بعد از ظهر روز شنبه 21 خرداد 1403 خبر خروج این دیپلمات و دیوانسالار قدیمی از ایران در محافل سیاسی منتشر شد. و خیلی زود هوادارانش در جبهه اصلاح طلبان را تنها گذاشت. اگرچه همه برنامه ها برای حمایت از آن آماده شده بود. فردای آن روز، 22 خرداد 1403، در حالی که تنها یک روز تا پایان مهلت ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری باقی مانده بود، خبر دیگری در محافل سیاسی منتشر شد: محمدرضا عارف، یکی دیگر از کاندیدای احتمالی اصلاح طلبان نیز از انتخابات انصراف داده بود ، چون رهبر اصلاحات جبهه اصلاحات به تعویق افتاد و در جبهه هم تمایل جدی به او وجود نداشت. اکنون تنها یک چهره برجسته اصلاح طلب شانس کاندید شدن را داشت و آن کسی نبود جز اسحاق جهانگیری که سابقه تایید صلاحیت خود را یک بار (در سال 1395) و یک بار رد صلاحیت (در سال 1400) برای ریاست جمهوری داشت. وزیر صنایع و معادن در دولت سید محمد خاتمی و معاون اول رئیس جمهور در دولت حسن روحانی. فردی که در سال 1392 به عنوان کاندیداتوری آمد و حتی در دیدار با مقام رهبری، علیرغم ظاهر شدن در موضع اصلاح طلبی کامل، در اوج اختلافات و اصلاحات دولتی، مجوز کاندیداتوری گرفت و در دولت روحانی مورد توجه قرار گرفت. شاخص مشارکت اصلاحات و اعتدال است و عنوان فرماندهی اقتصاد مقاومتی را از رهبری دریافت کرد.

اسحاق جهانگیری به احتمال زیاد یکی از دو کاندیدای نهایی جبهه اصلاحات ایران به همراه سید محمدصدر بود، اما اکنون با انصراف صدر و عدم ثبت نام عارف و مجید انصاری (نامزد مورد حمایت سید حسن خمینی) می توان گفت کاندیدای اصلی جبهه اصلاح طلبان است. اما مسعود مزیکیان از حمایت بخشی از بدنه شهرداری جبهه اصلاح طلبان نیز برخوردار است.

اسحاق جهانگیری اولین کاندیدای کارگزاران سازندگی ایران برای انتخابات 17 تیر 1403 بود که با تایید کمیته سیاسی و شورای مرکزی حزب در رأس اصلاحات ایران، یکجا پیشنهاد شد. با سید حسین مرعشی و محسن هاشمی. . در عین حال آخرین سخنرانی علنی او در کنگره سال گذشته این حزب بود که در آن از لزوم بازگشت به مسیر توسعه صحبت کرد در حالی که شعار آن کنگره «برای ایران» بود.

اسحاق جهانگیری با همین شعار «برای ایران» به انتخابات رفت و با اشاره به اصلاح طلبی خود در وزارت کشور گفت: البته فکر می کنم «در سطح ملی». یعنی نه تنها فراتر از «توسعه‌پردازان» (حزبی که یکی از بنیانگذاران آن بود و مدتی شورای مرکزی آن را رهبری می‌کرد) و حتی «اصلاح‌طلبان» که در سطح ائتلاف بزرگ با اعتدال‌گرایان است. . شنیده ها حاکی از آن است که جهانگیری با حمایت خاتمی و تاکید روحانی وارد انتخابات شده است. علی جنتی رئیس هیات اجرایی حزب اعتدال و توسعه از جهانگیری به عنوان یکی از دو کاندیدای حزب خود یاد کرد.

از نظر گفتار، اسحاق جهانگیری نماینده تکنوکرات ها و تکنوکرات های مسلمانی است که در اوج جنگ تحمیلی کار خود را از جهاد سازندگی آغاز کردند و سلسله مراتب ورود دولت را از پایین ترین سطوح آغاز کردند: از نماینده جیرفت در مجلس شورای اسلامی. شورای اسلامی به استاندار اصفهان در دولت اکبر، حشمیر رفسنجانی برای وزیر در دولت سید محمد خاتمی و معاون در دولت حسن روحانی. وی مدافع و حامی تدوین راهبرد توسعه صنعتی زیر نظر دکتر مسعود نیلی است و در دوران تحریم از سوی رهبری به سمت فرماندهی اقتصاد مقاومتی منصوب شد.

رد صلاحیت جهانگیری در انتخابات 1400 را می توان بهای حمایت او از روحانی در سال 1396 و نپذیرفتن پیشنهاد ماندن در آن انتخابات دانست. رفتار جوانمردانه ای که برخی از دوستان جهانگیری معتقدند می توانست به شکل دیگری رخ دهد و بدون نیاز به انتصاب معاون اول در آن سال، او را به عنوان سرمایه سیاسی اصلاح طلبان نگه دارد. اقدامی که به اصرار دوستان چپ جهانگیری رخ داد.

در انتخابات 1395 کارگزاران سازندگی ایران با شعار «بله دنیا پیروز می شود» از ستاد انتخاباتی همزمان تیم روحانی و جهانگیری دفاع کردند و او را مانند آمریکایی ها کاندیدای معاونت اول رئیس جمهور دانستند. اما اصولگرایان از آن به کاندیداتوری پنهان تعبیر کردند. این کار را کردند، در حالی که جهانگیری یک تعهد اولیه بود، نه نماینده یا پوشش. جهانگیری سالها بعد در اسفند 1401 در مصاحبه ای با مجله آگاهی نو از این تجربه با عنوان خطای 96 یاد کرد، زیرا هزینه آن بیشتر از سود آن بود. جهانگیری البته در پی شهادت سردار قاسم سلیمانی دوست و حامی توانمندی را از دست داد. همشهری صمیمی که سابقه جبهه و جنگ و جهاد خانواده جهانگیری برایش مهم بود و با نظام سیاسی از جهانگیری حمایت کرد و از نابودی آن جلوگیری کرد. جهانگیری در دولت یازدهم نیز تلاش کرد رابطه دولت و سپاه را حفظ کند.

از این رو اسحاق جهانگیری از نظر صلاحیت های تخصصی کشور داری و صلاحیت های عمومی انقلابی گری از ظرفیت بالایی برای ریاست جمهوری برخوردار است. در میان حامیان او ممکن است طیف وسیعی از تکنوکرات ها، اصلاح طلبان و حتی برخی از نیروهای ارزشی وجود داشته باشد و به نظر می رسد جبهه اصلاح طلبان در شرایط کنونی جهانگیری را بیش از دیگران شاخص حضور خود در انتخابات می دانند. حتی می توان گفت که ملاک حضور سید محمد خاتمی در انتخابات خواهد بود و به لولای پیوند خاتمی و روحانی، حزب اتحاد ملت، حزب کارگزاران سازندگی، دموکرات ها و تکنوکرات ها تبدیل خواهد شد و اگر در حال حاضر، دیگر کاندیداهای اصلاح طلب و حتی میانه رو پشت سر خواهند ماند.

حالا توپ در زمین شورای نگهبان است تا با احراز صلاحیت اسحاق جهانگیری که بار دیگر نگاه مثبتی به انتخابات دارد، به قشر متوسط ​​جامعه چراغ سبز نشان دهد و با تصویب انتخابات 1400 استثنایی زمینه را فراهم کند. رقابت و در نتیجه مشارکت بالای ملت. در انتخابات 17 تیر 1403 دو شکاف عمده وجود دارد:

اول: رقابت بین دو نوع دیپلماسی به ویژه در مسائل هسته ای و منطقه ای که دو قطب آن سعید جلیلی و علی لاریجانی است.

دوم: رقابت بین دو نوع تکنوکراسی در اداره کشور و به ویژه در اقتصاد ایران که دو قطب آن محمدباقر قالیباف و اسحاق جهانگیری هستند.

فرمول نهایی انتخابات روشن خواهد کرد که چه شکافی مشکل اصلی ایران را تشکیل می دهد و ثانیاً چه ائتلاف هایی بین دیپلماسی و تکنوکراسی کشور پدید خواهد آمد. اگر دو روز اول ثبت نام با بازی لاریجانی و جلیلی آغاز شد، آخرین روز ثبت نام، بازی جهانگیری و قالیباف را به یاد می آورد. ولی این آخر ماجرا نیست؛ می توان ائتلاف های بزرگ تری تشکیل داد که بازی را پیچیده می کند و حضور جهانگیری در میانه به معنای بازگشت اصلاحات به سیاست است. شاید این آخرین فرصت برای آشتی باشد: آشتی ملت و دولت، اصلاحات و آشتی حکومت، آشتی اصلاحات و اعتدال و حتی آشتی حزب اتحاد ملت و حزب کارگزاران سازندگی. فرصت آشتی ملی…